I JAK ZWYKLE JESTEM DLA KOGOS ZEREM

Poznałam świetnego faceta. Po pewnym czasie zakochałam się. Zaanagazowałam na maxa. Spotakiśmy się na gruncie prywatnym kilka razy. Na ostatnim spotkaniu powiedział mi,że jestem dla niego za młoda. Ja 22 lata, a on 29. Nie jestem typem imprezowiczki, jestem normalną studentką, mam grono stałych, sprawdzonych przyjaciół, zainteresowania, które staram się i chcę rozwijac. Nie jestem tez jakas brzydka- ot normalna, szczupła, sredni wzrost, niebieskie oczy,szatynka. Poiwedział,że fizycznie bardzo mu się podobam, mówił też,że podoba mu się mój charakter. więc nie wiem, co jest grane. Przykro mi bardzo:( Tak bardzo się zaangażowałam:( Szkoda mi samej siebie,że znowu będę musiała odchorowywac rozczarowanie kims:(

przestań z tym "jak zwykle jestem zerem" - myslisz tak o sobie a potem się dziwisz, ze przyciągasz takich frajerów. To samospełniająca się przepowiednia. Zacznij myśleć, że on jest durniem, ze nie wie, co stracił, niech żałuje. Zacznij myśleć, że szczęściarzem będzie facet, na którego Ty zwrócisz uwagę. A jak nie umie Cię docenić - jego strata. Next!

sorry, ale zyjesz w zupelnie innym swiecie niz on. Ja mam 26 lat, a moje zycie i problemy teraz to nic w porownaniu z tymi sprzed 4 lat.

możliwe to jest,że to przez moja okropnie niską samoocenę. a co do róznych światów- przeciez istnieja zwiazki z wiekszymi róznicami wieku. I dla nich to nie problem. Gdyby chciał, to by było dobrze:(

ot, taka miła podstawa, wymówka, taki pretekst nic na siłę dopasujesz sobie kogoś