nic mnie nie cieszy :( nie jestem szczęśliwa :(

Mam 24 lata, w tym roku skończyłam studia, mam dobrą pracę, po obronie dyplomu dostałam podwyżkę i awans, rodzice kupili mi mieszkanie, mam faceta od 4 lat jednak jestem nieszczęśliwa. Marze o dziecku, i o byciu żoną, jednak on nie chce przed 30 ani dziecka ani ślubu. Kocham go jednak nie dam rady czekac i mysle o rozstaniu w najblizszym czasie. nie cieszą mnie zakupy, to ze mam oszczędności, prace którą lubię, czy mieszkanie bo tak bardzo pragnę dziecka. mysle nawet czy nie zdecydowac się na samotne macierzynstwo i zaplodnienie in vitro.

dziewczyno, masz wszystko, wiekszosc ludzi by ci zazdroscila, ciesz sie z tego co masz, na dziecko przyjdzie czas. trzeba doceniac to co sie ma i cieszyc z tego. a on dizecko moze i bedzie przed 30 chcial, moze zmieni zdanie:) jak jest Ci z nim dobrze po co odchodzic?

po to ze mój lekarz ginekolog wysłał mnie na badania hormonalne bo wczesniej nie miałam robionych, wyszły zle, sprawdzał czy mam owulacje, wyszło ze pecherzyk nie peka, lub jest za mały, i ze jak tylko to wyleczymy i unormujemy hormony to mam sie starac o dziecko, a teraz leczenie przynosi skutki i tak za miesiac lub dwa moglabym sie starac ale moj facet ma to w dupie. on nie chce, a jak potem bede miała problemy jak zachce to trudno bo on nie musi miec dzieci wogole :( co mi z pracy, mieszkania, kasy jak bede nieszczesliwa :(

to na jakiego grzyba, żeś się uczyła, obesrana Matko Polko, ruchaczko prokreacyjna...

nie wiedzialam ze az taka sytuacja jest. fakt po co pieniadz skoro nie mozna miec dzieci, nic ich nie zastapi. hmm jesli nie chce dla ciebie tego zrobic to moze nie jest do konca odpowiedni facet, nie rozumie ciebie jako kobiety. prawie kazda kobiet chce miec dziecko i chyba wszyscy to weidza. jak rozmowa nie pomoze to moze twoje odejscie go ruszy

próbowałam wiele razy z nim rozmawiac na ten temat, niestety jemu jest dobrze tak jak teraz. nie chce miec dziecka przez najblizsze lata tak twierdzi, a kazda proba podjecia tematu konczy sie klotnia albo tym ze urywa mi temat w polowie, mowiac przestan, skoncz, niebede o tym rozmawial i sie obraza albo wychodzi.

tak jak mowie, moze rozstanie go ruszy a jak nie ( tak bylo w moim przypadku) to znaczy ze nie jest ciebie wart po prostu. tylko potem pojawia sie pornblem znalezienia porzadnego kandydata na ojca dziecka bo z byle kim tez nie warto.

dlatego rozważam samotne macierzyństwo, wiem że poradziłabym sobie nie chodzi nawet o kwestie finansowe bo oo te jestem spokojna. od poniedziałku mam 3 tygodnie urlopu i mysle zeby wyjechac gdzies na wycieczke za granice sama, ja sobie wtedy wszystko przemysle i dam jemu czas do zastanowienia sie nad wszystkim.

widać silny instynkt macierzyński się odezwał

rzuc tego dziada w cholere bo z nim sie nie doczekasz ani slubu ani dziecka, jak sie okaze ze ty nie mozesz a on zachce to cie zostawi sama i pojdzie zerobi dziecko innej, facet nie wart garstki popiołu.

a on wie o twoich problemach? powiedz mu ze nie wiadomo czy od razu sie uda zajsc w ciaze, ze mozecie sie starac rok, dwa, kilka miesiecy itp, ze to dla ciebie wazne, i ze gdyby cie kochal to by to zrozumiał, a jako powie ze nie to krzyz na droge, bo wyjdzie na palanta egoiste. a z takmi nie warto wiazac zycia. a co do pomyslu samotnego macierzystwa, jesli uwazasz ze dasz rade to moze sprobuj.