Przyjaciółka? tak się nie powinna zachowywać...

Ja po prostu chce się wygadać. Przyjaźniłam się z kobietką pare ładnych lat. Przeżyłyśmy swoich facetów, rozstania, wzloty i upadki wspierając się przy tym nawzajem. Szczególnie ważna była dla mnie jej obecność, gdy zostawił mnie mój poprzedni facet, ja ją zaś wspierałam gdy ona później odeszła od swojego. Tymczasem obie znów znalazłyśmy swoje miłości. Ja trafiłam lepiej, ona cóż - moim zdaniem trafiła fatalnie. Facet ją wyzywa, jest niekulturalny, ćpa, pije i najważniejsi są dla niego kumple. Ogólnie rzecz biorąc w porównaniu do jej poprzedniego faceta nie miałam dane poznać dobrze jej obecnej miłości, w sumie widziałam go raz i jedyne słowo jakie z nim zamieniłam to było przedstawienie się - widać że celowo trzyma go ode mnie z daleka (z poprzednimi niejedną imprezę zaliczyliśmy i niejedną wódke wypiliśmy). Po dłuższym czasie zaczęłam delikatnie sugerować jej, że chyba jej Luby nie traktuje jej najlepiej i że chyba czas to zweryfikować. Jedyne co słyszałam to to że ona wie, ale to nie jest takie łatwe, i dalej słuchałam tylko jej płaczów i żali. Moje rady nic nie dały, bo sie do nich nie stosowała, w końcu przestałam radzić i spędzałam godziny tylko na słuchaniu, gdyż okazało się że ona była tak skupiona na mówieniu, że nawet nie słyszała moich rad i intencji. Zmieniła się. Od jakiegoś czasu próbuję się do niej "dobić". Nie odpowiada, ani na komórke, ani gg ani skype. Doszło do tego że dowiadywałam się o niej przez jej siostrę (przez jakiś czas nasze drogi skrzyżowały się w jednym budynku). Przyjaciółka odezwała się do mnie jak Luby ją zostawił. Teraz wiem że znowu są razem, a z jej strony cisza. Mój facet mówi mi że powinnam mieć gdzieś taką przyjaciółkę, ale jakoś mi przykro... tak sie chyba nie robi...

Ludzie zwykle nie lubia sluchac prawdy - zwlaszcza gdy ta dla nich moze byc bolesna, zwykle chca sluchac tylko milych rzeczy i tak pojmuja przyjazn - wzajemne "kadzenie" sobie