narzeczony po rozwodzie - jak powiedzieć rodzicom?

Mój facet jest po rozwodzie z którego ma 5 letnią córkę. Bardzo się kochamy i chcemy się pobrać. Niestety ... strasznie boję się powiedzieć o nim moim rodzicom, dlatego że już raz byłam w takim związku i popsuło to nasze relacje, nie odzywali się, później (byłam na studiach) przestali mi pomagać, ale najgorsze było to, że ciągle maltretowali mnie psychicznie. Rozstałam się z tamtym facetem - częściowo nie wytrzymałam presji, częściowo nie dogadaliśmy się w kwestii kontaktów z jego rodziną. Teraz chcę ułożyć sobie życie... wiem, że jak im powiem to mnie znienawidzą. Jak to zrobić, aby było dla nich najmniej boleśnie?? Proszę o pomoc.

jak nie chcesz ich dobić. A tak poza tym nie możesz sobie znaleźć normalnego faceta bez przejśc i problemów psychicznych? też jesteś skrzywiona? po co ci jakiś rozwodnik

łatwo się mówi, jak się nie kocha... myślałam nad tym wiele miesięcy i bardzo się przed tym broniłam, ale czasmi uczucia są silniejsze niż rozsądek.

Musisz dorosnac i byc w stanie zaakceptowac rowniez niezgode twoich rodzicow - nie mowie ze bedzie Ci latwo - ale skoro decydujesz sie na taki krok (wiedzac ze rodzice sa temu przeciwni) to zamiast probowac zmieniac ich - tlumaczac i przekonujac do swojego chlopaka - uszanuj ich.....nietolerancje. Wedlug mnie tak bedzie w dluzszej perspektywie najlpiej - jesli robimy cos o czym wiemy ze rodzice sie sprzeciwiaja trzeba wziac pod uwage ich gniew. Przy czym nie osadzam -ich zachowania - bo to zupelnie co innego

Nie dziwię się twoim rodzicom. Małżeństwo to nie wypad do kina, skoro się rozwiódł, to ma swoje za skórą (wina jest zawsze po obu stronach)> A Ty dorośnij i nie pierdziel o miłości, widać, ze życie musi ci jeszcze dac po dupie, bo inaczej sie nie nauczysz.

tylko, ze to nasze zycie. moje i twoje.. nie mozna do konca zycia spelniac oczekiwan rodzicow. w kocu to nie z nimi bedziesz sie starzec. moze nic nie mow, pozwol im go poznac, jesli okaze sie w ich mniemaniu dobrym czlowiekiem, to przeszlosc nie bedzie dla nich wazna. ja zrobilam ten blad ze powiedzialam od razu i tez mam z tego tytulu problemy.. powiedzmy, ze rodzice w ogole do siebie nie dopuszczaja faktu, ze ja i moj narzeczony jestesmy razem. nie mowia o nim, traktuja jak powietrze, udaja ze go nie ma... oficjalnie mowia ze jestem singlem.

jesteś dorosła i podejmujesz sama swoje decyzje znajoma ma czarnego faceta i ma sajgon w domu, ale nic to między nimi nie zmieniło facet nie jest ze swoim dzieckiem, więc problem cudzego dziecka odpada. jaki masz kontakt z jego dzieckiem?

Juz macie plany malzenskie a jeszcze przeciez nie przedstawilas jego swoim rodzicom;)

Może za bardzo chcę, aby wszyscy byli szczęśliwi nie myśląc w tym wszystkim o sobie. Przecież to z nim będę żyć, a nie z rodzicami. Chyba kiedyś zrozumieją, jak zobaczą, że jesteśmy szczęśliwi.

wlasnie, pozwol im zobaczyc swoje szczescie...:) przeciez tego wlasnie pragna rodzice dla swoich dzieci

dziwią mnie wypowiedzi niektórych osób tu obecnych, mam rozumiec, że osoby po przejściach nie mają prawa do szczęścia i nie moga zawierac kolejnych związków, ponieważ "małżeństwo to nie wypad do kina". Gratuluję podejści, lepiej pobrac się z kimś kogo się nie kocha, ale jest kawalerem/ panną?

do jestem w takiej samej sytuacji... wiem, co czujesz... bo też tak miałam w poprzednim związku, dlatego teraz nie potrafię im powiedziec... choc czasami takj strasznie mi to juz ciąży, że chciałabym im to wykrzyczec, powiedziec, niech wiedzą, nie mam siły już oszukiwac ich, chce sie cieszyc moim szczesciem, chce to okazywac... :( chce miec mojego faceta przy sobie, zawsze i wszędzie, bo to wpaniały człowiek, czekałam na niego całe życie... teraz nie odpuscze

Autorko, TO TWOJE ŻYCIE, A NIE TWOICH RODZICÓW ! ŻYJ I BĄDŹ SOBĄ I NIE POZWÓL, ABY INNI DECYDOWALI, CO DLA CIEBIE DOBRE ! Pamiętaj o tym każdego dnia. I nie słuchaj głupich tekstów, że jak ktoś po rozwodzie, to jest gorszy lub lepszy. Nie słuchaj dzieci, które żyją teorią wyssaną z kobiecych magazynów.

ile masz lat?

mam 27 lat, mój facet 34 lat

Czasami warto się przed kimś wygadac, może ktoś doda siły, otuchy, to dużo znaczy...

nie musisz się formalnie wiązać z rozwodnikiem, bo szanse na trwałość takiego układu są prawie zerowe, nie licz że uda ci się z takim facetem stworzyć coś trwałego i wartościowego, bo jeśli jest rozwodnikiem to znaczy że już pokazał że zawiódł i nie nadaje się do bycia w małżeństwie, żadna kobieta nie zrezygnuje z faceta wartościowego i dobrego, widać coś z nim jest nie tak.........więc po co ci wiązać się formalnie z takim czymś ?

masz 27 lat i takie dylematy, ja powiedziałam rodzicom, ze mój facet jest po rozwodzie i ze nie obchodzi mnie ich zdanie na ten temat i wyszlam, nie odzywałam się jakis czas, sami zaczęli dzwonić, zrosili nas razem, i jest ok

nie zawsze rozwodnik =wybrakowany towar ;)

nie musisz się formalnie wiązać z rozwodnikiem, bo szanse na trwałość takiego układu są prawie zerowe, nie licz że uda ci się z takim facetem stworzyć coś trwałego i wartościowego, bo jeśli jest rozwodnikiem to znaczy że już pokazał że zawiódł i nie nadaje się do bycia w małżeństwie, żadna kobieta nie zrezygnuje z faceta wartościowego i dobrego, widać coś z nim jest nie tak.........więc po co ci wiązać się formalnie z takim czymś wszytko wiedzaca i spiaca we wszytkich łózlach małżeńskoch wiedzma Ple Ple

Nie słuchaj negatywnych wypowiedzi. Opowiem Ci mój historię: Ślub pierwszy cywilny z lekarzem: Mądry, przystojny, wrażliwy misiu na takiego sie kreował. W realu dewiant seksualny i poligamista, wyjeżdżający na wakacje co pare tygodni to z inną, nie interesujący się rodziną i nękający psychicznie. Rozwiodlam się po 17 latach. Dwa lata później zwiazalam się z rozwodnikiem cywilnym z dziećmi. Wyszłam za mąż za niego - ślub kościelny. Mamy też swoje dzieci i jego i jest bardzo dobrze. Wiec czy warto mieć kawalera dewianta czy rozwodnika wartościowego, którego pierwsza zona notorycznie zdradzała?????

Ucz się Cyborgu, że te tematy będą i po 100 latach aktualne

gość wczoraj Madra wypowiedz. Te normy sa czasami za bardzo naciagane.. A milosc ludzka rzecz.