Moja kobieta zarabia więcej ode mnie. Skąd ta wredota?

Mam pytanie do pań. Jestem mężem pewnej atrakcyjnej lekarki, która świetnie sobie radzi. Sam jestem inżynierem, nie narzekam na pracę, ale zarabiam mniej więcej 2 razy mniej. Wszystko byłoby fajnie, gdyby ona tego nie podkreślała i nie wywyższała się. Zachowuje się jak paw, wręcz wypomina mi to, jaka jest zaradna. Rozumiem, jakbym był na jej utrzymaniu jak Ferdek Kiepski u Halinki, ale ja nie ruszam jej pieniędzy. Mówi, że ten i ten lekarz jest taki przystojny, narzeka na moje zainteresowania i ma jakieś dąsy. Co mam zrobić, żeby jej dogodzić? Jak robiła specjalizację, nie robiłem jej wyrzutów tylko wspierałem. Kurwa mam iść na akademię medyczną czy jak?

Zacznij poprostu więcej zarabiać:P Z tego co wiem inzynierowie nie zarabiają znowu tak mało, albo zmień prace:P

znajdz sobie inna i pokaz jej ze masz ja w dupie to ja najbardziej zaboli i ta twoja obojetnosc

Twoja kobieta chyba po prostu mysli stereotypowo: mężczyzna musi zarabiać więcej niż kobieta, bo inaczej jest niemęski. Głupie to trochę :-O Albo może ma jakieś kompleksy wobec ciebie, np. czuje się mniej inteligentna, i próbuje się wywyższyć.

juz ci wczoraj tlumaczylam, ze kobety maja byc zdominowane. tego chca i tego chce natura, z tym nie wygrasz. jak facet zarabia mniej staje sie slabszy co odbiera babie poczucie bezpieczenstwa, to nic nadzwyczajneg, czysta natura, nasze instynkty pierwotne

Germaine - ja np mam zbyt silną osobowość, żeby dać się zdominować. Więc nie generalizuj :-)

heh była zona mojego męza jest adwokatem...i z tego co wiem to opowiadała wsrod znajomych z tegoz kregu ze jej mąż jest architeketem krajobrazu heheheh a on jest zwykłym budowlańcem;) który jezdzi an koparce i walcu. i jak tu miało przetrwac małzenstwo??? jak jedno wstydziło sie drugiego a przeciez widziały gały co brały...

sugar kane w zyciu codziennym nmoze i nie dajesz sie zdominowac ale sa sfery w ktorych chceszz byc zdominowana choc nie zdajesz sobie z teg sprawy albo przynajmniej nie zawsze. nawet najgorsze suki tego chca, dyktuje im to ich podswaidomosc, to sa pierwotne instynkty, natura i tu nie ma czy mi sie to podoba czy nie. tak po prostu jest.

Hmmm... Jeżeli opiekuńczość można nazwać próbą zdominowania to tak, czasem lubię być zdominowana :-) Ale serio, dla mnie podstawą jest partnerstwo a nie próba dominacji jednej osoby nad drugą.

sugar kane alez ja nie mam na myusli proby dominacji jednego nad drugim -to zdarza sie w zwiazkach gdzie jeden naprawia swoja samoocene w twn sposob wlasnie-probujac zdominowac druga strone tak ze ofiara praktycznie nie manic do powiedzenia. to jest chore. a przyklad ktory odalas-wlasnie o coss takiego mi choddzilo..:)

No teraz cię rozumiem, ale niezupełnie się z tobą zgadzam. Dla mnie opiekuńczość to wyraz odpowiedzialności za drugą osobę, nie dominacji :-)

sugar a jak jest z seksem? moze za intymnie wiec nie musisz odpwiadac ale jewtem ciekawaa kto prowadzi, jakie masz odczucia ? i czy w waszym zwiazku zawsze ty jestes ta gora??

Rzeczywiście intymne, ale OK, odpowiem. W życiu intymnym raz ja "prowadzę", raz narzeczony. Zwykle "górą" jest ten, kto inicjuje zbliżenie, a u nas jest to 50/50. W związku mogę z ręką na sercu powiedzieć, że nie jestem górą ale też nie czuję się "dołem" - ważne decyzje ZAWSZE podejmujemy wspólnie i nie próbujemy się zdominować. W mniej ważnych sprawach wygląda to mniej więcej tak - ja proponuję, że na kolację pójdziemy do restauracji X a on, że do Y. Mój argument - kochanie, ale w X podają twoje ulubione wino. Idziemy do X. Następnym razem - sytuacja odwrotna :-)

ok, u mnie w zwiazku jest bardzo podobnie. i gdyby moj facet probowal pociagnac mocniej za sznurek to bym go chyba rozszarpoala,ale sa momenty takie ze jestem slaba, mam dola lub nie jestem zdecydowana , marudze jestem nieznosna i gdyby w takim mmencie moj facet zrobil sie tak miekki jak ja to nic dobrego by z tego nie wyszlo, dobrze jest jak w takich sytuacjach moj facet staje odwaznie na nogach walnie piescia i powie mi ze mam brac sie w garsc. lubie kiedy prowadzimnie wtedy za reke i mowi mi co mam robic. a co do lozka, zadna kobieta nie chcialaby przejmowac paleczji za kazdym razem, dobrze jest jak facet przejmuje inicjatywe-czujemy sie wtedy bezpiecznie-facet silny zdecydowany jest w stanie mnie obronic itd...

Germaine - a ja kiedy jestem sfrustrowana (dołów nie miewam) chyba rozszarpałabym faceta, który próbuje mi powiedziać, co mam robić. Powinien mnie wysłuchać i ewentualnie doradzić, a nie, jak napisałaś, "prowadzić za rączkę" :-) I tym sie różnimy. W seksie, tak jak napisałam, raz ja inicjuję zbliżenie, raz on :-)

Mieliście rację - tego związku nie da się uratować. Uważam, że nadchodzące święta będą ostatnimi dla mnie i dla żony. Nie mam zamiaru tracić z nią życia.

Panie są dzisiaj jakieś milczące.

http://qck.pl/mpi

Głos Pani: Dorośli ludzie, a zachowujecie się jak dwójka rozwydrzonych nastolatków.

bierz się do roboty

Wiesz ... mi to nie przeszkadza, że żonie się powodzi. Ale mam wrażenie, że jej tak.

I po co zakładać te same topiki: http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4627272 W dodatku piszesz na nich to samo w tym samym czasie. Masz rozdwojenie jaźni ?

Zmieniło się ... po prostu na jej zaczepki nie byłem obojętny. Mam cięty język i go wykorzystałem. Liczyłem, że odpuści sobie, jeśli będę taki wobec niej jak ona wobec mnie. Niestety, tak nie jest.

No to trafiła kosa na kamień. Po prostu porozmawiajcie o tym ze sobą i wyjaśnijcie wszystkie kwestie. Nie rozumiem jak można żyć z kimś pod jednym dachem i robić sobie ciągłe wymówki czy uszczypliwości. A nie ma chyba bardziej drażliwego tematu niż finanse. Jeżeli ona robi Ci wymówki z powodu, że mniej zarabiasz to rzeczywiście musi mieć z tym problem, być może nie szanuje cię jako faceta. Ona w Twoich oczach pewnie też wygląda nieciekawie skoro już Cię nie docenia i nie buduje Twojego poczucia wartości. Wg mnie wszystko jest do wyjaśnienia i wyprostowania ale oboje musicie wykazać się dobrą wolą i dojrzałością.

Próbowałem, po prostu do Świąt to dociągnę, potem sam zaproponuje rozwód. Uważam, że raka trzeba jak najszybciej usuwać. Jej złe humory trwają już trochę, parę miesięcy.

A ile razy rozmawialiście w ciągu tych kilku miesięcy?

Grzecznie próbowałem jej przemówić do rozsądku ... Ale ona swoje. Więc przeszedłem do kontrataku. Na każdą jej uwagę mam "100" ripost. Myślałem, że to ją ochłodzi, a to wręcz wywołuje gorączkę. Obecnie prawie wogóle nie rozmawiamy.

Bardziej by ją obeszło jakbyś raczej zobojętniał na jej uwagi. Ale widzę, że oboje jesteście zacięci w swoich poczynaniach.

Nie jestem Matką Teresą, mam poczucie dumy i nie będę znosił ataków złego humoru, nawet jakby była Billem Gatesem w spódnicy. Wszystkie nieporozumienia rozpoczęły się od kiedy pani doktor ma specjalizację ...

mam ten sam dylemat. moj chlopak zarabia ok. 60% tego co ja. niedawno przechodzilam przez remont i to ja bylam w potrzebie pozyczek, nie mial z tym problemu. tylko od tamtej pory chyba mysli, ze teraz ja mam mu pozyczac na kazde zawolanie. a mnie to drazni, ze on nie umie dysponowac tym co zarabia, tylko jego potrzeby przewyzszaja jego zarobki, a czasem i moje potrzeby (ciagle robi jakies kursy, itd.) ja rozumiem pozyczanie raz na jakis czas na zbozny cel. ale nie potrafie sie pogodzic z tym, ze on wpada do mnie do pracy po kase, bo ja wyjezdzam a on nie bedzie mial na zycie. a potem sie okazuje, ze w czasie mojej delegacji chlal z kolegami i zadluzyl sie na kolejne stowki u kogos.. ostatnio z nim pogadalam i powiedzialam, ze zachowujac sie w ten sposob bardzo traci w moich oczach bo widze, ze sobie nie radzi i jak ja mam czuc sie bezpiecznie przy tego typu facecie. ciekawe co to przyniesie...