on, ona i ta druga

Witam, potrzebuje konstruktywnej krytyki dlatego zdecydował się napisać. Jestem z facetem 16 lat gdy zachodzę w ciąże i planujemy ślub on zdradza mnie przed i po ślubie z ta sama ździrą , która o wszystkim wie. Gdy został złapany przeprasza dwa mies. po ślubie, płacze mówi, że kocha szczerze, a tamto to był błąd chwila zapomnienia, że nigdy więcej. Ja chyba z powodu długoletniego związku i wkrótce nadchodzącego porodu ale chyba tez dlatego, że kocham faceta postanawiam, że mimo wszystko będziemy razem. Niestety mój ból i żal jest silniejszy - wypominam, pytam, oskarżam. On chcąc z kim porozmawiać - niestety zwraca się do niej. Ja podejrzewam i mówię mu o tym on zaprzecza. Niestety kłamie - i to wychodzi na jaw. Mimo tego wybaczam bo wiem jak się czuje, że musi z kim o tym rozmawiać ale czemu "ona" . On obiecuje, przysięga, że już nigdy więcej i jak naradzie dotrzymuje słowa. Stara się widać jest taki sam jaki był "kochający" czuły daje to co powinien - bezpieczeństwo. Ale ja i tu jest problem jestem coraz bardziej zgorzkniała. Na początku się starałam zapomnieć, nie myśleć, żyć jak dawniej. Ale moje uczucia cała miłość odpływa zostaje cała gorycz, bezsilność i złość na samą siebie za to, że widziałam symptomy ale zbagatelizowałam je - myślałam, że wystraszył się tego, że jestem w ciąży, obowiązków. Fakt, że próbowaliśmy nie raz i nic, a teraz takie szczęście. Nie wiem co robić jak żyć pomimo, że upłynął ponad rok dzidziuś jest cudowny daje mi tyle szczęścia i jemu to nie potrafię tego przezwyciężyć. Chce ale jest coraz gorzej i widzę, że on już nie ma chęci się starać - próbuje ale ja mu nie daje się zbliżyć do siebie.Chyba za bardzo się boje ... Nie wiem co robić - odejść czy zostać???? Jest tyle za jaki i przeciw. Chyba nie mam tyle siły ... Raz go chce, a za chwile nie. Co robić ... zaczynam fiksować :/

zycie nie jest takie proste , by za pstryknieciem palca wrocilo do normy. Jednak warto probowac.Nie bylam nigdy osoba zdradzona, sama tez nie zdradzilam. Skoro zostalas, skoro masz dziecko, skoro on sie stara , to nalezaloby dac temu szanse. Ludzie przezywaja smierc bliskiej osoby, musza zmierzyc sie z bolem i pustka .Musza nuczyc sie zyc mimo, ze bliskiego nie ma. Tu masz bliskiego, ktory mimo bledow stara sie naprawic bledy. Sadze, ze powinnas postawic na bycie razem. Dopoki czlowiek zyje , zawsze moze zrobic cos ze swym zyciem, naprawic go. Tak ja bym zrobila ,gdybym byla w twojej sytuacji. Odejsc zawasze mozna ale co potem? Odejscie nie zawsze jest koncem klopotow. Pozdrawiam Cie, domyslam sie jak Ci trudno.

zapomniec jest trudno,,zal tkwi w tobie caly czas ale jesli partner sie zmienil sprobuj naprawde warto,,,macie male dziecko to jest duza motywacja ,,,wiec pracuj nad soba,,

Wedlug mnie nie warto ;/ choc pamietaj ze decyzja twoja bedzie tez dotyczyc innych - Twojego dziecka, przemysl konsekwencje pod tym katem Facet - brak slow - nie dosc ze zdradzil (zawiodl Cie) to jeszcze kilkakrotnie - i jeszcze brednie wciska o wyzalaniu sie kochance na ramieniu - a fe;/ jak dla mnie koles prowadzi podwojne zycie - jest z dowma kobietami - i jak jedna go pogoni leci do drugiej - a to ze z toba sie ozenil i ma dziecko naprawde niewiele zmienia widocznie ciagnie go do tamtej - na wszystkich frontach (jak nie kochanka, to kolezanka, albo najlepiej powiernica;-)