czuje sie w domu jak intruz-zastraszana

liczy się tylko mój brat i to co on chce. On dostaje pieniądze, może wyjść na pizze, kopic nowe ciuchy a ja nie. Ja mam chodzić w ciuchach sprzed 1 -2 gimnazjum a mam 18 lat i nie dostaje pieniędzy nawet na śniadanie do szkoły czy składki. Boli mnie to, bo rodzice uważaj ze ja nic nie robię. Prawda jestem średnia w nauce- tech ekonomiczne-ale daje rade, ponoć sie nie uczę w domu, tylko ze nikt nie widzi jak p[o 22 gdy mój chłopak wyjdzie siedzę nad książkami do rana albo gdy mam okienko uczę się na jutro. W domu nie mogę nic mieszkam na dole u babci i tylko tu siedzę a zjeść chodzę tylko gdy nikogo nie ma bo wiem, ze zaraz beda oskarżenia, wyrzuty, pretensje a mój bart może wszystko gdy ja pisze referat miałam juz 8 stron i nie chciałam mu dać wejść na kompa wyłączył mi zasilanie i wszystko straciłam ale rodzice uważaj ze tak moze. dodam ze on ma 14 lat ja nie wiem co robic bo boje sie spotkac rodziców czy isc cos zjeść, dodatkowo mama chowa mi moje ciuchy, kosmetyki biżuterie i przeszukuje mi pokój pomozcie bo psyha zaraz wysiądzie