Zazdrosna - do przesady...

Jestem do przesady zazdrosna o mojego chłopaka:( Jesteśmy razem już 3 lata... Kiedyś tak nie było... Gdy on nie widzi sprawdzam mu telefon, archiwum na gg... Gdy pisze z jakąś dziewczyną - "co słychać?" bardzo to przeżywam... Jest przystojny i wiem że wiele ma na niego ochotę... Jestem zazdrosna nawet o jego ładną kuzynkę którą kiedyś odwoził do domu:( Gdy nie odpisuje mi dłuższy czas już przeżywam to:( nie mogę jeść, boli mnie brzuch z nerwów... Nie wiem co się ze mną dzieje... Nie panuję nad tym... ;(

Kiedyś tak nie było... a dlaczego teraz jest? Dał ci jakieś powody? Zdradził cię, dał odczuć, że coś mu w tobie nie pasuje i dlatego tak obsesyjnie go kontrolujesz?

No to co, niech mają sobie ochotę. Przecież to z Tobą jest ten przystojniak. To do Ciebie wraca. Proponuję głębokie oddechy i zajęcie się czymś kiedy masz te swoje napady. Na siłę, uparcie opanowywać się, bo zniszczysz zwiazek.

natychmiast do psychiatry

Kiedyś zobaczyłam w jego telefonie dwuznacznego smsa ale później wytłumaczył mi to wszystko... - jego kolega go pisał ponieważ bateria mu padła... Rok temu strasznie pokłóciliśmy się - nie odzywaliśmy się do siebie dwa miesiące i zaprosił na wesele jego koleżankę - długonogą blondynkę... Pogodziliśmy się dzień przed weselem ale nie było już odwrotu - pojechał z nią a ja umierałam w domu przez 5 dni (to wesele było na drugim końcu Polski i byli tam 5 dni)... Od tego czasu tak mam... On mi oczywiści tłumaczy że tylko ja jestem w jego życiu i nie chce żadnej innej... Jak narazie ma do mnie cierpliwość... Ale ja nie panuję nad sobą... ;(

Pracuj nad sobą dziewczyną. Na początek spróbuj mojej rady, na siłę się opanowuj i zajmuj czymś myśli. A poza tym potrzebujesz popracować nas swoją samooceną, bo skoro facet mówi, że ejsteś najważniejsza, to jesteś i czas wreszcie w to uwierzyć.

Próbuję sobie to uświadomić... ale zaraz gdy nie odzywa się do mnie chwile mam głupie myśli... że pisze z jakąś inną itp ;( To jest naprawdę silniejsze ode mnie - nie mogę tego powstrzymać...;

Może przejdź się porozmawiać z psychologiem? Dowiesz się przynajmniej gdzie tkwi problem i dostaniesz wskazówki jak sobie z tym radzić.

Nie wiem... jakoś nie mam odwagi iść do psychologa... :(

Idź, psycholog nie morduje, nie gwałci, a wiedzę ma i może wiele zadziałać.