Kochałem w życiu raz...

Poznałem ją przypadkowo, stała zmoknięta jak kura pod domofonem, który nie działa. Zakochałem się bezgranicznie. Zaufałem bezgranicznie. Po 6 latach odeszła, znikła z mojego życia, wszystko prysło jak bańka mydlana...Dzień przed wyprowadzką powiedziała: "Kocham Cię i już nigdy nie przestanę" To było 2 lata temu... Od tamtego czasu moje życie zmieniło się diametralnie. Wyrzuciłem pół szafy ciuchów, niektóre nowe, praktycznie nieużywane, wyniosłem się z miasta, w którym mieszkałem całe życie... Wrócę tam, gdy uznam, że jestem gotowy. Marzę o tym, aby się zakochać. Co z tego, skoro po każdej "początkowej euforii", po poznaniu kogoś nowego wracam do tego samego punktu - punktu wyjścia. Zastanawiam się, czy jestem zdolny do uczuć wyższych... To ona zmieniła mnie w " potwora bez serca", który wykorzystuje kobiety. Może jest mała poprawa, bo moim ostatnim romansie od samego początku dawałem jej do zrozumienia, żeby nie oczekiwała za dużo. Skończyło się bo ona się zaangażowała, a ja... nie:( Choć to wartościowa kobieta, nie potrafiłem jej pokochać. I tak już kolejny raz w tym roku. Nauczyłem się rozkochiwać kobiety... w domu się przecież nie zamknę...One nalegają, a ja lecę z nadzieją, że może tym razem to będzie to , czego szukam...

ty juz żadnej nie pokochasz

no to nieźle .. Kurde chłopie szkoda czasu na rozmyślanie o tamtej :* Kto szuka ten znajdzie ..

Może zamiast rzucać się w wir nowych znajomości spróbuj się wyciszyć. Odstaw kobiety i odnajdź siebie. Siebie prawdziwego, a nie bawidamka.

JAK SIE SPIERDOLILO TAMTO PRAWDZIWE TO TERAZ SIE TAK MA ,lenistwo i nie znajomosc kobiet hmmm

to samo przed chwilą czytałam na forum na onecie pod pewnym artykułem...

nie można tak robić. Musisz pobyć sam ze sobą przez jakiś czas. Takie katharsis sobie zrób.

Może daj sobie trochę czasu, na pewno jesteś wart tego żeby kogoś pokochać i żeby ktoś pokochał Ciebie.Nie rezygnuj z miłości z powodu tego że kiedyś Ci nie wyszło.nie wszystkim wychodzi... ale nie można się poddawać, warto próbować...zawsze, a miłość nie zawsze przychodzi od razu, czasem trzeba czasu żeby zrozumieć że nie można bez kogoś żyć

Fajne usprawiedliwienie swojej podłości :O Nie nauczyli cię jeszcze, że człowiek jest także odpowiedzialny za uczucia, które wzbudza w innych? Skoro już nie jestes młodym gówniarzem, to przydałoby się więcej odpowiedzialnosci właśnie. Na chwilę obecna proponuje ulady z prostytutkami, ich nie skrzywdzisz. Bo to, ze normalnej kobiecie powiesz, aby się nie angażowała, jest zwyklym świństwem i wybielaniem się, myciem rąk, obłudą itp. A przede wszystkim najwiekszym skurwysyństwem, jakie mozna zrobić osobie, która TAKZE ma uczucia.

Ja zalecam 7 lat w Tybecie, jogę i lewatywę-oczyszczenie murowane!

niegrzeczna pani doktor, :D

u mnie to trwa tez drugi rok, tez nie umiem sie pozbierac mimo że to ja odeszłam od swojego partnera, to był chory toksyczny niszczący związek,męczyłam się w nim i nie widziałam przyszłości,facet pił,zaczął podnosic rękę,poniżał i skrzywdzil psychicznie mimo to nadal mam go głeboko w sercu, w międzyczasie poznawałam róznych fajnych facetów lecz nikt nie umial mnie zatrzymac przy sobie,zawsze brakowało tego czegoś, tak jak ty zastanawiałam się czy to we mnie problem czy to może jeszce nie czas na nowe związki, dzisiaj jest z kimś kto w zasadzie wydaje się byc spełnieniem moich marzen,oczekiwań,ciepły,czuły,bardzo spokojny ma niesamowicie pozytywny wpływ na mnie, przy nim czuje się bezpiecznie i momo to nadal nie potrafię się zdecydowac na cos więcej niz wizyty,wspólne weekendy w naszych mieszkaniach ale nie krzywdze go emocjonalnie, wie co przeszłam i cierpliwie czeka z nadzieja że cos z tego wyjdzie, może nie trafiłeś jeszce na taką osobę

Tu bym polecała zbieranie znaczków. To oczywiście nie pomaga na nic , ale może przynieść profity w przyszłości.

Hehe widać ludzie, że nie macie pojęcia o tej sprawie. Przeżyjcie bolesne rozstanie to wtedy pogadamy. Znajdzie się tu jakaś osoba co ma coś ciekawszego do powiedzenia niż "lewatywa i 7 lat w tybecie"?

chodź do mnie alejandro kochanie, zrobię ci dokładnie to co ty tym paniom a potem zostawie, to będzie terapia wstrząsowa.Uwielbiam takie zabawy

a chęcią:)

Dawaj alejandro jakieś namiary

alehandro ile masz lat? Dla mnie jako znawczyni tematu to nie ma znaczenia ,ale wolę wiedzieć

wal w maila filip416@wp.pl

Zrobi się ale nie zaraz. Nie jestem ani systematyczna, ani sentymentalna, ani wilgotna jakoś szczególnie-więc nie bardzo mi się śpieszy. Zupełnie tak jak ty prawda. Ps. jestem słowna więc jak coś obiecam to tak jest

Zrób kiedy uważasz... Nie spiesz się... ale za tydzień zmywam się z Naszej Polandii na 4 miechy więc nie licz wtedy na szybką odpowiedź:P

Alejandro, kochanie ja nie liczę na nic, to mnie różni właśnie od tych wszystkich pań które znasz.

Teraz zaczną się ataki na twoją skrzynkę i podszywy, ale obiecuję że będziesz wiedział który mail jest ode mnie

mój mail to taki roboczy adres, rzadko go odwiedzam.:) ale niech piszą:)

Myślę, że to co opisujecie to wszystko przeminie. Ja byłem w związku ponad 8 lat, to była moja pierwsza miłośc. Po rozstaniu nie mogłem się pozbierać. Przez rok czasu od rozstanie miałem wiele dziewczyn, w każdej mi coś nie pasowało. Nawet nie pociągały mnie fizycznie. Każdą porównywałem do mojej Ex. Aż tu nagle poznałem całkiem przypadkiem pewną osobę i momentaknie uwolniłem się myślami od wspomnianego długiego związku. To są dopiero początki, może też nic z tego nie wyjdzie, ale przynajniej wiem, że moge o niej czyli mojej Ex zapomnieć i przestać myśleć.

Ja tez myślałam, że już się nie zakocham. Po 4 latach "wielkiej miłości" i wielkiej tragedii emocjonalnej zarazem. Myślałam, ze swoje pokłady emocjonalne przeznaczone na miłość po prostu już zużyłam w tym życiu. Że może coś kiedyś będzie jeszcze, ale juz nigdy z taką intensywnością przeżyć, uczuć... ... guzik prawda :) ! Ale ja zabrałam się do rehabilitacji sercowej inaczej niż autor postu. Zero seksu, randek, romansów przez dłuuugi czas. Za to ciekawe wyjazdy podróże, imprezy z przyjaciółmi, praca. Po roku całkowitej abstynencji romantyczno-seksualnej poznałam kogoś. Jestem zakochana, szczęśliwa, czuję się wesoło, bezpiecznie i ogromnie kobieco. I gdyby ktoś mi postawił tamtego pana z przeszłości obok teraźniejszego, bez wahania wybrałabym swoją obecną miłość. Moja rada dla autora postu: przestań próbować się zakochac na siłę. Zaimij się sobą, swoimi zainteresowaniami, pracą, spędzaj miło czas (ale z przyjaciółmi) i w końcu Ci przejdzie. Wtedy, jesli kogoś poznasz, będziesz umiał dac mu szansę. A przede wszystkim sobie.

Zdecydowanie szukanie miłości na siłe jest nieodpowiednie. Mnie właśnie spotkala w najmniej oczekiwanym momencie. I też teraz jak bym postawił je obok siebie to zdecydowanie przegrywa moja Ex.

Ponoć każda miłość jest inna... Bardziej interesuje mnie zdanie facetów, którzy byli w podobnej sytuacji. Czy pokochali równie mocno? Czy czują w nowym związku to samo czy jednak inaczej?Jak wygląda taki związek? Czy byli w stanie zaufać bezgranicznie kobiecie? choć... http://www.youtube.com/watch?v=1W3jbJrLJIA&feature=related

ja tak mam :( bylem z dziewczyna 4 lata, cudowna,wspaniala,czula az nagle powiedziala mi, ze odchodzi. Nie musze opisywac jaki koszmar przezywalem, prosby,blagania nic nie daly, odchodzilem od zmyslow, walczylem o nia pol roku, niestety bezskutecznie. Przez kolejne pol roku wpadlem w wir romansow, jedna za druga, jedna za druga, traktowalem to jak zemste na kobietach, nie mogac o tamtej zapomniec, wciaz ja kochajac i bezgranicznie teskniac. W chwili obecnej jestem juz zonaty, ale nie moge powiedziec bym byl szczesliwy, po prostu bylo mi wszystko jedno z kim sie zenie, jesli nie moge byc z ta jedyna, ktorej zadna nie zastapi, to niech bedzie ta, ktora sie nawinela i ma ze mna dziecko. Nie jestem szczesliwy, nigdy tamtej nie zapomnialem i nie zapomne, kocham ja calym sercem i gdyby dala jedno skinienie palcem, lecialbym do niej na skrzydlach, niestety to pozostaje mi tylko w sferze marzen :( Moze Ty bedziesz mial lepiej, ja jednak nie potrafie jej zapomniec, to jest silniejsze ode mnie ....

Dokładnie takie same mam pomysły, żeby ochajtać się z byle kim, aby mieć dziecko i rodzinę. Rozumiem, że żałujesz decyzji... Choć takie właśnie mam myśli to mimo wszystko uważam, że to byłoby największe skurwysyństwo do jakiego jest zdolny człowiek. dziękuje za ciekawy komentarz.