Nieudane małżeństwo moich rodziców i ja.

Moi rodzice są po ślubie 32 lata. Mają po 60 lat. Nie są dobrana parą, mama często wspomina w mojej obecności, że źle wybrała, że woli facetów spokojnych - nie jak mój tata, który jest nerwusem, bardzo energicznym człowiekiem, dużo mówi. Często skarży się, że życie jej się nie udało - odczuwam to jak skargę też na mnie - bo przecież i dziecko się przyczyniło to jej bilansu życiowego. Nie widzę między nimi miłości, nigdy, nawet jako dziecko nie widziałam, żeby się całowali czy w jakikolwiek inny sposób okazywali sobie czułość. Jak myślicie, czy ta sytuacja mogła wpłynąć na moje postrzeganie małżeństwa i miłości jako takiej. Nie wierzę w udane małżeństwo. Jak to zmienić, czy w ogóle da się? Chciałabym może kiedyś sama wyjść za mąż, ale bardzo boję się, że będzie tak jak u moich rodziców, że w nim utknę...

ale pieprzenie. mówi, że śle wybrała, ale wybrała i z nim była tyle lat przecież. mogła odejść do jasnej cholery ale nie odeszła więc zastanów się, czy jej ocena jest naprawdę obiektywna bo jak dla mnie to jest takie gadanie tylko i nic więcej. Jak myślicie, czy ta sytuacja mogła wpłynąć na moje postrzeganie małżeństwa i miłości jako takiej. Nie wierzę w udane małżeństwo. - nie, nie wpływa a raczej w małym stopniu wpływa. u mnie w chacie było tak samo, ale ja mam normalną i kochającą się rodzinę która bardzo różni się od mojej rodziny.