moja orientacja.

Zawsze pociągali mnie faceci. Tak bardzo, że nie podlegało to żadnym wątpliwościom i nie było opcji "kobieta"... Do czasu. Od dobrych kilku miechów nie umiem spojrzeć na faceta, nie wyobrażam sobie przyszłości z nim.. "Mąż, dzieci"-robi mi się słabo i niedobrze,gdy pomyślę o tym, że miała bym być żoną MĘŻCZYZNY i kochać się z nim! Jakakolwiek czynność seksualna z facetem przyprawia mnie o mdłości.. W mojej głowie są tylko kobiety i to się nie zmienia... Mam 19 lat, nie wiem co mam robić, wiem tylko, że nie chcę być homo,ale inaczej nie umiem... :( jak powiedzieć rodzicom.. ? co robić? ludzie!

Może to chwilowe ? Nie panikuj

przecież napisałam "od dobrych kilku miechów". tj jakoś 9...

no to jesteś les i co mamy Ci niby poradzić ?

Dobrze, ze ja jestem bi :P

zainteresuj się leczeniem tego zaburzenia, po tym "nie chcę być homo" sądzę że jesteś na dobrej drodze i nie wierzysz w propagandę homoseksualną i nie ulegniesz tej modzie na bycie homo czy bi, idź do psychologa czy seksuologa, porozmawiaj z nim na pewno ci pomogą jak podjąć leczenie

przeciez homoseksualizm to nie choroba co moze polecasz elektrowstrzasy? -.-