Kto powiedział, że tylko kobieta może wprowadzać "separację od łoża"?

Przyjęło się w społeczeństwie uważać, że kobiety potrafią dokonywac 'separacji od łoża' jako kary i zemsty za różne żale. W moim (6-cio letnim) związku dochodziło do takich sytuacji, gdy partnerka - może nawet nieświadomie - dokonywała takiej właśnie separacji. Zanim do tego doszło, nasze pożycie też nie należało do szczególnie 'ognistych' - 2-3 razy w tygodniu, w miarę uplywu czasu coraz żadziej. Dla mnie to istotna sfera życia, o czym partnerka też wie. Niejednokrotnie próbowałem ustalić, czego oczekuje, chciałem żeby powiedziała, pokazała... I nic. Żadnej reakcji. Najmniejszej. Efekt tego był taki, że seks stawał się coraz bardziej mechaniczny, pozbawiony satysfakcji. Od ponad roku moje próby inicjowania kontaktów seksualnych powodowały odrzucenie - tak to odbierałem. Gdy starałem się jej dotykać, zawsze była pretensja, "że nie tak to robię" - ale w tym samym czasie oczywiście pytałem, jak mam to robić, i nie otrzymywałem ŻADNEJ wskazówki. Było odpychanie, unikanie, szukanie pretekstów by nie dochodziło do kontaktów. Efekt? Znalazłem sobie kochankę (bardzo doświadczoną, mimo młodego wieku), dzięki której odzyskałem poczucie własnej męskości - bo zaczynałem mieć wątpliwości. Okazało się, że ponoć jestem najlepszym kochankiem i potrafię ją zaspokoić w sposób jakiego nigdy do tej pory nie doznała. Co więcej, potrafi mówić o ty czego potrzebuje, na bieżąco reagować i okazywać co jej sprawia przyjemność a co nie. W domu przez jakiś czas przestałem nocować, a teraz nocuję, ale wyprowadziłem się do drugiego łóżka. Na czym polega paradoks? Na tym, że ta separacja od łoża jakiej dokonywała moja partnerka, nie mówiąc dlaczego choć wielokrotnie ją o to pytałem (!!!), spowodowała odruch odwrotny - teraz nawet gdyby stał się cud i 'jaśnie pani' zechciałaby przejawić choć cień inicjatywy, to też zostanie odepchnięta i odstawiona na boczny tor. Po to, żeby miała okazję poczuć się tak jak ja czułem się przez wiele miesięcy. Ten mechanizm nie może działać tylko w jedną stronę! Ja nie mam sobie nic do zarzucenia - wielokrotnie, miesiącami, latami pytałem czego oczekuje, jak chce, prosiłem o wskazówki i podpowiedź, widząc że nie jest też zadowolona. Nie dostałem nic! To teraz może sobie pójść na bazar, kupić "glinianego kogutka" i ... pogwizdać! Ja mam 31 lat, ona 28, i zegar biologiczny tyka ;-) Tyle, że na mnie nie ma co tu liczyć - ja nie zamierzam mieć dziecka z kimś, przy boku kogo nie mam nawet minimum satysfakcji z życia erotycznego, bo tak sie nie da żyć na dłuższą metę, a tym bardziej wychować spokojnie i prawidłowo dzieci. Był czas na dyskusje i próby - nie wykorzystała go, choć wielokrotnie o to prosiłem. Ja nie zamierzam tracić życia na obecność osoby, która najwyraźniej sama nie wie czego chce od życia albo nie potrafi tego w jasny i czytelny sposób zakomunikować. Przemyślcie to panie, zanim popełnicie w swoich związakch ten am błąd jaki zotał popełniony w moim. Zanim będzie za późno!

mąż mi zrobil separacje od łoża od poczatku małżenstwa, a seks był raz na miesiac. Po 20 latach stwierdzilam ze jak nie to nie, i teraz ja nie chcę. :D a on chce. Mam to gdzieś.

Dokładnie - czyli analogia sytuacji u mnie, tyle że w drugą stronę ;-) Tzw. "du-pa" (przepraszam za wyrażenie) jest bronią obosieczną, tylko nie zawsze osoby używające tej broni o tym pamiętają. A nigdzie nie jest powiedziane, że facet nie ma uczuć, emocji i nie dotyka go takie zachowanie kobiety. To, że nie zawsze o tym 'trąbimy na każdym kroku' nie oznacza, że w głębi coś nie boli. A z drugiej strony nie mamy 'szklanej kuli', w której moglibyśmy odgadnąć potrzeby i wrażenia partnerki - choć tego się od nas bezskutecznie wciąż oczekuje. A potem są pretensje - tyle, że adresat nie jest właściwy.

Kurcze, chciałabym żeby mój sobie znalazł kochankę i dał mi spokój. Odstawiłam go kilka lat temu a on nadal nie odpuszcza!

Kupczenie sexem w związku, w nagrodę tak czy za karę nie, dla mnie jest chore. mam pytanie do autora czy nie sypialiście ze sobą przed ślubem? I dlaczego ciągniecie ten związek, bo dla mnie to bez sensu...

Nie jesteśmy po ślubie. Może to i dobrze, ale czymś co nas 'wiąże' jest ... kredyt mieszkaniowy ;-( Wcześniej też nie było z jej strony jakiegoś specjalnego 'ognia' ani inicjatywy, ale chociaż raz na jakiś czas 'coś' się działo. A od roku nic - mimo prób. I nie jest to kwestia innego faceta - sprawdzone i potwierdzone. Coś się przestawiło w głowie i przestało działać.

Jeśli rozmwiacie o tym i szukacie pomocy, to proponuję badania hormonów płciowych one odpowiadają za popęd seksualny, albo wizyta u seksuologa. My kiedyś byliśmy z razem mężem mino, że problem dotyczył jednego z nas, przycza okazała się blaha i skutecznie się z nią uporaliśmy.

A nigdzie nie jest powiedziane, że facet nie ma uczuć, emocji i nie dotyka go takie zachowanie kobiety. To, że nie zawsze o tym 'trąbimy na każdym kroku' nie oznacza, że w głębi coś nie boli. przeciez po to to robi aby zabolało :O Fakt dużo w tym racji co piszesz pogrywanie sobie seksem moze nas zapędzic w kozi róg i to napewno nie sposób na dyscyplinowanie partera/ki :O

jedno mnie tylko martwi mój drogi autorze :O ta kochanka :O nie wiem czy zdajesz sobie sprawe ze własnie odkryłeś oś co i ciebie zapędzi kiedys po mur :P Bedziesz teraz czesto bedziesz przy byle problemie szukał sobie takiej odskoczni i pięknie się tłumaczył nie twoją w tym winą :P

:O

żeby mąż znalazł sobie kochankę. To by rozwiązało większość moich problemów w życiu. Niestety to niemożliwe. Na niego chyba żadna kobieta nie zwróciłaby uwagi.