Narzekałam na brak znajomych

Jakie to wszystko pojebane. Nie raz pisałam tu o braku znajomych, o samotności, że nie ma z kim wyjść itd. Teraz wszystko się odwróciło, dzięki wspólnej pasji poznałam bardzo ciekawych ludzi. Oni wyciągaja mnie ciągle gdzieś, a ja zawsze odmawiam, bo po prostu się boje. Towarzyszy mi lęk. Boje się większej grupy ludzi, boje się że nie będe miała o czym rozmawiać. Jestem raczej cichą osóbką a oni są bardzo wygadani. Jakie to wszystko pojebane

nie w ilości a w jakości tkwi sedno. to dobrze i naturalnie , że nie wszyscy są naszymi przyjaciółmi, jak dobre jest i to , że życie nie tylko z sukcesów się składa, znajdż priorytety , polub siebie . psychologia to jak matematyka również obie strony muszą być zgodne by fałszu nie było. nie rozrzedzaj potencjału na wielu zagęść to co masz najlepsze na jednego a najprawdziwszego przyjaciela.

naszą wspólną pasją jest bukkake na krakowskim rynku , ale nie potrafię się przełamać i być tam z nimi i cieszyć się tymi pięknymi chwilami :(