Po 6 latach samotności zakochałam się i... dramat!

Myślę, że masz w sobie cały potencjał. Czym go zauroczyłaś, tym go potraktuj:) Jutro poczytam jak było(mam nadzieję)

na twoim miejscu przestałabym w ogóle myslec o nim nie masz szans skoro facet ma obiekcje,to na pewno nie chce sie angazowac w zazyłość z tobą, dał ci już odp,nie chciał cię bardziej zranić myślę,że nie powinnaś zawracac sobie nim głowy odpuśc sobie

to nie jutro, za parę dni ;-) no zobaczymy... tylko strasznie mi smutno, ze to będzie nasze ostatnie spotkanie, nie wyobrażam sobie tego :-(

nie wiem co się dziś dzieje z kafe, żadna strona nie działa, w ogóle nie widze postów na 5 stronie, a wszytskie tematy na uczuciowym jak były po południu tak teraz są w tym samym miejscu :-O kafe szwankuje :-P

Tak sobie czytam te wypowiedzi... Nie zakładaj z góry, że chodzi o kobietę. Owszem, mi też by to pewnie pierwsze przyszło do głowy. Ale może tu chodzić o coś zupełnie innego. Myślę, że wyjaśnienia ci się po prostu należą! I w zależności, co to ma za problem, podejmiesz jakąś decyzję. Na razie staraj się o tyn nie myśleć. A jeśli chodzi o to spotkanie służbowe, to powinno się oddielać sprawy służbowe od prywatnych. Więc zachowuj się po prostu stosownie i kompetentnie. Żadnych emocji.

Tak sobie czytam te wypowiedzi... Nie zakładaj z góry, że chodzi o kobietę. Owszem, mi też by to pewnie pierwsze przyszło do głowy. Ale może tu chodzić o coś zupełnie innego. Myślę, że wyjaśnienia ci się po prostu należą! I w zależności, co to ma za problem, podejmiesz jakąś decyzję. Na razie staraj się o tyn nie myśleć. A jeśli chodzi o to spotkanie służbowe, to powinno się oddielać sprawy służbowe od prywatnych. Więc zachowuj się po prostu stosownie i kompetentnie. Żadnych emocji.

Hej :-) jestem skołowana :-( z jednej strony powinnam wiedziec, ze dał mi jasno do zrozumienia, ze mam na nic nie liczyć (bo tak odczytałam te jego zwierzenia), ale z drugiej strony widzę jak się angażuje w moje prywatne życie, pomaga mi w sprawach osobistych chociaż w ogóle go o nic nie proszę, widze jak na mnie patrzy dłuuugo i przeciągle, jak szuka przypadkowego dotyku... ja po prostu czuję, ze on też cos czuje :-( bo gdyby nie to, to już dawno dałabym sobie spokój :-( a tak,to nie potrafię ot tak, bo niby dlaczego? :-(

Edyciak no raczej jestem już pewna, że chodzi o kobietę, po prostu czuję to...

Chodzi o kobietę. Ale niekoniecznie o uczucie do niej. Może ma z dziecko z niekochaną i stąd rozterki? Moze żyje w separacji? A może żyje z kimś w małżeństwie, kto jest chory? Sama widzisz, że niekoniecznie chodzi o miłość do innej. Warto wyjaśnić, bo nie jesteś mu obojętna

wiem, że warto :-( próbowałam podpytać, co sie dzieje i że jesli chce mozemy porozmawiac, ale nie chciał, bo powiedzIał, ze nie może zwalać swoich problemó na innych i sam musi sobie poradzić :-( no to co ja mogę więcej zrobić? przecież siłą nie wymuszę na nim zwierzeń, prawda? zresztą to bez sensu, ja bym nie chciała, zeby mnie ktośą naciskał, kiedy nie chciałabym nic mówić, no ale z drugiej strony chciałabym wiedzieć :-O raczej nie żyje z osobą chorą, ani nie jest w separacji, nie ma też dziecka... na pewno mieszka sam, w weekendy odwiedza rodziców i dziadków, gdyby miał dziecko to raczej by się nim zajmował... hmm

dzwoni do mnie często i sam mówi, gdzie jedzie, co będzie robił, wypytuje co ja robię, jakie mam plany na weekend. Ja go o nic nie wypytuję, daję mu tyle swobody i wolności że aż sama się sobie dziwię, bo ja po prostu nie wiem na czym stoję, a teraz po tym jego tekście to już w ogóle czuję, ze nie mam prawa ingerować i dopytywać :-(

raczej nie ma żadnych zobowiązań poza swoim umysłem chyba :-O

może ma małego? i wstydzi się powiedzieć.

:-O

autorko, jak masz na imię? trochę głupio pisać do "nienawidzę miłości". Nie wydaje ci się, że on jest taki trochę niezdecydowany? z jednej strony interesuje się twoimi sprawami (dzwoni, wypytuje), a z drugiej nie może to się przerodzić w zwykłe spotkanie lub randkę, a następnie szczerą rozmowę? powiem ci z własnego doświadczenia, że kiedyś byłam w podobnej sytuacji. poznałam chłopaka, był całkiem interesujący, porządny i strasznie nieśmiały. ja widocznie byłam dla niego mniej interesująca ale on jakoś nie potrafił mi o tym powiedzieć. i tak się z nim bujałam chyba ze 3 miesiące. ahhh tylko żałuję, że straciłam na niego tyle czasu. jedyny plus, to to, że wyciągnęłam z tego wnioski :) teraz jestem szczęśliwa z kim innym :)

jestem Ewa :-) no tak, on zdecydowanie jest niezdecydowany :-O zupełnie jakby bał się mnie gdzieś zaprosić, jakby sie bał, ze wygada coś o czym mówić nie chce :-( Byliśmy ze 3 razy na kawie,ale to było spontaniczne (głównie po projekcie) i nie było czasu na powazniejsze rozmowy.

widzisz, Ty jesteś szczęsliwa z kimś innym (super :-) gratuluję :-) ), ale po tylu latach samotności i odrzucaniu innych mężczyzn po raz pierwszy zapragnełam właśnie jego :-( nie chcę się rozglądac za innymi, bo wiem że nic z tego nie będzie, nie interesują mnie podrywy itp. bez tego czegoś, a my właśnie oboje to COŚ poczuliśmy od pierwszego wejrzenia, po prostu jakby nas coś strzeliło :-( ja czuję że on się próbuje zbliżyć, a jednoczesnie czegoś się boi i zachowuje dystans (ja zresztą też).

ja też mu nie powiedziałam o tym, co pzreszłam, że miałam narzeczonego i ze zginał... po prostu nie chcę narazie o tym mówić i czułabym się skrępowana gdyby on nagle zaczał mnie o to wszystko wypytywać. Także ja go rozumiem, ze nie chce mówić chodzi mi głównie o względy czysto egoistyczne, czyli o siebie, musze zrobić wszytsko tak, zeby nie narazić się znowu na cierpienie, bo po tym już bym się nie podniosła :-(

miło mi, ja mam jak w nicku :) wiesz, właśnie przyszło mi do głowy, że na tym spotkaniu mogłabyś powiedzieć mu, że kończy się wasz zawodowy kontakt ale nie chciałabyś żeby zakończył się również wasz kontakt pozazawodowy. może gdyby dowiedział się, że zależy ci na nim otworzyłby się bardziej. ja też przez długi czas byłam sama, po wielkiej miłości. przez pewien czas byłam zablokowana na innych mężczyzn, bo po prostu ni chciałam żadnego kontaktu z nimi. ale po długim czasie otworzyłam się na nowe znajomości, bo bardzo tego chciałam i potrzebowałam. a teraz jestem szczęśliwa :) myśle, że warto zaryzykować, bo zobacz ile możesz zyskać. możesz być najszczęśliwsza na świecie :) bierz się do roboty i powodzenia :)

:-) dziękuję Ci Ulu za wsparcie :-) masz rację, postaram się powiedziec coś w ten deseń, mam nadzieję, ze nie będę miała kluchy w gardle ;-)

wiem, że jak przyjdzie co do czego, to może być ci trudno ale postaraj się. może delikatnie i powoli. chodzi o to żeby dostał czytelny sygnał, że ci na nim zależy. czuję, że on ma rozterki podobne do ciebie...

no ewidentnie ma jakieś rozterki, bo sam to powiedział, ze czuje się rozdarty i od długiego czasu nie umie sobie z tym poradzić :-( a ja plastrem na ranę też nie chcę być :-O i bądź tu człowieku mądry :-( i podejmuj odpowiednie życiowe decyzje :-(

Zakładając, że chodzi jednak o kobietę i o uczucie do niej, to co w ogóle zamierzasz droga Ewo? Może on nie chce ci tego powiedzieć wprost, bo zna twoją przeszłość, wie, że przez długi czas byłaś sama i nie chce cię skrzywdzić.

a skoro kocha kogoś innego, to przecież mu tego nie zabronisz..... wię czy nie lepiej starać się powoli zapomnieć o ty uczuciu ?

on nie ma pojęcia o mojej przeszłości ani o tym ile jestem sama. Nic nie zamierzam, co ma być to będzie

nie chce zapomnieć o tym uczuciu, bo ono przywróciło mnie do życia :-) więc jesli nawet nic z tego nie będzie to ja i tak się cieszę, bo po raz pierwszy od lat czułam coś, czułam porządanie, chęć bliskości z mężczyzną, czułam dotyk i zainteresowanie

Widzę, że należysz do grona osób, które nawet w nieszczęściu potrafią zobaczyć coś radosnego. :) to bardzo dobrze :)

Szczerze ci zazdroszczę...... bo ja po takich przeżyciach bym sie nigdy nie pozbierała. Na razie nic nie rób, myślę, że z czasem wyjdzie prawda na jaw i wtedy sie dowiesz, co miał na myśli.

to życie testuje człowieka... nigdy nie przypuszczałam,że będę jeszcze kiedyś zdolna coś czuć, bo już myślałam,że jestem wyjałowiona ze wszelkich uczuć i dobrych i złych, tyle lat żyłam w obojętności i bólu, że nawet nie wiem kiedy to minęło. Jesli mnie nie będzie chciał to i tak będę się w nim podkochiwać, nikt mi nie zabroni ;-) a przynajmniej będę wiedziała, ze zyję :-) ale masz rację, nie będę robić nic specjalnego ani wybiegać przed szereg, mam dużo czasu, poczekam i tak już nic gorszego mi się nie przytrafi...

a przepraszam, że zapytam, ile czasu byłaś ze swoim narzeczonym?