Jak to jest z tym

Każdego w końcu spotyka...? I czujemy je ciągle, nieprzerwanie? Czy szczęście to są właśnie te krótkie, ulotne momenty, kiedy... będąc trzeźwymi mamy uczucie jak po kilku głębszych... a serducho wylatuje nam piersiami...?

z tym "szczęściem" miało być ;) ale nie wiem, czemu nie ma...:O

aż chce się rzec "tak to jest z tym szczęściem, że zawsze gdzieś ucieka" ;)

nie, nie kazdego spotyka

a w przeznaczenie wierzycie...? I czym ono wg was jest?

Wg mnie nie ma żadnego przenaczenia:D nie wierzę w to.

To co...? Tak z głupa sobie tu wszyscy żyjemy...? :D Bez żadnego wyższego planu...? Eee wolałabym żeby jednak było to przeznaczenie. Kiedy nam coś nie wychodzi zawsze możemy powiedzieć "bo tak miało widocznie być" - zwalić odpowiedzialność na Boga, gwiazdy... czy to, w co kto tam sobie wierzy...

Właśnie tak myślę, że raczej to my decydujemy o naszym życiu i tylko od Nas jest zależne, nie od Boga...

tez bym wolala ale nie ma... chyba że przeznaczeniem dla wielu osob jest cierpienie cale zycie:(

Bo właśnie nikt nie powiedział, że przeznaczeniem każdego człowieka jest osiągnięcie szczęścia... (teraz chyba odpowiedziałam na swoje wcześniejsze pytanie)... A ja miałam na myśli jeszcze coś zgoła innego... Takie poniekąd z wielkiego ekranu... czy literatury zaczerpnięte wyobrażenie "przeznaczenia"... takie jakby fatum... nieważne, gdzie uciekniesz - Twój los - ten zapisany w gwiazdach czy skreślony bożą ręką i tak Cię dopadnie...

A z wami to tak można podyskutować...;)

:D