Powedzcie czy to jest dla niego TA PRAWDZIWA MIŁOŚĆ ??

Zawiódł mnie bardzo, poranił moje serce, więc zostawiłam go po wspólnych WIELU LATACH. W międzyczasie było kilka krótkich rozstań, ale teraz wyjechałam za granicę, nie widziałam go juz 3,5 miesiąca. Prawie codziennie pisze, pyta co u mnie, zapewnia o swojej miłości i o tym, że ciągle czeka, że jest podłamany i wie, że to wszystko jego wina. Byliśmy dla siebie pierwszymi partnerami na każdej płaszczyźnie. Naprawdę nie wiem czy to co on mi pisze jest szczere... wiem, że nigdy od nikogo nie zaznał tyle ciepła, wiem, że byłam jego ideałem kobiety. Tylko coś zaniedbał swój ideał, a teraz skamle i szarpie mi serce... Gość ma 26 lat. Nie wiem naprawdę co robić, nie ufam mu i mam mętlik.

jak chcesz znowu dostac po dupie to droga wolna. Pozbieralas sie i jeszcze Ci malo ? Coz gdyby glupota mogla fruwac byla by golebica.

To prawda, wpełni jestem osobą samodzielną w kwestii finansowej, mam wyższe wykształcenie, w sumie nie mnie to oceniać, alepowodzenie mam spore, lecz wszystko to nie jest takie proste. Do powrotu mam jeszcze 3 miesiące i najwyraźniej - czas na otrzeźwienie.

Może się zmienił? Może teraz Cię doceni? Przecież on też dostał od Ciebie po tyłku i teraz się stara. Może dotarło do niego, jak wiele stracił? Nie wiem, jak to jest. Bo ja nie dałam facetowi drugiej szansy, bo zwyczajnie na nią nie zasługiwał. Chociaż kiedy słyszę od znajomych o nim, to zmienił się i to na lepsze.

Nie mam pojęcia. Nie chę żalować kolejnej danej mu szansy, nie chcę też żałować - niedanej. nie nie nie to nie tak miało b ... czy mineło Ci uczucie do niego ?? Czy ułożyłas sobie życie już ?

Wiele razy zastanawiałam się, czy z nim nie zerwać. Ale zawsze jakoś pojawiały się wątpliwości i jakoś to było. Mijał czas, znienawidziłam najpierw siebie, później jego. Miałam wielki żal do siebie, że pozwoliłam na to, żeby mnie tak traktował. I przyszedł taki dzień, w którym powiedziałam sobie dosyć, zerwałam z nim. Nawet tak bardzo nie bolało, bo już od prawie pół roku nam się nie układało. On nie wykazywał żadnej chęci zmiany. A mnie bolało dużo wcześniej, kiedy powoli uświadamiałam sobie, że on mnie nie kocha. Dość szybko się pozbierałam. Po jakimś czasie zakochałam w kimś wyjątkowym, kocham go, ale zawsze pojawia się ten lęk, że to jest zbyt piękne, żeby było prawdziwe. Czasem myślę o byłym, byliśmy ze sobą kilka lat. Ale nie chcę do niego wracać. Pomimo tego, że powinnam mieć więcej miłych wspomnień, to zawsze kiedy o nim pomyślę, to nachodzą mnie te złe.

Jeśli chodzi o Ciebie, to wszystko zależy, jak Ty się czujesz, jak Ty na to patrzysz i czy jesteś w stanie znieść kolejną ewentualną porażkę. Ja wiem, że nie byłabym w stanie, straciłam w tym związku to co najważniejsze- czyli szacunek, do samej siebie.

pomimo tego, że były momenty kiedy najbardziej chciałam żeby był przy mnie, żebym mogła z nim porozmawiać, to wiedziałam, że nie chcę do niego wracać. I nie ważne co by zrobił, nie wróciłabym. Po prostu to czułam całą sobą.

Cieszę się, że dalaś mi dobry przykład :) Ze znalazłaś pomimo tej traumy kogoś nowego i potrafiłaś powiedzieć sobie - stop. Sprawa odejści wyglądała u mnie identycznie. Dojrzewałam do tego i pewnego dnia - odeszłam, zakończyłam to świadomie. Ja też nie potrafię wrócić w skowronkach. Cała ta milość mam wrażenie jest pocięta, porysowana, poharatana jak kawałek mięsa na stek, coś mnie blokuje, coś nie pozwala wracać. Dziękuję za wypowiedź :) Dodam, iż ja nie będę umiała mu zapomnieć tego jak mnie traktował i zawiódł... wiec nie ma to sensu. Ale zawsze będę go pamiętać.

Napisałam Ci, jak to było u mnie. Zrób, to co czujesz, zgodnie ze swoim sumieniem, bo tylko wtedy nie będziesz mogła sobie nic zarzucić.

Sumienie mi mówi, że byłam nieszanowana i nie powinnam w to wchodzić znowu.

W takim razie tak zrób, a ja trzymam za Ciebie kciuki, żebyś znalazła kogoś, kto na Ciebie zasługuję i żebyś czuła się szczęśliwa:)

mam pytanie do ,, nie nie nie." tzn oddaliliście się emocjonalnie, czy uważasz, że tylko on był winien, w jaki sposób próbowałaś zwrócić mu uwagę na narastające problemy?

mam pytanie do ,, nie nie nie." tzn oddaliliście się emocjonalnie, czy uważasz, że tylko on był winien, w jaki sposób próbowałaś zwrócić mu uwagę na narastające problemy?

LalkaZporcelany - zajmuje sie relacjami damsko meskimi wiec Ci pomoge zajmujac minimum czasu: facet zawsze po stracie kobiety (kiedy zauwaza ze jego potrzeby - w czym seksualne sa bardzo podstawowe w tym wszystkim - ze jego potrzeby odnosnie kobiety nie sa zaspokajane) decyduje sie ze musi miec kobiete i co robi przecietny facet: najpierw probuje ze stara gdyz latwiej mu jest dzialac ze stara jak zdobyc nowa to wszystko w temacie wnioski wyciagnij sama

yiyiyiy .... dziękuję, jestem świadoma wszystkiego. Analizowałam wzdluż i wszerz to co się dzieje wokół nas. A powiedz mi tylko - czy w ogóle możliwe jest ocenić według jakichś kryteriów, że to jest szczere z jego strony bądź nie ?

1