Jak oduczyć dziecko zasypiania z rodzicem?

jak w temacie, Córka ma 3,5 roku chciałabym zeby zasypiała już sama, czasami potrafi zasnąć po godzinie a nawet dłużej, jak mówie jej ,żeby zasnela sama to zaczyna płakac i sie smucić :( i tak oto konczy sie nasza "walka" i leżę z małą dopóki nie zaśnie. Może macie jakies sposoby?

wydaje mi sie ze jak nie spi z toba cala noc to takie zasypianie przy tobie jest jej potrzebne co ci szkodzi chwilke przy niej polezec jak tego potrzebuje

ułożyć do snu, dać 3 buziaki, zgasić światło i wyjść z pokoju zamykając za sobą drzwi. to jedyny sposób :)

Bardzo lubimy z córką zasypiać, to czysta przyjemność :) ale czasami jak mam naprawde duzo do zrobienia (praca) to chciałabym, żeby malutka zasnęła sama i tak pomyślałam,że zapytam. "ja wogole" masz racje :) czyli bedzie bez zmian

goldwell - słyszałam o tym podobno najskuteczniejsze, nawet raz spróbowałam, ale serce nam pęka jak słyszymy płacz i proszenie ""mamusiu,tatusiu przytul mnie" :)

Zgasic swiatlo, ale zostawic zapalona lampke, nie zamykac drzwi tylko zostawic uchylone by dziecko slyszalo odglosy domowe i mialo poczucie, ze jestescie w zasiegu reki a jak placze to przyjsc przytulic i potem wyjsc tlumaczac, ze musisz jeszcze cos zrobic i zaraz wrocic - nie skraca to czasu zasypiania ani nic , ale przynajmniej daje ci chwile na umycie naczyn, nastawienie prania i uczy stopniowo dziecko, ze moze samo zasypiac. Za ktoryms razem po "chwilce " nieobecnosci zastaniesz w koncu spiace dziecko:). Metoda z zamknietymi drzwiami itp. zawsze byla dla mnie zbyt brutalna , nie moglam jakos sie wyluzowac i ogladac Tv slyszac jak moje dzieci zanosza sie placzem . bo chca byc przytulone - bylby to moment w ktorym rozstalabym sie z Superniania na wieki i wcale bym tego nie zalowala:)

hehe skoro taki tani tekst sprawia,ze dorosla osoba rezygnuje z wlasnych postanowien to trudno cokolwiek doradzac.

u mnie obyło się bez płaczu z zamkniętymi drzwiami i zgaszonym świetle. nie jestem sadystką, ale nie oszukujmy się dzieci potrafią manipulować rodzicami...oczywiście nie oglądałam TV a moje dziecko zanosiło sie od płaczu. nie płakał. tyle, że ja nauczyłam dziecko zasypiać samodzielnie w wieku 9 miesięcy i tak zostało do dziś. córka Autorki jest dużo starsza i może dlatego tak to przeżywa. ja znam tylko jeden sposób, który już na[pisałam, może nie u wszystkich to działa....

To nie jest wcale tani tekst - 3 letnie dziecko jest jeszcze malutkie i ono nie robi tego zlosliwie - zwyczajnie potrzebuje bliskosci rodzica i dlaczego mu tego odmawiac. Jak ty bys sie poczula gdbys poprosila, zeby twoj chlopak cie przytulil a on na to - nie chce mi sie wole obejrzec serial. I w calym wielkim schemacie rzeczy, to te lata wspolnego usypiania sa tak naprawde bardzo krotkie co to jest 3-4 lata w zyciu czlowieka? Zapewniam cie , ze rzaden 6,7,8 latek nie potrzebuje juz "usypiania" - jak juz raz nauczy sie samo usypiac, to te chwile nigdy nie wroca - czy warto az tak walczyc o ten czas dla siebie juz teraz?

goldwell - kazde dziecko jest inne, nie ma potrzeby uszczesliwania dziecka na sile - jak samo zasypia to swietnie. Jednak sa takie dzieci co nie chca same i naprawde mocno wtedy placza i jesli o mnie chodzi to metoda jaka promuja telewizyjne Supernianie i ksiazka bodajze pani Hoggan sa zbyt brutalne, no nie potrafie i juz , wole pojsc i przytulic , posiedzic przy dziecku niz sluchac placzow.

dziękuje Wam wszystkim za rady xxxxxxyyy zgodzę się z Tobą i tak właśnie zrobimy - czas tak szybko płynie, a dzieci dorastają

Miałam podobnie z moim synkiem. Miał wtedy 2 latka. Powiedziałam sobie dość, bo wieczory kładzenia go spać, mnie męczyły okropnie. Często zasypiałam przy nim, a potem jak się budziłam byłam nieprzytomna a tyle miałam do zrobienia.... Zrobiłam tak. Kładłam go przytulałam, a potem siadałam koło niego, nie na łóżku - obok - na początku trwała to nawet z godz.(jak zaczynał płakać to przytulałam i uspokajałam, tłumaczyłam. Potem z czasem wychodziłam z pokoju. U mnie super się sprawdziło i było dla mnie prawdziwym wybawieniem. Trwało ok.2 tyg. potem jak z czasem wychodziłam zdarzało mu się płakać i wołać wtedy przychodziłam przytulałam, tłumaczyła i kładłam. Tłumaczyłam, że muszę teraz zrobić to, czy tamto... Zawsze zostawiałam otwarte drzwi!