moje dziecko mnie wykańcza

Niestety dokładnie potwierdzają. Jak zacznie się przedszkole to dopiero będzie ciężko. Choroby, problemy przedszkolne nadmiar energii do rozładowania po.

Jestem w szoku nie jestem sama;-)W d.... mam opinie mamusiek co nas krytykują - pewnie mają pomoc meża, dziadka itp.Ja od 4 miesiecy jestem sama z 2 latką, która nie przespała jeszcze ani jednej nocy i 14 latek...to już większa masakra wiek dojrzewania.Córcia nie lubi obcych, babci, dziadka nikogo....Czasami chwilkę się sama zajmie sobą, ale zazwyczaj mam się z nią bawić.I wyrodna matka czyli ja bawi się z córeczką.Chodzi na zakupy ...ja chce w prawo ona akurat w lewo;-)Kurki chodzimy karmić,na spacerki poprostu cudownie.Ale ja nie mam nawet godziny dla siebie!Wieczorem zasypia o 22 zanim ogarnę to jest już ok 23.30 padam na ryj i jak sobie uświadomię, że zaraz będą pobudki to nieraz nawet nie mam siły się myć!Duży dom do posprzątania(wiem,że dom nie galeria, ale czasem trzeba posprzątać;-)Syn po szkole odrazu chce obiad a ja nawet czasami nie mam kiedy mu ugotować zazwyczaj spaghetti mamy hihi bo najszybciej;-)I ostatnio jeszcze synuś ma pretensje,że czasu nie mam dla niego.Wiecie jak mi przykro;-(Staram się jak mogę, ale jak o 22 ona zasypia to on też już śpi.Czuje się taka zaniedbana, zapuszczona o ciągle zmęczona.

Mam podobnie z moja roczna córcia. Nie opuszcza mnie na krok

jak sie czyta takie tematy to zastanawiam sie po co miec dziecko w ogole

A ja się zastanawiam, gdzie popełniły te mamy błąd, ze dzieci są tak do nich przywiązane, płaczą jak się je na chwilę zostawi czy z kims innym i nie bawią się same. No ciekawe dlaczego tak jest. Przecież jak wam się urodzi drugie, trzecie czy kolejne dziecko, to wy chyba z mostu skoczycie. Nie wiem, może moje dzieci są jakies inne. Nigdy nei zostawialiśmy ich z nikim, bo prawie nie mamy rodziny i ciągle były z nami, ale nie ma problemu i z samodzielną zabawą, i z przedszkolem, i ludzi tez się nie boją. Tyle że od małego ich uczyliśmy, że mają sobie sami znaleźc zajęcie i nie wisieć na nas, bo rodzice mają swoje sprawy:)

wspolczuje wam, jak to czytam to nie chce miec dzieci :/ opiekowalam sie juz dzieckiem, co prawda nie swoim i nie lubie tego wymuszania placzem, zostawilam chwile same, nie zwracalam uwagi to w koncu mu przeszlo :d

Moja córka to najlepsze co mnie w życiu spotkało. Mężuś mało tkliwy skupiony na sobie więc do 3 roku nic przy niej nie robił .... Córka wypełnia każdy dzień mojego życia i pustkę, przytula daje ogrom miłości. Ciągle coś mi daje to listki, to papierki ze szkoły, to kamyki z ulicy. Zawsze mi mówi ,, Dla Twojego serca:). Ale przyznaję że poza tą kolorową stroną jest to drugie mniej kolorowe.... Są momenty że ona mnie psychicznie wykańcza. Robi piski o wszystko, każdego dnia piszczy i płacze gdy coś jest nie po jej myśli. Wczoraj zaczęła mnie z pięśći walić w głowę w centrum handlowym i kopać bo zabrałam ją z kulek. NIe wiem co robić bo jest nadpobudliwa, porywcza... Jestem załamana...Chyba pójdę z nią do psychologa. Koleżanki twierdzą że dzieci mają prawo do agresji i to normalne uczucie...Co wy myślicie o takim zachowamniu?

Dziecko chore psychicznie.