Psy na wilki

To faktycznie lepiej by było gdyby rząd zafundował wszystkim hodowcą jakieś zabezpieczenia, po psie pasterskim i tyle.

Popieram Mysię 69. :) Owczarek środkowoazjatycki. Jego do tych celów natura stworzyła. Przeczytajcie: http://www.ysolom.fora.pl/czytelnia,25/owczarek-srodkowoazjatycki-nie-czuje-bolu-je-uzbeckie-placki,486.html

Nie da się otworzyc, więc zacytuję. Kto zainteresowany, niech czyta: Te gigantyczne psy, znane od głębokiej starożytności były praojcami angielskich dogów, szwajcarskich bernardynów i hiszpańskich mastifów. Do Europy dostały się z gór i pustyń Średniej Azji podczas Wielkiej Wędrówki Ludów. Jednakże inne owczarki collie, a także owczarki niemieckie i wschodnioeuropejskie żadnego związku z Azjatami nie mają. Wśród Azjatów wyróżniamy „Kazacha stiepniaka (ze stepów), „Ałapara Kirgiza górala i „Ałabaja- Turkmena psa z gorących pustyń. Dzięki swemu niezwykłemu kształtowi, morda Azjaty zawsze wygląda jak uśmiechnięta. On umie śmiać się z całej duszy, aż całe jego ciało drga i pomrukuje jakby mówiąc: No, gospodarzu, ale dałeś! Bystry jest na tyle, że nie potrzebuje mechanicznej tresury jak na przykład owczarek niemiecki. Potrafi patrzeć w kierunku wskazanym ręką człowieka nawet wtedy, gdy ktoś pokazuje obiekt za jego plecami. Rozumie rozkaz „odejdź w kat, „nie zaglądaj, „obejdź drzewo z prawej czy lewej strony. Tego nie nauczysz tresując. Z Azjatą trzeba razem żyć. Jak z dzieckiem. Jego trzeba wpleść w tkaninę rodziny, gdzie on z swojego wyboru lub po naleganiu właściciela zajmie swoje miejsce. Z nim trzeba głośno rozmawiać, bez rozdrażnienia lub gniewu, rozsądnie, cierpliwie objaśniając takie czy inne pojęcie jak bystremu trzy-czteroletniemu dziecku. Azjata nie jest wydelikacony: z zachwytem tarza się w śniegu, uwielbia kąpać się w lodowatych górskich rzeczkach, pasie stada pod promieniami palącego słońca przy temperaturze prawie sześćdziesięciu stopni. Będąc na uwięzi nie traci czasu na piski i wyrywania się na swobodę, śpi godzinami i rzadko reaguje na obcych. A kto jest „obcy decyduje sam. Azjata nie męczy uciążliwym szczekaniem, reagując na każdy hałas, na przykład na kota sąsiadów. Zewnętrznie to ogromny, kosmaty, flegmatyczny "tiepsa-tiebranmas" (w tłumaczeniu z uzbeckiego - "niewzruszony"). Nawet na poważniejsze zdarzenia obok reaguje tylko długim ziewnięciem i pełnym wyrzutu spojrzeniem: „Gospodarzu, zawsze przekraczasz przeze mnie, no to i niech goście tak zrobią. Potem powoli przeciągając się zrobi jeszcze parę kroków i z „łoskotem zwali się na ziemie żeby spać dalej. Ale kiedy jest potrzebna jego ochrona Azjata natychmiast wstaje, a dokładnie podnosi się z szeroko rozstawionymi i naprężonymi wszystkimi czterema łapami, obnażywszy potworne kły, nastroszy sierść i zastygnie jak skała. Przy tym gdzieś z jego wnętrza dochodzi i narasta falami ryk takiej potęgi i siły, że po prostu po plecach chodzą mrówki. Walczyć będzie Azjata z wrogiem na śmierć i życie, w pełnym znaczeniu tych słów. W walce nie czuje bólu, nie męczy się, a swoimi ogromnymi szczękami może nawet przegryźć pęciny konia. Co zresztą było utrwalone na wschodnich miniaturach. Na tych starodawnych przedstawieniach (miniaturach) można zobaczyć jak psy tej rasy łapią konie w skoku za pęciny, albo wskakują na koński grzbiet wybijając przy tym jeźdźca z siodła, nie zważając na uderzenia jego kopii. Bojowe cechy Azjatów odzwierciedlają się też w rdzennej nazwie rasy - "buribasar", co oznacza "morderca wilka". Także w strasznych psich walkach, które ostatnio stały się modne w Uzbekistanie, często zwyciężają właśnie „dobroduszne Azjaty. Pewnego razu w górach widziałem jak roczne szczenięta wskakiwały na grzbiet spokojnie pasących się osłów. Udawało im się przejechać wierzchem na ośle ze sto-dwieście metrów, „śmiejąc się przy tym całą gębą i „dzieląc się wrażeniami z innymi szczeniętami. Najczęściej Azjata jest ogólnie przyjazny w odniesieniu do innych psów, od razu polezie się z nimi zapoznać i pobawić. Z boku może to wyglądać tak, że chce rozerwać psa na części, a potem proponuje żeby teraz jego gonić. Jednakże Azjata nie jest tak przychylny wszystkim rasom: z dobermanami i owczarkami niemieckimi często wszczyna prawdziwe bójki. Może dlatego, że wydają mu się podobne do wilka? Kiedy nawiązuje się walka z Azjatą inne owczarki przeważnie się poddają już na samym początku. Trudno natomiast dobermanom: to nie taki pies, który zaraz się cofa. A prędkość jego reakcji znacznie ustępuje szybkości azjatyckiej „niezdary, a i cienka skóra dobermana łatwo się rwie od azjatyckich kłów. A teraz o „paszczy. Azjata używa jej nie tylko do jedzenia. Paszcza jest jego „ręką, ręką którą stara się „uścisnąć dłoń gospodarza, „przestawić i pooglądać rzeczy które właśnie przyniósł do domu, prowadzić za lejce konie. Uderzyć mordą , głową może zarówno mocno, jaki i potrafi dotknąć bardzo czule, nie zostawiając śladów. Właściciel Azjaty powinien od momentu jego urodzenia uczyć psa nie dotykać mordą przedmiotów należących do niego, oduczać go korzystania z tej „ręki. Azjata choć uczony nie dotykać przedmiotu, i tak obowiązkowo choć pokręci paszczą dookoła niego. Zadziwiającym jest jak Azjata umie „myć się jak kot. Polazłszy w błota, usmarowawszy się aż po same uszy, Azjata kładzie się i zaczyna dokładnie wylizywać. Nawet mordę łapą myje, jak kotek! To mu potrafi zabrać i całą godzinę, ale po tym znów jest czysty. Dorasta Azjata całe dwa lata. I cały ten czas biega po podwórzu niby słoń albo niedźwiedź; wali i rozbija wszystko co mu stanie na drodze. Chociaż dzięki swej bystrości już w wieku 45 dni przyzwyczaja się, ze rzeczy właściciela nie należy dotykać. Jest to jedyna rasa psów, której przedstawiciele nie gryzą i nie niszczą obuwia lub mebli. Całe te dwa lata przygotowuje się do roli wojownika i myśliwego ugania się i poluje na wszystko co lata, pełza, chodzi i skacze. A także przymierza się do roli groźnego ochroniarza i niańki. Lubi kiedy po podwórku pełzają dwu-trzyletnie ludzkie „szczenięta, ale nie próbuje bawić się z nimi. A z starszymi dziećmi prowokuje zabawę w gonitwę i „walkę.

dzięki.

Hahahh :D Jakaś kocia randka? ;)

Ach, to jeszcze młodziutka jest :) Dla mojego kocura to rarytas :D

Jak się wstawia zdjęcia: http://www.voila.pl/ http://zapodaj.net/

Hahahaha, jaki kiciuś :D

http://koty-i-ich-sprawy.blog.onet.pl http://autoagresja--moj-sposob-na-problemy.blog.onet.pl

Ale z drugiej strony z takim dzikim, to może być niezapomniana przygoda ;)

Ale ładna morda. Mieszkasz przy tym lesie? Owce masz? :)

Jesteś On i jesteś wolny? :D Ja bym chętnie zamieszkała w chatce pod lasem, to moje marzenie.

Hahahah ;) Prowadzisz domowe schronisko, że aż 7 psów? I jak one reagują na kiciusie?

O :( Ale to szkolenia hobbystyczne czy raczej forma pracy za płacę?

znawcy psow sa mi potrzebni tutaj na chwile http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4680159&start=0 prosze

Popytam się, ale raczej wątpię. Większość mieszka w blokach, a do kawalerki nikt dwóch psów nie weźmie :(

Ja też mieszkam w bloku, jak to w mieście, niestety.

Hahahah, dobra!!! Jestem zdecydowanie na tak :D

Eeee, umiem gotować :D

Wy tu gadu, gadu, a wilki znów podeszły pod moją stajnię. Na szczęście byłem z bratem w domu i poszły dwie race. Tak szczerze mówiąc, to im się udało, bo sztucera zapomniałem.

było widłami je utłuc

Dlaczego łańcuchy na koła, sugerujesz coś? ;)

Sacryfical one są już bezczelne, stoją od 15 min, na skraju lasu :/

U mnie w okolicy są dwa wilki, ale na razie trzymają się z daleka, od zagród

I co były te wilki? :)

Na obronę przed wilkami najbardziej nadaje się turecki pies pasterski Kangal. Nie boi się wilka i jest w stanie z nim walczyć.

ja ostatnio ściągałem bronholmera, ale się namęczyłem z załatwieniem papierów.

O kurka ten wilczak czeski wygląda jak wilk :O Może taki by się nadawał do obrony przed wilkami? Uznają go za swojego ;)

A co? Na osiatkowanie terenu cie nie stać buraku?I co teraz będziesz polowania urządzał.XXI w. i jak zwykle żal.net

mi dziś wilki zabiły źrebaka. nie wiem co czynić. odszkodowanie dostanę,do tej pory wilki były moimi ulubionymi zwierzakami, a dziś się do nich zraziłam :(