Czy to jest normalne?Oceńcie moją sytuację w domu...

Mam 20 lat i mieszkam z rodzicami. Mam też 30-letnią siostrę, która ma już swoją rodzinę. Mieszka w kawalerce ze swoim mężem i synem 6 letnim. Codziennie do nas przychodzi, tzn. gdzieś około 12 i siedzi do samego wieczora. Je u nas śniadania, obiady. Ponadto ze sobą przynosi stertę ciuchów do prania( nie ma pralki w domu) jakieś dwie reklamówki dziennie i pierze to wszystko nie dokładając się do proszku, płynu czy prądu. Jej pralka stoi u nas w piwnicy bo stwerdziła, że ma mało miejsca w mieszkaniu i nie będzie jej wstawiać:O. Mało tego! Od jakichś 2 tygodni z nami mieszka bo jej syn jest chory i stwerdziła, że w swoim jednopokojowm mieszkaniu będzie się nudzić. Ze wszystkiego korzysta i nie dokłada do niczego. Ciągle korzysta z telefonu stacjonarnego dzwoniąc do swojego męża, bo ani ona ani on nie mają nic na koncie. On do niej puszcza strzałki a ona dzwoni z domowego. W całym domu jest syf bo jej synek rozwala wszędzie zabawki a przy tym strasznie wrzeszczy. Nie umie spokojnie się bawić. Siostra wraca do SWOJEGO domu tylko na weekendy bo boi się zostawić swojego męża samego. Wyjaśniając sytuację chodzi o to, że jej mężulek praktycznie codziennie wraca nad ranem do domu. Ja podejrzewam, że znowu zaczął ćpać. Największy problem jest w tym, że ona chyba nie widzi nic w tym złego, że przesiaduje u nas. Rodzice niczego jej nie wypominają. Ja nie mam prawa głosu, bo nie opłacam rachunków. Mama tylko do mnie przychodzi i się na nią żali, że za dużo używa pralki, że nie ma gdzie odpocząć bo jej syn ogląda cały dzień bajki. Przez to wszystko nie mogę patrzeć na nią i na mojego siostrzeńca. Nie pracuję i słyszę 24 h na dobę jej darcie się i jej syna. Proszę powiedzcie czy mieliście podobne sytuacje? Jak to wszystko zmienić?:(

mam jej kompletnie dość. Nie mam ochoty nawet z nią rozmawiać. Moja mama ma do mnie pretensje, że zachowujemy się jak obcy dla sieie ludzie ale ile można:O

ktoś się wypowie?