Czy zamieszkałybyście w dzikiej głuszy, ze swoim ukochanym ???

Witam Mój ukochany jest zawodowym ratownikiem GOPR-u. Jest wspaniałym, dobrym człowiekiem. Czuję się z nim cudownie, mimo że mija już 8 rok, odkąd się poznaliśmy. Mieszkam 200 km od niego, przyjeżdżam raz w miesiącu na 4-5 dni i on tez przyjeżdża co drugi weekend do mnie. Ostatnio zaproponował mi abyśmy zamieszkali razem i pobrali się. Wszystko jest cudownie, ale przeraża mnie , że on mieszka w strasznej dziczy. Do najbliższej wsi jest 15 km, a do miasta ok 70 km. Tak to same góry i las, nie ma nawet jednego domku miedzy wsiami, bo to teren parku narodowego. Jedyne sąsiedztwo, to jeden dom i w lecie sa tu turyści, no i strażnica GOPR. Ma w domu wprawdzie wszelakie, media, internet, satelitę, ale jednak obawiam się czy wytrzymam w tej dzikiej krainie. Turyści w lecie są zachwyceni, krajobrazami i takim mieszkaniem na łonie natury, ale nie zdają sprawy, jak tu jest zima. Wspomnę, że wilków i misiów, tu nie brakuje. Mój ukochany mieszka tak już od 5 lat, ma 30 lat, a ja 26. Chce bysmy otworzyli gospodarstwo agroturystyczne, bo turyści walą tu od wiosny i biją się o parę miejsc, w pobliskim domku do wynajęcia, a i zapewne zimą ludzie by tu przyjeżdżali. Bardzo go kocham, ale nie wiem czy podołam, on się przyzwyczaił do takiego życia. Mieszka sam z 6 wielkimi psami i kotem. Teraz chce byśmy mieli dziecko, a ja się boję że dziecko tu zdziczeje. Jak byście postąpili. ??

Jakby miał pełną piwnicę spirytusu, to z miła chęcią :P :D

Jak przeczytałam sam tytuł chciałam zakrzyknąć TAAK, OD ZARAZ. Gdy doczytałam o dziecku... Nigdy w życiu. Nie chodzi nawet o dostępność lekarza w razie czego, ale o to, że jak maluch podrośnie, to trochę kiepsko go wychować z dala od cywilizacji. Nawet jak się trafi jakaś szkoła, to raczej nie będzie dwóch do wyboru, a w parkach narodowych rzadko mieszcza sie najlepsze szkoly w okolicy. Trochę byłoby mi głupi decydować za dziecko, że będzie miał w perspektywie karierę albo znawcy wilków, albo znawcy niedzwiedzi ;) Moze przeceniam role edukacji, ale nie przekreslilabym wlasnemu dziecku na starcie mozliwosci zostania kims innym niz lesniczym - z calym szacunkiem do lesniczych. Jako dorosly czlowiek chetnie bym prowadzila tryb zycia z dala od cywilizacji. Ale to moj swiadomy wbor, po tym jak juz cywilizacje mialam okazje poznac.

oj tam :D przeprowadzaj się :) przeciez zanim dziecko podrośnie to gdzieś w okolicy na pewno się ludzie pobudują :D

Najbliższe gimnazjum jest jakieś 40 km stąd, szkoła średnia to w mieście,czyli 70 km. Zaznaczam, że to miasto, to od 40 tysięczne miasteczko, bo do jakiegoś większego miasta z możliwością kształcenia to trzeba liczyć 140 km, do Rzeszowa, do Krakowa będzie z 300ta :/. Może komplikuję sobie niepotrzebnie umysł,bo jeszcze dziecka nie urodziłam, a co dopiero gimnazjum, czy szkołą średnia. :)

Fakt - ze szkolami to troche wybieganie w przyszlosc :) ale nawet male dziecko powinno miec kontakt z rowiesnikami. Czytalam kiedys artykul o takiej parze, ktora zyje w jakiejs puszczy, ma kilkoro dzieci i zyje z oragnizowania przejazdzek zaprzegami psow. Fantastyczne, chociaz jak pan opisywal, jak jego zona rodzila ta trojke dzieci w tej gluszy... Jak mowie, dla mnie rewelacja, ale bez tego typu atrakcji ;)

Właśnie, że nikt się tu nie wybuduje, bo to teren parku narodowego. Prócz tego sasiada, knajpki (czynnej w sezonie letnim ) i strażnicy GOPR, nie ma domu w promieniu 15 km. 15 km stąd jest wieś letniskowa, mieszka około 600 osób, potem znów nie ma nic przez 24 km i jest dopiero na granicy parku większa wieś z 2tyś ludzi i tak w kółko bo za granicami parku są znów parki krajobrazowe i można powiedzieć że przez 70 km jest las, z 3 wsiami. A znów w drugą stronę jest granica państwowa.

nie . nie uzasadnie tego sensownie .....ale jak postawilam sie w Twoim polozeniu to mie ciary oblazly. jak juz sie zastanawiasz to potem bedzie tylko gorzej. fatalna sprawa......

akurat pomoc medyczna jest na miejscu :D, w strażnicy GOPR jest lekarz i to lepiej wyposażony, niż nie jedna placówka :D

on sie przyzwyczail? a ty????? a twoje nawyki,pragnienia,przyzwyczajenia..... eeeee tam

On też się wychował w mieście. Wychowywaliśmy się na jednym podwórku.To taka miłość od piaskownicy. Zawsze mi się marzył domek na wsi, z pięknym ogrodem, tylko, tu jest chyba za dużo ogrodu. :D

Kurcze pomysł wydaje się fajny i nawet powiem , że Ci zazdroszczę :) Nie ma co odbiegać tak daleko w przyszłość bo nigdy nie wiesz co będzie za te 15 lat . Jednak póki co przeprowadziłabym się do niego na Twoim miejscu , moglibyście rozwinąć ten interes i zobaczyć jak to wszystko będzie wyglądało :) Niczego nie stracisz . :D

Spróbuj. Nic nie stracisz

pomysł ciekawy, tym bardziej, że zimą też mozna przyjmować turystów mozecie stworzyć lekcje przyrodnicze dla dzieciaków, ogniska itp jak dobra reklama będą ludziska przyjeżdżać