DRUGA CIĄŻĄ z wpadki...kto też????

Mam jedno dziecko, nigdy nie myślałam o drugim...tzn rozmawialiśmy z mężem i stwierdziliśmy że nie zdecydujemy się na drugie dziecko itp a teraz okres mi się spóźnia, zrobiłam test pozytywny i jestem załamana.

Hmm wiem jak się czujesz. Mi też się okres spóźnia. Zrobiłam jeden test i wyszedł negatywny. Przy pierwszym dziecku dopiero drugi był pozytywny więc boje sie strasznie. W sumie nie wiem jak to możliwe że nie mam okresu bo zabezpieczaliśmy się....

byc na waszy mmiejscu!!!!!!!!! oj chcicalbym

ja mam oboje dzieci z tzw wpadki. Pierwsza ciaza byla chciana wpadka,natomias druga zaskoczyla nas bo sie zabezpieczalismy.Nie powiem,zebym skakala z radosci,chodzilam smutna i dobita,do samego konca praktycznie. Ale po urodzeniu dziecka myslenie mi sie zmieniło:) natomiast napewno sama nigdy nie zdecydowalabym sie na dwójkę dzieci..

Gdy dowiedziałam się o drugiej ciąży to przychodziły mi różne myśli do glowy. Nawet na porodówce nie dochodziło to do mnie. Musiałam zmienić swoje życie o 180 stopni. Ale potem, potem zakochałam sie w córeczce na zabój. Jest moim promyczkiem. :) Rodzeństwo super sprawa.

moja trzecia , ale nie z wpadki ...

Dac jeść a mogę spytać jak się zabezpieczaliście?

jesteśmy 10 lat po ślubie , tylko stosunek przerywany , chyba fuksiarze z nas , to nasze trzecie dziecko , jak to mąż mówi za pierwszym podejściem i przy pierwszym strzale , tak było każdej ciąży , chcieliśmy trójeczkę i będziemy mieć , i koniec , więcej dzieci nie planujemy

Anka no to rzeczywiście farciarze z Was :P Ja z pierwszym dzieckiem to bez zabezpieczenia dwa razy i to przed okresem.

co to za zabezpieczenia ze jest wpadka, ja uzywalam 10 lat tabletki a teraz stosunek przerywany i nic a nawet cieszylabym sie z wpadki:)

ja uważam że trzeba dzieci planować , no oczywiście jeśli jakaś metoda zawiedzie ... ale trzeba uważać , często przyjmujemy leki , a leki jak to leki mogą bardzo żle wpłynąć na płód , więc lepiej świadomie zachodzić w ciążę , ja tak uważam ...

Teraz naprawde mało ludzi planuje dzieci więc gdyby nie wpadki to rodziłoby się o połowe ich mniej. Ja róniez wpadłam, ale jestem przeszczęsliwa

prezerwatywa pękła

ups , my prawie nigdy nie używaliśmy prezerwatyw , no może na samym początku czyli jakieś 10m lat temu , a dlaczego ? ponieważ to dyskomfort dla męża jako tako , ale mnie piekło po nich , no a przerywany .... niby słaba metoda , ale jej skuteczność chyba zależy od refleksu partnera :-)

Anka nasza historia podobna... jesteśmy razem prawie 15 lat, u nas tez jest przerywany + unikanie moich najbardziej płodnych dni i jak na razie dzieci płodzimy tylko wtedy kiedy chcemy... i nam też się udało przy obu ciążach za 1. razem...

tak , pewnie nasza metoda sięga 99 % , bo nasi męzowie mają refleks " wypracowany " :-)

mój mąż też ma refleks, bowiem mimo prezerwatywy zawsze kończył poza mną...a tu owszem skończył poza mną tylko okazało się że prezerwatywa pęknięta i jak ja w ciążę zaszłam???jakąś kropelką co wydzieliła się przed???

odnośnie stosunku przerywanego to ja z mężem tak samo 3 lata przerywany i nic, pozniej zdecydowalismy sie na dziecko i 3 msc do końca i jest maluch.Aha liczyliśmy się z ciążą przy przerywanym:)

pewnie mogła być kropelka w niej setki plemników

u nas też stosunek przerywany nie zawiódł przez 4 lata. ale mi niestety po pierwszej planowanej ciąży wszystko się zmieniło i już ta metoda okazała się do bani bo po 7 miesiącach miałam niespodziankę i 2 kreseczki. moja psychika niestety bardzo ucierpiała przez ciąże i seks może dla mnie nie istnieć. kojarzy mi się tylko z zajściem w ciążę. a kolejnej bym nie zniosła:-(

ktoś jeszcze?

podbijam

ale ani z powodu 1 ani z 2 nie byłam załamana.... cieszylismy się....po prostu nie planowaliśmy ciązy, nie robiliśmy testów owulacyjnych, ale też nie zabezpieczaliśmy się jakoś skrupulatnie, paczka gumek niby zawsze w szafce leżała, ale nie uzywalismy zawsze i tak jakoś wyszło :D autorko głowa do góry z 2 dzieci jest łatwiej niz z jednym.... bo zajmują się sobą trochę, bawią razem, a jedno tylko wisi na rodzicach...

ale tobie było widoocznie obojętne czy zajdziesz czy nie, a my się zabezpieczaliśmy. Poza tym nie mamy pomocy babć, ja na wychowawczy nie mogę sobie pozwolić....do pierwszego dziecka mieliśmy najętą opiekunkę.Finansowo damy radę ale będzie na styk.

Witam, Ja mam ponad 2-letnią córkę. A w czerwcu urodze drugie dziecko. Czy to była wpadka - trudno mi okreslić, bo tak naprawde to nie zabezpieczaliśmy się szczególnie, ale też uwazaliśmy przy dniach płodnych , no i mój mąż zawzyczaj kończył na zewnątrz. Ale udało się - zaszłam w ciążę i nawet się cieszyłam na początku. planowaliśmy drugie dziecko ale po pierwszej euforii przyszlo załamanie. Musiałam zrezygnować z pracy, bo tak się bardziej opłacało, już od 7 tygodnia siedze w domu z córką i dopiero teraz ( a jestem w 16 tyg) zaczęła przechodzic mi depresja. Wiem - hormony, ale ewnie to nie wszystko. Ja nie widziałam sensu w dalszej egzystencji, płakałam budząc sie kazdego ranka, widząc cały bezsens swojej sytuacji. Przytłaczała mnie opiea nad córką, nic mi się nie chciało robić ...po prostu deprecha z którą nie umiałam sobie poradzić. Wyjechałam do mamy z córką i tam przetrwałam dwa tyg, później wróciam do domu - teraz jest lepiej z samopoczuciem, ale nadal miewam dni, ze jestem przerazona .... tym czy dam rade z dwójką dzieci, patrzę na moją córkęi widąc jaka jest już samodzielna załuję że wpakowałam się znowu w nocne wstawanie, noszenie na rękach ...w to wszystko co już raz przeszlismy z córką. Do tego czeka mnie rok przerwy w pracy ...to minimium ... póżniej nie wiem - czy wrócę, czy będzie mi się to opłacało ... to trochę przeraża. Jeszcze niedawno miałam fajną pracę na kierowniczym stanowisku, plany rozwoju ...a teraz pieluchy, karmienie piersia i te wszytskie inne .... ale z drugie strony czekam niecierpliwie na pierwsze ruchy dziecka ... czuje ze będzie to druga dziewczynka ... i coraz częściej patrzę na przyszłe życie i te zmiany jakoś bardziej optymistycznie .... jakkolwiek miło wiedzeć ze nie jestem sama , że są inne kobiety które czuja podobnie...że nie jestem wyrodną matką, bo to co nas spotkało należy jakoś oswoić ...prawda? Pozdrawiam

ja próbuje oswoić się z sytuacja, trudne to jest wmawiam sobie różne rzeczy do głowy...lecz tak jak ty przerażają mnie pieluchy, kolki, nieprzespane noce....

wiele dzieci jest z wpadki. Owszem są osoby co planują 1 czy 2 ciążę ale dużo jest takich co wpada...a potem cieszą się mając drugie dziecko-mimo że z wpadki.

autorko widze ze ty tez zaszlas w ciaze z jakiejs glupiej kropelki

Kitka nitka - w jakim wieku jest twoje starsze dziecko? I teraz na kiedy masz termin porodu? U mnie sytuacja z hormonami trochę się ustabilizowała - już nie ryczę po nocach z powodu dziecka, raczej teraz mój mąż doprowadza mnie do rozpaczy. Powiedział mi ostatnio że celowo "zrobił" mi dziecko bo chciał abym zrezygnowała z pracy i siedziała w domu. Bo jemu tak wygodnie, bo nie musi zajmowac się starszym dzieckiem kiedy ja byłam w pracy. On teraz żyje jak kawaler - praca . .. a po pracy - leżenie przed TV, granie w głupie gry komputerowe, jakieś wyjazdki na miasto, do kolegów ... a ja wiecznie w domu (jako rozrywkę kaze mi traktować odwiedziny u kolezanek - obowiązkowo z dzieckiem, bo on przeciez nie zostanie) Jak już wyjdę - to w domu nic nie ruszy - a nawet zrobi awanture bo przecież siedze w domu i nic nie robię ... widzę że wpakwałam się w samo gó_wno...