ROZTRZEPANIE

Zobaczymy gdzie mnie zawieje :D Tu gdzie jestem wylądowałam przez swoje zakręcenie właśnie no i nieco próżności :D Nie mam pojęcia co będzie, ale maturę ładnie zdać muszę :)

Witam, mam podobny problem. Tylko nie dotyczy juz dziewczyny z liceum, tylko 25-letniej kobiety. Od dziecka bylam roztrzepana, gubilam wszystko, spoznialam sie, latwo zapominalam. Wszyscy dookola mowili, ze z tego sie wyrasta. Moze i przestalam gubic klucze, ale to tyle. Nie wiem co mam zrobic. Latwo powiedziec: wez sie w garsc, postaraj sie. Kiedy ja nad tym nie panuje. Z wiekiem problemy staja sie powazne. Nie mozna byc rozkojarzonym w pracy na powaznym stanowisku, czy prowadzac samochod. Kiedy wypada z glowy wazny termin, konsekwencje sa powazniejsze niz pala z biologii. To sprawia, ze nie nadaje sie do normalnego funkcjonowania. Nie wiem jak z tym walczyc, a nie wyobrazam sobie dalej takiego zycia. Kiedy bardzo na czyms mi zalezy, jestem w stanie sie upilnowac, ale przy codziennosci i stresie idzie mi jak po grudzie. Zycie ciagle daje mi kopniaki. Na moje wlasne zyczenie. Zastanawiam sie nad swoimi bledami, staram sie wyciagnac wnioski i wprowadzic zmiany, planowac, prowadzic terminarze, kiedy znowu staje sie cos okropnego, bo..... zapomnialam/przeoczylam/spoznilam sie. Ktos napisal ze mu przeszlo, JAK? Napiszcie wiecej...