życie jest bez sensu, nic mnie w nim nie czeka..mój chłopak to bagatelizuje..

Każdy dzień wygląda tak samo, czekam tylko kiedy się skończy, żyję od weekendu do weekendu ale wtedy też wszystko jest takie samo...szkoła, praca, dom..w domu oglądanie tv, jedzenie, spanie i od nowa..nie mam na nic chęci, nic mi się nie chce..myślę czasami o przyszłości i myślę, że nic mnie w niej nie czeka. Praca? co ona mi daje oprócz kasy? czym ludzie się podniecają w tej pracy, przecież to wszystko, na pozór takie ważne, dorosłe, pilne jest tak naprawdę nic nie warte, świat się bez tego nie zawali. Dom i rodzina? to same kłopoty, ciągłe zmartwienia, wszystkie dni identyczne..mówię mojemu chłopakowi, że nie widzę w niczym sensu, że jest mi źle..on słucha, kiwa głową, robi smutną minę a zaraz pyta "to co dzisiaj oglądamy?"..nie powiedziałam przecie nic ważnego..myślę czasami o śmierci ale jestem zbyt wielkim tchórzem...

bo zyciu trzeba nadać sens

zgłoś się do psychologa-ew. psychiatry-coraz cząściej depresja dosięga ludzi bez względu na wiek, płeć czy status finansowy

ale co mu nada sens?

wiesz, to jest sprawa indywidualna, czasem pomaga pasja, ktorej poświęcasz sie każdego dnia, grupa znajomych, dobra i ciekawa praca, widać ze masz wewnętrzne problemy ze sobą skoro straciłas sens dalszej egzystencji

chciałabym, żeby wszyscy o mnie zapomnieli..