Nerwowy mąż

Już chyba nie wytrzymam z nim....Oboje pracujemy, ja zarabiam prawie tyle samo co on, ale on traktuje mnie chyba jak darmozjada i kogoś kogo musi utrzymywać. Dziecko go denerwuje, cały czas krzyczy na małą, on płacze, on nie chce pomagać w domu, mówi, że nie ma ochoty nic robić i tyle. To ja zawożę dziecko do przedszkola, odbieram, robię zakupy po pracy, gotuję obiad, sprzątam, zmywam(on potrafi 2 dni nie zmywać). Gdy jestem z nim sam na sam, to jest cudownie, jesteśmy jak zakochane dzikusy, ale gdy tylko mała jest na horyzoncie to on się wścieka, jest zły, nerwowy, krzyczy. Dziecko było w 100% zaplanowane przez nas i chciane mocno. Zdarza się, że i ja się denerwuję przez niego i wtedy krzyczę na małą. Co robić w tej sytuacji?

nie dorósł... następnym razem, gdy będziecie sami, bądź lodowatą kłodą !

On codziennie pije piwo, bo mówi, że go to rozluźnia po pracy, ale mi się to nie podoba, bo wygląda już jak uzależnienie.

A może tatuś ma też prawo być sfrustrowany? Może warto szczerze porozmawiać, może dzieje sie coś o czym nie mowi, bo niema na to czasu, albo go to przytłacza? Drogie Panie, o dziwo my też mamay prawo do humorów. Uwierzcie, nami nie można sterować pilotem i nie jesteśmy maszynami. Pomimo tego nie pochwalam nieróbstwa i abnegacji (choć moja żona narzeka na bałaganiarstwo;))

Oczekuje linczu publicznego;):D

No to się jak widać nie doczekałeś? :O