Kto bardziej przeżywa brak zwiazków w życiu,kobieta czy mężczyzna?

"tylko slabe, glupie, badz niedojrzale osoby sa z kims "bo tak wypada"" Kiedys na studiach znalem taka jedna, co to miala 24 lata a zachowywala sie jak mala dziewczynka. Kazdy facet, ktory zwrocil na nia uwage, byl traktowany jak jakis "mlody bog". Dziewczyna momentalnie sie zakochiwala. Po 2 tygodniach znajomosci z kolesiem twierdzila, ze go kocha i bedzie on jej wielka miloscia. A facet pobzykal, wykorzystal i kopnal w tylek. A ona dalej swoje. Nie potrafila byc sama, tylko szukala byle kogo, kto zwroci na nia uwage i sprawi, ze poczuje sie przy nim wyjatkowa. Nie mam pojecia, gdzie sie rodza takie puste laski.

To proste, przyczyna tkwi w zagubieniu, braku poczucia swojej wartosci, potrzebie podnoszenia swojego "ego". Znam wielu facetow, ktorzy maja wspaniale , piekne dziewczyny lub żony, a zdradzaja je na prawo i lewo, szukajac wrazen, jest tez wielu takich, co przy kumplach zgrywaja twardzieli, a jak tylko żonka przyjdzie, to chowaja glowe w piasek. Ciezko ocenic- ile ludzi, tyle przypadkow. Przewaznie bierze sie to jednak z glupoty, niedojrzalosci badz kompleksow, checi bycia z kim pod tytulem "potrzebuje kogos bo sam/sama nie wiem, co zrobic ze swoim zyciem"

---> tylko slabe, glupie, badz niedojrzale osoby sa z kims "bo tak wypada" Dokladnie. Pustym lalom mowimy stanowcze nie!

Wy chyba chcecie usprawiedliwić swój brak powodzenia u mężczyzn i wmawiacie sobie że wy jesteście mądre bo macie pasje i brak partnera ;-)

po sobie widzę, że bardzo przeżywam rozstania i długo zajmuje mi odtajanie po nieudanym związku. natomiast moi byli zawsze znajdowali sobie kogoś średnio po okresie 3 - 6 miesięcy (jeden pół roku po 5letnim związku spotykał się już ze mną). jaki z tego wniosek? faceci są bardziej zdeterminowani i nie tracą czasu na przeżywanie braku związku ;)

Mi bylo fajnie bez nikogo do 23 lat, wtedy zaczalem latac za kobietami jak szalony. Ale nie zeby bzykac, tylko zeby znalezc jakas ktora by pasowala na moja zone. W koncu znalazlem taka boginie i po roku znajomosci sie ozenilem. Niestety ona stracila milosc do mnie po dwoch latach, i koniec. Tez wtedy odkrylem ze ona miala wspanialy talent zeby mnie kompletnie w dol wkopac. Mialem duza i dluga depresje ale po paru latach sie z niej wygrzebalem samodzielnie bez zadnych psychologow, Jedyna cecha ktora mnie uratowala od szalenstwa jest ze mam wiele pasji, i tez ze bylem samodzielny przed malzenstwem. Samodzielnosc to chyba moj naturalny talent. Od rozstania z nia juz bylem sam od 13 lat, ale mi fajnie leci, mam dobra prace I moge miec co chce. Forsa na wszystkie moje pasje i spokoj. :) Nie zaluje mojego bylego zwiazku, mimo ze to mnie bardzo bolalo przez wiele lat, bo nauczylem sie ze nie moge sobie pozwolic zeby sie tak otworzyc i zakochac. Jestem po prostu za slaby zeby byc w zwiazku, ale mam dostateczna sile zeby miec szczesliwe zycie bez kobiety. Ale gdzie zyje nie ma takiej wielkiej presji spolecznej zeby sie ozenic, bo zamiast wszyscy raczej leca za forsa.

A to zależy od sytuacji.

Media pełne są artykułów i seriali o kobietach-singlach. Przy czym każda jest koniecznie PRkeyaccountmenagerczegośtam i rezyduje na najwyższym piętrze przeszklonego biurowca, zna obowiązkowo 4 języki (w tym jeden egzotyczny), chodzi na pilates i je sushi na wigilię. O samotnych facetach artykułów się nie pisze, a jeżeli już to jest to "Piotruś Pan" mieszkający w mieszkaniu o białych ścianach, przewalający kasę na paintball i gadżety, ewentualnie alkoholik ze wsi narzekający, że "wszystkie panny wolą miastowych". Najgorsze związki jakie poznałam to typ "On starszy o 6-10 lat, ustawiony zawodowo, bierze sobie siksę lat 19-21 bez pojęcia o życiu i lepi ją według swojego uznania" albo wielka love w wieku lat 19, mieszkanie z teściami i rozwód 10 lat później, bo małżeństwo to nie było takie wow jak w serialach pokazują...