Kilka słów o nim

-trudności psychiczne; krótki pobyt w psychiatryku - nadwrażliwość; nie można mu nic złego powiedzieć -nieprzewidywalny, ciągle ryzykuje -niewyparzony język; ciągle z kimś się kłóci, na zajęciach nieustannie przeszkadza -nieprzeciętna wyobraźnia - przewyższa resztę inteligencją, ma świetną pamięć i ogromną wiedzę. - twórczy i energiczny, cały czas poszukuje czegoś nowego - żelazna konsekwencja - sprawia wrażenie jakby coś ukrywał, boi się zaangażowania. Co byście o kimś takim pomyśleli ?

Kilka miesięcy temu wypatrzył mnie na uczelnianym korytarzu, podszedł i od tego czasu się kumplujemy. Lubię go, on mnie chyba też, no i od pewnego czasu czuję do niego coś więcej. Przeraża mnie tylko jego trudny charakter - napady złości, przygnębienia, łatwość do wpadania w nałogi i konflikty.

Bardzo proszę o radę, czy jest sens wchodzić z kimś takim w związek ?

jakiś artysta moze ? nie wiem,taka jego psychiczna uroda chyba. zaryzykuj,w koncu raz sie zyje.

No właśnie, zapomniałam dodać, że zajmuje się muzyką :) Do tego ma uzdolnienia literackie, bawi się w grafikę. Ogólnie fajny z niego gość, zgrywa czubka i wydurnia się na każdym kroku, ale przy bliższym poznaniu okazuje się ciekawym, wrażliwym facetem. Do dziś nie wiem, co o nim myśleć, cholernie mnie pociąga, ale martwi mnie ta jego skłonność do nałogów i tendencja do wpadania w różne problemy.

A czy wam podobają się tacy dziwacy czy raczej uciekacie od takich na kilometr? Już wcześniej lubiłam nietypowych ludzi, wszelkich odszczepieńców i outsiderów, sama też takich przyciągam, ale do tej pory nigdy nie byłam tak zauroczona jak teraz. Przeraża mnie i fascynuje.

Ja bym dała spokój. Nie kręcą mnie typy z zaburzeniami psychicznymi, za to wielce uzdolnieni. Wolę spokojne życie ze zrównoważonym facetem. Moim zdaniem może na początku związku będzie Cię fascynował, ale minie rok, drugi, trzeci, załóżmy nawet że dziesiąty i będziesz go miała serdecznie dość. Będziesz go próbowała zmienić w zrównoważonego faceta.

U mnie raczej na odwrót. Kiedyś miałam takiego uporządkowanego faceta, ale zerwałam z nim po miesiącu. Nudziłam się tam strasznie. O wiele lepiej czuję się z takimi wariatami jak wspomniany kolega, od samego początku nadajemy na tych samych falach, mamy podobne zainteresowania i plany na przyszłość, ale nie podzielam jego skłonności do dragów i alkoholu.

No ale to teraz :) Młoda jesteś :) Ja gdzieś do 26 roku życia szukałam albo indywidualistów, albo drani, albo dziwaków. Potem... dorosłam. Zobaczysz. Kiedyś będziesz chciała rodziny, dziecka, a taki wariat z problemami osobowości nie da Ci tego o czym będziesz marzyć.