CZEMU RODZINA LUBI DOBIJAC...

Sa swieta, spotkania rodzinne, niby super... Niedawno wyprowadzilam sie od rodzicow i naprawde nasze relacje bardzo sie poprawily, nie ma awantur o pierdoly i durnoty, ale ja nie o tym... Odwiedzila mnie dzis moja babcia ( bo swieta ) pierwszy raz byla u mnie, w nowym mieszkaniu, bo babcia mieszka w innym miescie. Ja jak glupia ciesze sie z tego mieszkania, fakt jest male, ale moje wlasne. Przyszla i mowi , ze pusto mam jakos w pokoju, ze malo mebli ( dodam ze to celowo, bo nienawidze zagracania i chcialam miec mozliwie jak najwiecej przestrzeni) ze sciany ciemne ( tak tez chcialam ), ze na klatce smierdzi ( nie wiem do cholery czemu smierdzi ) itd . Juz zrobilo mi sie jakos przykro, bo naprawde tak sie cieszylam z tej wyprowadzki, z wlasnej kawalerki, no ale ok. Przygarnelam tez kociaka, zaden rasowiec, wzielam mala bide, ktora nie miala domu, a babcia spojrzala na nia i mowi : ale brzydki ten kot. A kot jest kochany, chodzaca milosc... Potem jeszcze jak juz wychodzila otworzyla drzwi to znow podkreslila, ze na klatce smierdzi - sa swieta, ludzie gotuja rozne rzeczy, a ze to blok i po 3 mieszkania na pietrze, to sie zapachy pomieszaly i nie jest to moze woń konwalii, ale tez juz bez przesady z tym smrodem. A ja tak sie cieszylam i otwarcie mowie, ze chcialam sie pochwalic, a ani jedno tak naprawde w pelni pozytywne slowo nie padlo. Ja wiem, ze dziela nas pokolenia i ze moze wystroj jest zbyt nowoczesny w jej odczuciu, ale kurde no... Musialam sie wygadac. :(

ja pierdole, nastepna idiotka z mega problemem...won kooourvo!!!!!

To już taki wiek.

nie przejmuj się :)

Ojciec tez mi powiedzial, zebym olala takie gadanie, bo wiadomo ze nic na to sie nie poradzi. Tylko jak sie czlowiek cieszy, a potem druga osoba mowi ze wszystko jest do dupy to przyjemnie na pewno nie jest. Ech.