wiek zamążpójścia?

A ja podpisałabym się pod słowami różyczki35, bo wydaje mi się, że problem tkwi w niewielkiej ilości poważnie podchodzących do związków mężczyzn, a nie w wybredności kobiet

Wiem, że nie koniecznie kariera musi być powodem bo sam mam siostrę pannę w wieku 38 lat,z którą za cholerę nie mogę się dogadać. Wybacz ale nie każdy facet, który zarabia mniej niż 4 tyś/miesiąc jest od razu pętakiem.

skąd to stereotypowe myślenie o karierze i pieniądzach jako priorytetach w życiu kobiety?

No tak... Bo jeśli wziąwszy pod uwagę fakt, że dla was poważnie myślący o życiu facet to ten, który ma łeb do interesów i kupę szmalu to tak - masz rację. Jestem kompletnym ignorantem. Najprawdopodobniej do końca życia będę zasuwał na etacie (pomimo dobrego wykształcenia) ale czy to mnie czyni gorszym?

Stereotypowe? Gdybym nie znał tego z autopsji to bym nie pisał.

Tutaj trzeba by zdefiniować pojęcie "poważnie myślącego o życiu" faceta. Dla mnie, na przykład, podstawową cechą takiego mężczyzny jest odpowiedzialność, a nie pękający w szwach portfel.

Myślisz stereotypowo.To ,że Twoja siostra jest taka,nie oznacza,że inne kobiety też sa podobne. A może to Ona nie może się dogadać z Tobą?

Też uważam, że za dużo tu uogólnień - na podstawie kilku przykładów z życia nie można formułować tez o całej żeńskiej części populacji.

Nie potrzebuję męża ,który będzie spędzal cale dnie w pracy i przychodzil do domu w nocy.Nie zależy mi na kasie,bo nie jestem materialistką.

No właśnie odpowiedzialny. Taki dla którego pojęcie Ojcostwa nie kończy się na zrobieniu dziecka no i potem ewentualnie przyniesieniu wypłaty. Taki, który nie ma nałogów powodujących problemy rodzinne. Taki, który po to chce się ożenić żeby spędzić ze swoją kobietę resztę życia we wzajemnym szacunku. I co z tego, że taki właśnie jestem jak nikt teraz takich cech nie docenia.

Ja nie mialam na mysli kwestii finansowych...(chociaz w wawie 4 ty.s to minimum). Sa faceci ktorzy wymagaj od kobiet cudow a od siebie nic potrafia dac. Wiekszosc to malkontenci. Ale kobiety tez sa sobie winne, z wiekiem nie potrafia pojsc na kompromis.

Teraz taki jest świat i nic na to nie poradzisz.Myślisz,że mnie jest lekko?

Nic Cię nie czyni gorszym, ani lepszym. Po prostu nie spotkałeś jeszcze właściwej osoby. Jak na nią trafisz, to wszystko samo się ułoży. Mnie jakoś nieszczególnie ciągnęło do małżeństwa, etc... Pewnie dlatego, że kiedyś bardzo ktoś mnie zawiódł. Całe szczęście istnieje coś takiego, jak czas. Wszystko zmienia. Półtora roku temu spotkałam swoją druga połowę. To była chemia od pierwszego spojrzenia, a potem od drugiego, trzeciego i następnego. Po 3 miesiącach zamieszkaliśmy razem. Po 8 byliśmy już zaręczeni:)Szaleństwo? Może, ale w życiu niczego nie byłam tak pewna, jak tego, że z tym człowiekiem chcę spędzić resztę życia:) Za 8 miesięcy pobieramy się i wiem, że będzie to jedna z najszczęśliwszych chwil w moim życiu. Będę miała wtedy 29 lat. On 32. Nie wiem czy to dużo, czy mało. Dla mnie tyle, ile trzeba. Wiesz miłość nie jest kwestią wieku, ale spotkania tej właściwej osoby.

poprostuadam - Jak to nikt takich cech nie docenia, jak docenia :) Może po prostu nie spotkałeś w swoim zyciu takiej osoby, co nie oznacza, że ona nie istnieje.

przed-żona - piękna historia:)

pewnie ,że wszystko przed Autorem.Jest jeszcze mlody.

Zaraz pójdę wyć do księżyca. Zawsze wiedziałem, że urodziłem się nie w tej epoce co trzeba. A co ze mną jest nie tak? Nie jestem dobrze zbudowanym brunetem (prawie brunet może i tak ale jednak normalnej budowy), nienawidzę dyskotek a jeśli już to dobry koncert (np. Budka Suflera), nie szlajam się wieczorami po pubuch (wolę książkę lub kino). Jednym słowem - nudziarz jakich mało.

Adamie-ja też czasami tak myślalam i myślę nadal,że urodzilam sie nie w tych czasach co powinnam.Dlaczego masz do nas tu piszących żal i pretensje.Obrazasz mnie,że jestem sama,bo zapewne karierowiczka,sam widzisz,jak ciężko znaleźć odpowiednią osobę.

I taki zostań, bo jesli postanowisz dołączyć do grona zapalonych miłośników dyskotekowego stylu życia, to będzie o jeszcze jednego normalnego faceta mniej:/

Takie myślenie o kobietach w moim wieku ,które są same jest niesprawiedliwe i krzywdzące.Zanim cokolwiek napiszesz zastanów się czy nie zrobisz tym innym przykrości.

Więc powiedz mi jakie to inne ważniejsze priorytety życiowe mogą być ważniejsze od założenia rodziny? Ja takich nie znam.

To są wlaśnie moje priorytety: rodzina.

To samo pytanie mógłbym zadać "boredom". Jesteś rok ode mnie starsza nawet więc też to Ciebie dotyczy :-)

Co z tego ,że chcę mieć wlasną rodzinę.Mogę sobie chcieć i tyle.

Priorytety to jedna sprawa, a druga to faktyczne, rzeczywiste spotkanie tej właściwej osoby, z którą chce się stworzyć rodzinę, osoby, która ma podobną hierarchię wartości i spojrzenie na rzeczywistość.

Rodzina? Ale przecież Ty jej nie masz. Rodziców, rodzeństwo owszem tak ale przecież to nie jest ważniejsze od założenie swojej rodziny. Chyba czegoś tu nie rozumiem.

Chcesz mi powiedzieć, że do tej pory nie spotkałaś żadnego z którym dałoby się wytrzymać? Jakoś nie chce mi się wierzyć... Chyba, że właśnie jednak jesteś jedną z tych, które dla mnie są wybrednymi. Wszystkie na początku mówią, że najważniejszy jest charakter, inteligencja faceta - a potem jak zawsze wychodzi co innego.

Co tu rozumieć? Nie mam z kim jej zalożyć.Myślę podobnie jak Ty i do czego to doprowadzilo ? Do tego,że jestem sama. :(

a to żeby stworzyć rodzinę to trzeba za mąż od razu wychodzić??? Moim zdaniem autorze masz problem, bo żadna normalna kobieta nie będzie chciała od razu zostać żoną bez paru lat bycia razem.

A co dla Ciebie znaczy bycie wybrednym? I kto nie jest wybredny? A może Ty tez jesteś wybredny, skoro nie ożeniłeś się do tej pory?