Zakochana i zagubiona

Moja historia jest dość skomlikowana dlatego proszę o rady , bo w tym momencie kompletnie nie wiem co mam robic... Otóż 4 lata temu poznałam chłopaka, ot tak zwyczajnie spodobał mi się. Najpierw to było zwykłe zauroczenie, potem zrozumiałam że nie mogę bez niego żyć, ze nie ma dnia żebym o nim nie myślała. Jednak chłopak (tak mi się wówczac zdawało) nie wykazywał więszkego zainteresowania moją osobą. Za to zainteresowanie jego osobą wykazywało połowę dziewczyn z mojego miasteczka.. Byłam pewna , że nie mam u niego szans. Jednak mimo tego nasza znajomość rozkwitała i z czasem przerodziła się w przyjaźń. Ja robiłam wszystko żeby on ani przez chwilę nie pomyślał, że coś do niego czuję. Spotykaliśmy się, kilka razy doszło między nami do zbliżenia lecz ani on ani ja nie komentowaliśmy tego faktu, dalej poznostająć w "przyjaźni". Ja miałam kilku chłopaków w miedzyczasie , z żadnym nie łączyło mnie wielkie uczucie. W jego życiu ostatnio pojawiła się dziewczyna, właciwie to są razem juz od pół roku. Na początku on nie chciał z nią być , ale ona w przeciwieństwie do mnie wiedziała czego chce i w końcu dopieła swego. A ja go wciąż kocham i zastanawiam się czy w tej całej plątaninie uczuć, niedomówień, jest jeszcze miejsce na trochę szczerości. czy powinnam mu powiedzieć że jest miłością mojego życia? czy warto? nigdy nie potrafiłam mówić o uczuciach, ale nie moge już dłużej tego znieść, chciałabym wiedzieć na czym stoje? chciałabym usłyszeć prawdę..

zaryzykowałabym i powiedziała mu o uczuciach...pamiętaj, że to co usłyszysz może nie być pozytywne dla ciebie ale jak czytam twoją wypowiedź to zrobiłabym to ponieważ żałowałabym już zawsze, że byłam bierna