Do dzis mam uraz

35...a taka glupia jeszcze:)

ja mam 29 i wiem że z rodziną to tylko na zdjęciu dobrze się wychodzi..i to jeszcze w środku trzeba stanąć bo z brzegu mogą cię wyciąć.... :)

Ja znam biede.Pamietam jakim luksusem byl ser zolty w lodowce.Tez mialam rozpadajace sie meble w pokoju...ale o tym ona juz nie pamietala.Nawet na studniowke pozyczalam sukienke.Ona bratu na bierzmowanie garnitur kupila. Bede to ja pamietam,a nie brat....

biede*

Czasem mysle,ze im tak pomagalam,bo wtedy czulam sie potrzebna i kochana.....:(

Co wakacje calymi dniami rwalismy porzeczki ...a nigdy ojciec nie dal grosza,bo mowil,ze mieszkam u niego.Mialam w koncu 19 lat i ucieklam z tej biedy.

W Polsce to nie rodzina ?

Lilko, twoja mama ma toksyczne zachowanie. Masz swoją rodzinę i masz obowiązek dbać o jej byt. Naucz się asertywności, dla dobra swoich dzieci. Swojej mamie i bratu powiedz otwarcie że nie będziesz im wiecej pomagała finansowo gdyż masz swoje dzieci o ktore chcesz dbać. Jeśli się obrażą to znak że już dawno ich nie było w twoim zyciu. Nie bój się, krocz odważnie przez życie, swoje zycie :) Pzdr

i nie żałuj tego co było, wyciągnij z tego lekcje i idź dalej przez życie. Z czasem wasze relacje się może ułożą i wiele może się jeszcze odmienić.

ja "uciekłam" jak tylko zdałam maturę ( miałam 20 lat). O studiach mogłam tylko pomarzyć...... wyjechałam na drugi koniec Polski i wyszło mi to tylko ona dobre.... ale po czasie kiedy zrozumiałam jaką mam rodzinę. mój mąż też się już przekonał ale nie powstrzymywałam go przed niczym...lepiej odczuć to na własnej skórze... niestety...

Chyba cos jest w tej toksycznosci. Pisze tu,bo zle sie czuje.Zla na przeszlosc.Teraz te daje sie czsem wpedzic w poczucie winy.:( Jakbym musiala przepraszac,ze ucieklam z biedy i troche mi lepiej teraz....

Dlaczego mama nie cieszy sie jak cos mam ? Przeciez jestem jej dzieckiem ! Czesto wydaje mi sie,ze zazdrosci...

jak inaczej.Matka chora.Ty masz uraz...

Zawsze wydawalo mi ze,ze dorastalam w normalnym domu.Nie moge zapomniec tych slow...gdy zamiast mi pogratulowac,ze po kilku latach malzenstwa jestem w ciazy ona spytala sie,czy nie bedziemy juz pomagac jej synowi....To przeciez chore !? Mysle,ze wyrwalo jej sie to .tzn.niechcacy powiedziala to co przyszlo jej akurat do glowy...

Nimy zawsze pyta o dzieci.Jednak gdy tu przyjezdzala to wolala zwiedzac niz pomoc mi przy dzieciach.Gdyby choc wziela ich na godzinny spacer to bylaby dla mnie pomoc.

moja teściowa jest nie lepsza.....z jedynym swoim wnuczkiem została 40 minut ( dodam, że mały miał wtedy 4 miesiące i całe 40 minut przespał) jak mieliśmy nauki przed chrzcielne. Pół roku później wypomniała mi że musiała zostać z nim!!! Olałam to bo z tępą i ograniczoną kobietą nie ma sensu dyskutować;) Cieszę się,że mój maż jest z "tych dobrych" i mam w nim naprawdę ogromne wsparcie. Tak więc nie ma nic złego co by na dobre nie wyszło:) Są kobiety które przyciągają np alkoholików. Później są bite, odchodzą i znów wiążą się z kolejnym uzależnionym... pomimo takich doświadczeń nie potrafią wyciągnąć wniosków....tak samo jest z tym "pomaganiem' rodzinie czy bliskim.....zawodzą ale mimo to i tak nadal chcemy pomóc.....jak człowiek się w porę nie opamięta to zostanie w samych "skarpetkach" Ja wyciągnęłam wnioski ale i tak ciężko jest być konsekwentnym...np trzy miesiące temu zadzwoniła siostra mojego ojca z prośbą o pożyczkę ( ma u mnie sporo wcześniejszych nie oddanych pieniędzy) nie miałam na bilet a chciała wyjechać do pracy do Niemiec...ja oczywiście współczująca i dobroduszna przelałam jej na konto 500 zł ..... była już dwa razy w Polsce i oczywiście mnie " nie zna". Za dwa dni jedzie kolejny raz.... Tak to jest jak ma się dobre serducho....tym razem obiecałam sobie i przed mężem ,że KONIEC. Mam ich wszystkich w czterech literach. Miarka się w końcu przebrała.

my żyjemy od wypłaty do wypłaty.....nikt nam nie pomaga... A wszystko kosztuje..sam wynajem to kupa kasy.... Mamy do tego synka chorego ( więc na razie nie mam szans na stałą pracę, mogę tylko dorobić co nieco). Mąż pracuje ile może. Chciałabym go troszkę odciążyć ale na razie muszę być z synkiem bo na opiekunkę nas zwyczajnie nie stać. Spójrz autorko na plusy tej całej sytuacji...jesteś daleko od rodziny i układaj sobie życie jak tylko ci się zamarzy...nie ma sensu rozpamiętywać tych wszystkich bolących sytuacji...wiem, że boli ...wiem jak bardzo boli....ale ja o tym nie myślę...wymazałam to z pamięci i nie wracam do tego...było minęło... skup się na swojej rodzinie, swoim szczęściu....bo żyje się tylko raz....