Chłopak mnie zostawił, pomocy !!

Witam. Po ponad dwóch latach cudownego związku mój chłopak mnie zostawił. Nie wiem co mam ze sobą zrobić,nie mogę znaleźć dla siebie miejsca :( Już od trzech tygodni przed rozstaniem widziałam, że wszystko się sypie, nie mogliśmy się dogadać, ciągle się kłóciliśmy, po prostu było źle. Myślałam że da się to jeszcze jakoś uratować,ale myliłam się. Kiedy zrywał powiedział mi tylko że nie ma to dla niego sensu,ale nie podał mi konkretnego powodu. Rozmawiałam z koleżanką która z nim pracuje i powiedziała mi że on chodzi wesoły niczym się nie przejmuje. Kiedy go mijam na mieście to też nie widzę żeby jakoś szczególnie się przejmował że ze mną nie jest. Powie tylko z uśmiechem "cześć" i nawet nie zapyta co u mnie :/ Zależy mi na nim bardzo ale nie chce pierwsza wychodzić z inicjatywą powrotu. Proszę pomóżcie mi :/ Nie wiem co mam ze sobą zrobić :/ Strasznie cierpię a widzę że jego to nie obchodzi :/ Brakuje mi go :(

Wiesz, z jego strony to trochę nie w porządku, że nie podał Ci nawet konkretnego powodu...Poza tym co to jest 3 tygodnie w stosunku do 2 lat?! Może wyślij do niego grzecznego, nienahalnego smsa z prośbą o szczerą rozmowę...może wtedy będzie Ci łatwiej.

a moze ma inna kobiete co??

Wiem, że jeśli napiszę mu smsa, to nic nie da. On po prostu zobaczy że mi zależy(chociaż to wie) i nie odezwie się do mnie. My kilka razy już ze sobą zrywaliśmy ale zawsze po jakiś dwóch dniach wracaliśmy do siebie. Można powiedzieć że tamte zerwania były na spontanie, trochę nie przemyślane. I wtedy zawsze ja pierwsza do niego pisałam właśnie z prośbą o rozmowę,ale tym razem chciałabym zobaczyć czy jemu zależy chociaż teraz szczerze w to wątpie po tym co mówiła mi koleżanka z jego pracy :( A innej na pewno nie poznał, bo mam dobre stosunki z jego siostrą i to bym wiedziała. Zresztą jestem pewna że on do takich mężczyzn nie należy.

A po ile wy macie lat ze on sie tak zachowal?? jejku wiem ze napewno ci jest ciezko i wogole

W takim razie nie pozostaje Ci nic innego, jak tylko czekać na jego ruch. Koniecznie się czymś zajmij:pracą, szkołą, studiami, umów się z kimś, nie patrz jak kołek w telefon z nadzieją, że on zadzwoni. Zapełnij sobie maksymalnie grafik. To rada od kobiety, która też przeżywała bardzo ciężkie rozstanie.

I uwierz, że jego uśmiech na twarzy może być tylko pozą. Mężczyźni zawsze starają się pokazać światu, że są silni i nic ich nie rusza.

Ja mam 19 on 22. Chociaż rozumem to mi przypomina 5-cio latka... Problem w tym, że ja nie potrafię czekać. Próbuję się czymś zająć, ale czego bym nie robiła myślę o nim. Jeszcze w dzień jest w miarę normalnie, ale kiedy przyjdzie wieczór i położę sie w łóżku to wtedy wszystko sobie przypominam :( Myślę o nim i nie potrafię przestać :( Chciałabym zapomnieć,ale jakoś nie potrafię :(

kochana napisz do mnie na gg 12001489:0

a dla mnie jest to strasznie dziwne,będąc z kimś ponad 2 lata podobno w szcześliwym związku mijać go na ulicy i powiedzieć tylko cześć.

Chłopak młody to zadowolony ,że wolny to będzie miał czas żeby się wyszaleć .Tak mi się wydaje;)

No właśnie to mnie boli najbardziej. On się zachowuje tak jak by był obojętny wobec mnie i bardzo mnie tym rani :(

Poprostu jest niedojrzały niestety taka jest prawda od tak młodego chłopaka nie ma co wymagać ,żeby myślał poważnie o dalszym życiu.Przynajmniej ja mam takie zdanie po tym co napisałas

Ehhh, faceci są beznadziejni- to moja konkluzja :D Ja mojego przedwczoraj zostawiłam i też sprawia wrażenie zadowolonego, tyle że on ma 37 lat!

Tylko że jak byliśmy ze sobą, to ja nic nie wspominałam o wspólnej przyszłości, bo nie chciałam się spieszyć, za to on już planował wspólne mieszkanie, mówił że chciałby kiedyś wziąć ze mną ślub itd. Nie rozumiem go ... Oj wiem że są beznadziejni, teraz właśnie doskonale to dostrzegłam... No i jak się czujesz po rozstaniu? Tak strasznie jak ja?

No to najwyrazniej dorosłość mu się już znudziła...Współczuje wam dziewczynki ja kiedyś też przeżyłam strasznie bolesne rozstanie,ale jakos to przeżyłam a teraz jestem strasznie szczęśliwa i zaręczona;)więc i wam życzę szczęścia:)

autorko, czuję się chujowo jak barszcz...siedzimy jak dwa kołki obok siebie na kanapie, a mi się same łzy cisną do oczu...także doskonale Cię rozumiem