Porażka wychowawcza 3-latka

Gdzie popełniam błąd, proszę doradźcie! Moja córka prawie 3-letnia bije mnie, gryzie, szczypie...Poświęcam jej każdą chwilę, wszystko robię dla niej, mąż też dużo przy niej mi pomaga, ale jest nerwowy i czasami wrzeszczy na małą bez powodu. W żłobku córeczka jest grzeczna jak aniołek, rano zawożę ją do żłobka, po południu wracając z pracy odbieram, razem potem robimy zakupy, obiad, razem sprzątamy, układamy zabawki, a mimo to gdy tylko na chwilke usiądę aby wypić herbatę ona robi się nieznośna i tak już jest do momentu aż położę ją spać. Rano wstaje to na dzień dobry bije mnie po głowie, czasami podchodzi do mnie i mnie szczypie z taką ogromną złością, ugryzie aż do krwi.... Daję jej dużo miłosci, zabieram w fajne miejsca, ciekawie spędza czas, ma fajne zabawki, których w ogóle nie szanuje. Ona wydaje mi rozkazy, odzywa się niemiło. Co robię nie tak, że ona taka jest? Zabawek nie szanuje, rodziców też, na dziadków pluje....

mi sie wydaje , ze jestes poprostu dla niej za dobra , dzieci w tym wieku wykorzystuja to zrob cos z tym bo za jakis czas wogole nie dasz sobie rady

Powinnaś udać się z córeczką do psychologa dziecięcego i to jak najszybciej.

Dziecko wyczuwa napięcie wie że jesteś zdenerwowana i twój mąż też. Krzyk nic nie pomorze musisz malej wyznaczyć granice, wprowadzić system kar i nagród.

najwyższa pora zacząć WYCHOWYWAĆ mała. W żłobku nie "podskakuje" bo pokazali jej granice - a tobie s....ra na głowę.

moze jestes za malo stanowcza, zawsze jej ustepujesz, wiec ona to wykorzystuje. dobra mama to nie tylko poswiecanie sie na kazdym kroku , musisz tez myslec o sobie , bo w tym momencie Twoje dziecko ustawia Ci cale zycie. nie mowie, ze masz ja odtracic ale sa granice

dzieci testuja rodzicow..., sprawdzaja swoje granice, na ile moga sobie pozwolic. wyglada na to ze mala nie ma dyscypliny, wszystko jej wolno, oj juz ja bym sie rozprawila z malym gownem

musisz wyznaczyć granice i być konsekwentną. Nie oglądałaś nigdy programów Doroty Zawadzkiej ? My mamy syna, mąż syna rozpieszcza ja nie. Efekt ? Dziecko mnie słucha, wystarczy ,że raz coś powiem no czasami dwa razy. Ale za to z mężem robi co chce.

a kogóż ten 3-latek tak źle wychował?;)

mi sie wydaje , ze w takiej sytuacji najwazniejsze , zeby rodzice stali za soba murem. nie , ze jedno dobre i pozwoli a drugie dyscyplinuje i jest gorsze. jak rodzice sie wspieraja to dzieko szybko sie polapie , ze nie moze pogrywac z jednym z nich. nie ma wyjscia i musi sie slychac

Córka ma kary, nie dostaje w pupę, ale kiedyś czasami dostała klapsa, ale od jakiegoś czasu nie stosuję tego typu kary, bo to może od tego taka jest? Najchętniej gdy ona jest taka nieznośna, to mam ochotę zamknąć ją w pokoju i od niej odpocząć. Ja się naprawdę staram, każdą chwilkę spędzam z małą, mam obowiązki w domu, więc nie siedzę z nią cały czas i się nie bawię, bo nie mam na to czasu. Mąż też narzeka, że przez dziecko, nie poświęcam mu za dużo czasu, że nie życzy sobie małej w nocy w naszym łóżku(mała od miesiąca ma swój pokój i nowe łóżko), bo mała czasami jest tak stęskniona, że chce spać z mamą, czyli u nas. Mam wyrzuty sumienia, że pracuję, mała o 7.30 jest już w żłobku, a odbieram ją o 16.30, jak moja mama ją odbierała ok 15-stej, to córka była dla niej niemiła i nie chciała abym ją moja mama odbierała. Robię dużo dla małej, nie zasypuję ją zabawkami, bo dla mnie to nie sposób na wychowywanie dziecka. Jak poświęciłam samej sobie chwilkę, byłam u kosmetyczki, fryzjera i na zakupach, bo chciałam odpocząć po ciężkim tygodniu pracy, zastałam marudzące niezadowolone dziecko i złego męża. Czasami też chcę odpocząć, poczytać gazetę czy pośmigać po internecie, mam na to czas może raz na 2 tygodnie, mam stos magazynów dla kobiet i nie mam kiedy ich przeczytać. Jestem zmęczona pracą, obowiązkami, nieznośnym dzieckiem i niezadowolonym mężem, który chyba jest zazdrosny o dziecko. Chyba się pogubiłam w tym wszystkim.

daj jej klapsa jak Cie uderzy a szybko przestanie, nie do pomyslenia zeby mnie dziecko biło

Doskonale wiem, gdzie popełniłaś błąd. -Tam gdzie ja!!! Moja 2-letnia poczwara zachowuje sie dokładnie tak samo. Skacze mi na głowę i krzyczy "ludzie ratunku", uderze w rękę, w której trzymam gorącą kawę... Najciekawsze jest to, że przy obcych jest aniołkiem, sprząta, mówi proszę i dziękuję i mało kto mi wierzy. Spoko. Będzie dobrze. Pomyśl więcej o sobie.

Ja to widzę troszkę inaczej. Być może mała wie, że może sobie przy Tobie pozwalać, ale ma świetny wzór do naśladowania-tata dyscyplinuje ją krzykiem za nic, w dziecku rośnie frustracja która jak w każdym musi znaleźć ujście i pada na Ciebie-bo jesteś jedyną osobą na której mała może się "wyżyć". To jak się zachowuje to kopia zachowania nerwowego ojca, pogadaj najpierw z mężem, potem spróbujcie nauczyć małą, że mamy się nie bije.

Tak na marginesie-zamykanie małej za karę to dobry pomysł, pod warunkiem, że wyjaśnisz jej za co dostała karę i będziesz stanowcza.

Błąd wychowaczy popełniłas dawno temu. Zanim urodziła sie mała. Był to błąd wychowawczy w stosunku do faceta. Po twoim opisie widze, że mąż w ogóle nie poczuwa sie do roli ojca. Czy to na pewno jego dziecko?????

nie chce cie straszyc ale to moze byc skutek wykorzystywania seksualnego:o

Za dużo chyba tolerujesz...Powinnaś zastosować jakąś kare : schować zabawki,nie pozwolić oglądać bajek itp. Jak tak dalej pójdzie to nie chce myśleć ,co z Twojego dziecka wyrośnie,w wieku 15 lat Cię uderzy ,bo będzie wiedziała,że matka na wszystko pozwala.

Czy macie jakieś rady, bo może jesteście w podobnej sytuacji?