Czy BDP potrafi kochać?

Czy osoby z zaburzeniem osobowości z pogranicza potrafią kochać? Czy można nauczyć taką osobę miłości, bycia w związku?

NIE MOZNA ! Smutne ale prawdziwe. Mozna stawac na rzesach a i tak to nic nie pomoze.

Jesteśmy razem 3 lata i od roku widzę poprawę. Lepiej nam jest, myślę, że testowanie przeszedłem i dlatego jest lepiej.

obawiam sie, ze ten, kogo kocham jest taki.... mozecie wiecej cos napisac? cały czas jest niezadowolony z zycia owszem, ma pewne podstawy, bo ciezko jest o prace, on prowadzi działalnosc, raz prace ma, raz jej nie ma zadna dziewczyna nie jest w stanie mu sprostac szuka ideału wciaz stan niezadowolenia, prawie depresji.....

Napisz cos wiecej o swoim 'facecie lub poszukaj wiadomosci w google o borderlinach tak bedzie latwiej

Byłam z chłopakiem 2 lata. On cały czas mówił, że nim manipuluje a ja mam to zaburzenie, odszedł. Kocham go, ale nic z tym nie mogę zrobić. Nie chcę nikogo ranić, to ciężki dla obydwu stron. Po co się męczyć?

twoj chlopak jest malkontentem

Tak naprawde osoby z tym zaburzeniem nie potrafia kochac. Maja problemy z nazywaniem uczuc, emocji i ich odczuwaniem. Szukaja idealu i nigdy go nie znajda. Ich zachowanie przypomina bujanie sie na hustawce. Jednego dnia 'milosc' az do bolu, nastepnego wstret przed zblizeniem, gnebienie partnera. I tak w kolko.

A ktoś im nie wierzy bo naczytał się takich wypowiedzi?

troche czytałam, ale nie wiem, czy mozna go pod to podciagnac... on nie jest ze mna, poznałam go przez internet, potem telefon, przez wiele lat, w koncu niby zakochal sie w kims innym ze mna juz nie chciał byc, bo dla niego bylam za brzydka teraz okazuje sie, ze tamtej tez raczej nie kocha, tez nie spełnia jego oczekiwan, jesli chodzi o wyglad, on marzy o pieknej dziewczynie o wygladzie modelki my czasem sie spotkamy, rozmawiamy z tamta nie zrywa, bo boi sie samotnosci, nie wychodzi z domu, jedynie co do pracy ma jednego kolegę, ktory jest za granicą czesto dopada go zły nastroj, mowi sam, ze ma depresje, czasami narzeka na to, ze jego zycie nie ma sensu narzeka na to, ze ciezko sie utzymac w tym kraju, co wydaje sie logiczne czesto ma tak, ze rozmawiamy normalnie, jest fajnie, a nieraz łapie doła i nie ma ochoty na zaden kontakt nie wiem, czy to moze byc to, czy tylko...poprostu mnie nie lubi?

Myślicie że duża granica jest między tą chorobą a jakimiś takimi swoimi fochami, swoim wstrętnym charakterem ?

ciezko odroznic borderline od zwyklej hustawki nastrjow, bowiem to zaburzenie jest jak zupa z roznymi skladnikami.

No ale huśtawkę nastrojów ma się raz na jakiś czas, tak ? A co jak ktoś jest taki cały czas ?

powiedział mi, ze chciałby miec takie relacje z przyszła zona, jak ma ze mną, ze tak swietnie mus ie rozmawia, ale oczywiscie ja nie nadaje sie na jego zone, bo mnie nie potrafi i nie chce pokochac własnie, chcialby idealna dziewczyne, ale czy mozna kogos o to winic? sam jest ładny i przystojny, wiec pewnie ma prawo na bycie z kims tak samo ladnym sama juz nie wiem wolny czas spedza w ten sposob, ze oglada seriale, najczesciej science fiction, choc nie tylko... czyta ksiazki niewiele o nim wiem, bo mimo, iz to długa znojomosc, to ja spotkałam sie z nim tylko kilka razy wiem, ze kiedys, kiedy zdnerwował sie np na jakis tam dysk do odtwarzania, nowy za 1000 zł potrafił rozbic to o sciane to samo z komorka czasem jest dla mnie bardzo niemiły kiedy nie ma ochoty ze mna rozmawiac czuje, ze wtedy nie ma serca... zreszta, to jak mnie zostawil, zrobił to tak, jak bym nie była człowiekiem, albo jakby on nim nie był nie wiem, czy to normalne dla facetów, czy on ma jakies problemy z sobą? weszlam kiedys w kontakt z jego dziewczyną, zapytałam, dlaczego go rzuciła (tę ponoc naprawde kochał) odpowiedziała, ze nie mogla poradzic sobie z jego psychiką!!!! on twierdzil cos innego, twierdzil, ze poprostu chciała ru...c sie z innymi facetami

Nie mozna... i lepiej nei robic sobie nadziei... Tak samo jak bardzo ciezko byc zaprzyjaznionym z borderlinem... Oczywiscie jezeli to klasyczny, zdiagnozowany borderline, a nie jakies tam smieszne hustawki nastrojow..

Wyobraź sobie, że jesteś głodny. Spotykasz fantastyczną osobę, która oferuje, że zaspokoi twoje potrzeby, nakarmi, napoi. Wszystko w pięknej scenerii i atmosferze. Masz wrażenie, że trafiłeś do nieba, czujesz sie fantastycznie, nie możesz uwierzyć, że spotyka cię takie szczęście, boisz się, że to sen..... NAGLE bez istotnego powodu ... w tej pysznej potrawie kaleczysz sobie język szkłem, żyletkami, drutem kolczastym, w przełyku czujesz żrący kwas, twoja bogini opluwa cię, na.piep.rza cię pogrzebaczem po głowie i to NIE JEST SEN ... sytuacja powtarza się regularnie, cyklicznie ... tak właśnie wygląda życie z BORDEREM.

no dobrze, to przy okazji powiedzice chociaz, czy waszym zdaniem to normalne, zeby chłopak, facet, ktory jest ładny i przystojny bał sie podejsc i zagadnac dziewczyne, ktora mu sie podoba? powiedział, ze on kiedy widzi drzewo, pochyla głowe tak sie niby wstydzi mówi, ze widzi tu ladne dziewczyny, tam, juz miał podejsc, ale .....pewnie sie boi jest to chłopak, ktory normalnie potrafi porozmawiac niemal o wszystkim czy to normalne?

Nie to nie jest normalne, i wyglad ma tu jak najmniej do rzeczy...

Taka wstydliwosc jest dosyc czesto spotykana u ludzi z BPD. Tyle, ze nastepnego dnia taka osoba nie odczuwa juz poczucia wstydu i moze bez ogrodek isc np. do lozka z nieznajoma osoba. Po czym zastanawiac sie co sie z nim stalo i miec z tego tytulu olbrzymie wyrzuty sumienia.

Przeczytajcie sobie ksiazke "Uratuj mnie", autorstwa Rachel Reiland. Tam sporo jest na temat BPD.

pisze o wygladzie, bo mowie, ze teoretycznie nie powinien wstydzic sie podejsc do dziewczyny o wygladzie modelki, skoro sam wyglada dobrze, co innego, gdyby był maly, gruby i przyszczaty jesli chodzi o sex, to zawsze twierdzil, ze do tego musi byc milosc ostatnio dodał tez pozadanie okazało sie, ze dziewczyny, z ktora jest nie pozada, bo go nie kreci, a nie kreci go, bo nie jest idealnie piekna namawial mnie na pojscie z nim do lozka, bo liczył na dobry sex ale potem dodaje, ze nie ma to sensu, jesli nie ma milosci.... a, w ogole bardzo czesto zmienia zdanie, albo mam wrazenie, ze kreci... w jednej wypowiedzi potrafi dac dwie sprzeczne informacje samo to, ze juz od dawna cche zerwac z ta dziewczyną, a jednak tego nie robi nie wie, czy zerwac, czy nie niby jej nie kocha, ale jest miła, zawsze moze byc gorsza, albo nie pozna juz innej, bo sie boi nie podejmuje radykalnej decyzji jak normalny mezczyzna powinien tamta meczy go teraz o slub, o pierscionek, a on? nie wiem...nie rozmawia ze man na ten temat, ale mysle, ze unika takich rozmów mówi, ze nie chce sie z nia zenic wiec po co trzyma z nia kontakt??? czy to tylko egoizm, czy moze TO? za mało [pewnie mam danych na jego temat... wiem jeszcze, ze nie jest zadowolony z tego, ze mieszka z rodzicami tak poprostu, bo nie jest dobija go to, dobija go, ze siedzi w tym domu ale w bloku tez nie chce mieskzac, bo tam sa sasiedzi, ktorzy halasuja dobija go to, ze rodzice cos tam do niego mowia.... sama nie wiem

Mój chłopak ma zdiagnozowane zaburzenie z pogranicza. Na początku bardzo się tym przejmowałam, bo poczytałam sobie trochę o tym... "Rozpad osobowości pod wpływem miłości?...?" Tak czy inaczej doszłam do wniosku, że trochę poczekam i zobaczę co będzie, nie stchórzę od razu, bo jestem zakochana, poza tym moim zdaniem raczej niewiele wskazywało żeby był w stanie zrobić mi jakąś przykrość. Tzn. jest takim typowym intelektualistą, wycofanym i małomównym. Bardzo się wszystkim przejmuje, i często popada w przygnębienie; melancholik powiedziałabym.. Nigdy jednak nie sprawił mi większej przykrości, niż przeciętni ludzie chodzący po ulicach. Bardzo się stara i jest kochany:) Nigdy w stosunku do mnie nie był agresywny, zimny, oschły, nieczuły, czy jaki tam jeszcze. Właściwie to zawsze jest bardzo czuły. Nie wiem, może bardzo się kontroluje, albo coś, nie mam pojęcia, ja w każdym razie z każdym miesiącem coraz bardziej bezpiecznie, swobodnie, wpadam w jego objęcia... No nie wiem, czasem jeszcze zastanawiam się czy to nie jest jakieś złudzenie, czy to nie pryśnie pewnego dnia. Nie wiem, podobno jest bardzo dużo tych wszystkich odcieni-typów osób z tym zaburzeniem, może on jest jakimś łagodniejszym przypadkiem? Albo może lekarze pomylili się w diagnozie? Nie wiem. Tak czy inaczej powoli przestaję o tym wszystkim myśleć, po prostu żyję.

Jak to dramatycznie brzmi. BDP to kolejna nazwa dla nieistniejacej choroby :) Taka pseudo-medycyna dla wspolczesnych "meczennikow".

Podobna sytuacja jest z dysleksja na ktora nagle zachorowalo 2/3 dzieci.

Jak się wymawia nazwę tego zaburzenia? :)

a swoim totalnie niestabilnym zachowaniem wykanczaja druga osobe, uciekaj!

slow kilka o zwiazku z BPD to właśnie ma mój mąż ze mną....efekt jest taki ze też stał się agresywny wobec mnie kiedy już nie wytrzymuje,potem znowu jest dobry dla mnie...ja już mu się nie dziwie,chociaż na początku bolało mnie jego zachownie,prawda taka że BDP to egoiści

Skąd się co ciulostwo bierze? Udało się komuś (mężczyźnie) wyciągnąć kobietę z tego? CZy cierpliwość i miłość wystarczy?

Powiem Ci jedno. Przy takiej osobie przezwyciężysz wszystkie swoje słabości. Ja myślę, że związek z taką osobą jest bez szans, gdyż do BDP "ciągną" osoby z problemami, co daje w efekcie toksyczny związek.

pomozcie mi. Podejrzewam ze moja dziewczyna ma wlasnie to zaburzenie, ona zaprzecza temu. Jak mam sie dowiedziec czy reczywiscie jest chora?