Czateria i Kafeteria - czy to mój świat!

Znowu się zaczeło, nic mi się nie chce, przychodzi wieczor i od razu do kompa, najpierw poczta (choc nie wiem, po co - przeciez nie mam chlopaka, chyba licze na cud), potem czateria, na której wciąż te same osoby (łącznie ze mną) i wciąż te same pytania, w stylu: ile masz lat, jak wyglądasz, co robisz zawodowo. Nienawidze czaterii a jednak tam wchodze, bo mam głęboką nadzieje, ze może spotkam miłosc życia. Odludek ze mnie wiec w realu nie mam szans, tam zaś nie mam szczęścia....Potrzebuje kogoś, kto mną wstrząśnie, zmotywuje do dzialania, do zrobienia czegos, co mnie uszczęśliwi. Mam calą mase marzeń, chcialabym tak wiele zmienic w swoim zyciu. Kończy sie wszsytko na chęci. Nawet instrumentu muzycznego nie potrafie sobie kupic, analizuje juz rok czasu caly rynek i na nic nie potrafie sie zdecydowac, brakuje odwagi zeby podjąc decyzje. I tak ze wszystkim, wole przeniesc sie w świat marzen lub pisac na czaterii wciąz na te same tematy niż wyjśc z domu i isc pobiegac. Bez psychologa sie nie obędzie.