brak perspektyw...już nawet

Tak naprawdę nie wiem czemu to piszę... może muszę się komuś wyżalić a nie mam komu:( Nie wiem dlaczego życie jest takie niesprawiedliwe... pracowałam w dobrze prosperującej firmie (finanse), skończyłam studia kompletnie w innym kierunku - techniczne (dużo pracy mnie to kosztowało), zawsze starałam się być idealna...i co?... mija ponad rok a ja nie mam pracy (siedzę z rocznym dzieckiem w domu-nie mam w okolicy rodziny, żłobek-jakbym go zapisała od razu gdy się urodził to może teraz by się załapał, niania-musiałabym naprawdę dużo zarobić, żeby ją opłacić), nie mam pieniędzy na gigantyczne opłaty i życie, nie mam perspektyw co dalej.... Może źle to zabrzmi, ale nie mam nawet możliwości "sprzedać się" (dużo o tym myślałam i jeżeli trzeba dziecku zapewnić byt to i to wchodzi w grę), bo przebywam z własnym dzieckiem 24h/dobę.

no i jak sie teraz utrzymujesz?

hmm... żyje/żyjemy za marne grosze (ok.400-450zł/m-c).pisze o życiu a nie opłatach i tak dalej. a jak? niestety dostaje od męża, który nie mieszka z nami. Piszę niestety, bo uważaj to za upokarzające. Chyba właśnie bardziej nawet niż seks za kasę. Wtedy wiem, że to ja "zarobiłam" na siebie. Zresztą nieważne.

*uważam, a nie uważaj

sie sprzedac?

a dlaczego nie czytasz ze zrozumieniem? Ciekawe jak, jak przebywam z dzieckiem 24h/dobę.. A jedyny moment kiedy z nim nie jestem to jak śpi (czyli np.akurat teraz).

i tak dobrze,że daje. Są tacy co nic nie płacą

No jakbym tego nie dostawała to żyła bym chyba powietrzem. Chociaż ja przynajmniej mogłabym, ale dziecko raczej nie. I po co była nauka, praca od I-wszego roku studiów, wyjazd do innego miasta na studia....

brak konsekwencji. Albo kariera zawodowa, albo macierzyństwo.

no teraz już to wiem...

no i jak autorko?