Jestem uzależniona od swojego ojca! I psychicznie i finansowo!

Ojciec od zawsze wmawiał mi że małżeństwo i macierzyństwo nie są dla mnie. Że powinnam zrobić karierę a nie bawić się w gotowanie obiadów dla męża i zmienianie pieluch. Pech chciał że jak miał 20 lat zaszłam w ciąże, na pierwszym roku studiów, ale wtedy był na mnie wściekły. Chciałam wyjdź za mąż ale mój ojciec go odrzucił , powiedział mi że to nie jest facet dla mnie, że ma brzydkie nazwisko i tematu nie było. Więc urodziłam syna, facet go uznał, ale dziecko otrzymało nazwisko po mnie. Drugi facet jakiego poznałam też nieodpowiadał mojemu tatusiowi, wyszłam za niego bo drugi raz zaszłam w ciąże i drugiemu synowi dałam już podwójne nazwisko. Ale ojciec zrobił wszystko żeby mnie z tym człowiekiem skłócić i udało mu się, ze swoim byłym mężem rozwiodłam się trzy lata po urodzeniu drugiego syna i wróciłam do domu ojca. Ojciec wmówił mi że moje życie będzie o wiele lepsze, niż życie z tym gołodupcami. Jeden brat założył rodzinę, ma dwójkę dzieci - chłopca i dziewczynkę, mój ojciec był zachwycony ich małżeństwem, nawet zapłacił za ślub. Drugi brat to lekkoduch według mojego ojca, bo żyje na jego utrzymaniu, i ani myśli o założeniu rodziny a nasz tata strasznie go pogania do małżeństwa. To co robi mój ojciec jest chore, nawet matka mu się nigdy niesprzeciwiała bo to on rządzi w domu. Teraz niedawno skończyłam studia ale nie pracuję w swoim zawodzie, ojciec wypomina mi wszystko że brałam się za to co nie powinnam, źle wybierałam mężczyzn, zły wybrałam kierunek studiów, to w końcu nie wytrzymałam i zaproponowałam mu że się wyprowadzę. To powiedział mi żebym o tym zapomniała!!! Bo nie dam sobie sama rady z dwójką małych dzieci. Zresztą ich ojcowie też nie mogą do nas przyjdź kiedy chcą bo ich wizyty wyprowadzają mojego tatusia z równowagi.

Głupi podszyw jak ktoś nie ma nic mądrego do napisania to proszę żeby nie pisał, proszę raczej o jakąś fachową radę, pomoc:( jak się z tego wydostac:(