kiedy przyjaźń nie wystarcza

Witam. Od kilku lat przyjaźnię się z pewnym chłopakiem. Początkowo nic nie zapowiadało, że mogłoby pojawic się jakieś głębsze uczucie z mojej strony. Jesteśmy dla siebie bardzo ważni, jednak nie rozumiem czasem jego zachowania. Wciąż powtarza, że nikt nigdy mnie nie zastąpi, bardzo mu na mnie zależy i żartuje, że w przyszłości będę jego żoną bo nie może mnie stracic. Podobam mu się również wizualnie. Mimo to spotyka się z innymi dziewczynami, szukając partnerki. Najgorsze jest dla mnie to, że potencjalnie kandydatki na swoje partnerki porównuje zawsze do mnie o czym mi wspomina. W każdym razie twierdzi, że nie czuje do mnie nic więcej. Stawia mnie w trochę dziwnej sytuacji, bo naprawdę nie wiem jak mam odbierac jego sygnały. Czy możliwe, że kiedykolwiek poczuje do mnie coś więcej? Lepiej ograniczyc kontakt , czy nic z tym nie robic?

spierdalaj juz spac

zrób pierogi

Czasem wspólne przywiązane, przyjaźń, duchowa więź mogą zajść o wiele dalej niż ta pospolita miłość, mogą się stać o wiele bardziej rozbudowanym związkiem. Możemy chyba albo tylko czuć takie właśnie uczucia o jakich piszesz lub miłość, która dla nich nie pozostawi miejsca, samolubnie wszystko inne czyniąc nieistotnym w imię swej nadrzędności i podporządkowania. Kochanek i przyjaciel zarazem, czy coś takiego ma rację bytu? Oczywiście wszystko to może być zwykłą bzdurą a powody jego takiego zachowania to wynik tego jak siebie samą pozwalasz odbierać (mu). Czasem potrzeba małej wskazówki pt. "nie mam nic przeciwko" :)