zwariuję przez jego pseudo-pasje

Jestem w 38 tyg. ciąży. Mam już dwoje dzieci i męża, którego kocham. nie wiem, czy to przez hormony, nerwy związane ze zbliżającym się porodem, czy przez COŚ, ale już nie wytrzymuję!!!!!! Mąż niby jest, ale oczywiście zajęty swoimi sprawami. A ja potrzebuję rozpieszczenia emocjonalnego, podziwu, wsparcia, zachwytu. On tymczasem zajmuje się działalnością społeczną(działa w stowarzyszeniu), na którą ja nigdy się nie godziłam, głośno o tym mówiąc. Każda sprawa stowarzyszenia jest dla niego priorytetem , a my po prostu jesteśmy sobie tak obok.....Mam tego dość. a on ciągle mi powtarza,że go nie wspieram i że od obcych ma więcej zrozumienia. Tylko kto w naszym przypadku powinien to zrozumienie i wsparcie otrzymać???? Chyba jednak ja...... I nie piszcie żebym z nim pogadała, bo to nic nie daje- on tego nie rozumie. Liczą się jego pasje-stowarzyszenie i sport-bo on chce coś robić w życiu, a nie tylko siedzieć w domu. Tylko, że dwójka małych dzieci wymaga tego, żeby z nimi "siedzieć" w domu. A swoją drogą uważam, że jestem najlepszą, najfajniejszą i najukochańszą mamą na świecie.......