Opowiadanie

20 kilka lat temu pojawilam się na świecie, poród byl ciężki, widocznie podświadomie wyczuwałam, że tu na Ziemi nie jest kolorowo. Zwlekałam z wydostaniem się z łona matki. Pierwsze miesiące, lata życia spędziłam w malym miasteczku pod opieką mojego starszego brata. Matka zajęta pracą i opieką nad chorym nieuleczalnie ojcem nie miała dużo czasu dla mnie, wykonywała tylko konieczne rzeczy, które należy wykonac przy dziecku. Reszta należała do brata, niestety, brat jak to brat, wolał z kolegami grac w piłkę niż niańczyc siostrę. Tak więc, bez praktycznie żadnego zainteresowania moją osobą przespałam pierwsze lata życia. Żadnych zabaw, żadnych rozmów w moim kierunku, nic tylko spałam całymi dniami w łóżeczku lub wózku. Problem pojawił się kiedy zaczełam chodzic do przedszkola, miałam problemy z wysławianiem sie, mówiłam niewyraźnie i często brakowało mi słów do wyrażenia moich myśli. Resztę napisze innym razem.