co byscie zrobily na moim miejscu?

Jestem z nim od roku,ostatnio mam wrazenie,ze cos sie zmienilo,ze moze on mnie nie kocha.Zagranica jestem od paru lat,tesknie,idealizuje,rozmyslam o powrocie a z drugiej strony boje sie go stracic,bo wydaje mi sie w porzadku,jeszcze jakis czas temu powiedzialabym ze bylo idealnie,ale wiadomo ze caly czas nie bedzie jakiejs wielkiej euforii,tymbardziej ze mieszkamy razem,od wielu miesiecy.Mam dylemat co robic,czy wrocic do Polski,skonczyc studia,bo tu mi to idzie jak krew z nosa,zrobilam sie strasznie leniwa,czy zostac tu gdzie nie zyje mi sie zle,tak naprawde nie musze sie martwic o nic,mam na jedzenie,ubranie,co chce bez luksow. jednak dzis sie go spytalam,czy jest pewien ze chce byc ze mna ale tak napowaznie,bo ostatnio mam watpliwosci.Nie zdradza,nie wyzywa mnie,nie bije,tak naprawde nie wiem co moglabym mu zarzucic.Odczuwam ze go meczy moje zawieszenie miedzy wrocic do pl czy nie,wkurza go to i w koncu obydwoje jestesmy przygnebieni. odpowiedzial mi,ze chce byc ze mna,ale czasem mysli ze nie chce zebym zostala tylko ze wzgledu na niego,zebym pozniej miala mu za zle cokolwiek,ze bede nieszczesliwa,ze w sumie to jest niegotowy na b.powazny zwiazek,etc a jeszcze niedawno mowil co innego.pogadalismy szczerze,ze moze tez to tak kiepsko wyglada bo mieszkamy od 2mies z jego matka alkoholiczka i to ma na niego wplyw.pozniej stwierdzil,ze powiedzial to wszystko bo go wkurza ze nie jestem zdeklarowana,gdzie chce zyc. nie wiem co myslec,normalnie mam 100mysli na minute:(przepraszam za ten chaos w mojej wypowiedzi