Jak to jest mieszkać z ukochaną osobą?

Może ktoś napisać, jakie ma odczucia? Coś zmieniło się na lepsze/gorsze? Czekam na odpowiedzi :)

Mieszkć z ukochana osobą to rutyna dnia codziennego,szara rzeczywistość!!!

Na poczatku bylo ciezko. Skarpetki na polodze, brudne talerze za monitorem, dlubanie w nosie, picie piwa w co drugi wieczor, klotnie o obowiazki, o to co na obiad. Odkad mamy kota wszystko jest super :D traktujemy go jak syna, kazdy zna swoje miejsce w domu, wie czego druga osoba nie toleruje i wykonywanie jakich czynnosci nalezy do niego. Stosowalismy poczatkowo system nagrod i kar, a teraz wszystko jest juz naturalne.

To nie urozmaicacie sobie czasu? Jakaś kolacja, wino, muzyka? Oglądanie razem filmu? Taniec przytulaniec?

L1st - super sprawa z tym systemem nagród i kar :)

Hahahah, na poczatku mieszkanie razem ma wiele plusow, duzo spedzacie razem czasu, robicie mnostwo fajnych rzeczy - potem niestety, praca, obowiazki przytlaczaja i wieczorem nie chce Ci sie 'tanczyc i pic wina'. My kupilismy sobie PlayStation i gramy wieczorami w gierki :D

film, kolacja i co tam jeszcze stają się rutynowymi rzeczami moim zdaniem lepiej jest mieszkać osobno bo po kilku latach wszystko co stałe staje się nudne

Niemniej polecam mieszkanie razem przed ślubem- rozwiewa się większość wątpliwości. Poznajesz partnera jaki jest na codzień.

Dokładnie, mieszkanie przed ślubem to z pewnością całkiem rozsądne rozwiązanie.

Nie wiem jak mozna wziac slub z osoba, z ktora sie nie mieszkalo wczesniej. Poznajesz czlowieka z zupelnie innej strony. Na poczatku mieszkania razem: kobieta stara sie pokazac jaka jest swietna gospodynią, jak dobrze gotuje, jak swietnie sprzata i jak pieknie urzadzila mieszkanie, dokupujac co raz jakies nowe dodatki mezczyzna pokazuje, ze jest glowa rodziny, dba o swoja kobiete, pomaga jej we wszystkich pracach. Potem babie sie nie chce, mezczyznie tym bardziej (bo skoro ona nic nie robi, to czemu ja mam?) i obiady koncza sie na jedzeniu w miescie/pracy/zamawianiu pizzy, a sprzatanie obowiazuje raz w tygodniu - czyli w sobote.

nie idealizuj tak wspólnego mieszkania. Myślisz, że skąd tyle rozstań się bierze po kilku latrach związku? :)

Chyba lepiej jak sie pozabijają przed ślubem niż rozwód załatwiać, albo mając 2 dzieci się rozchodzić?

:) Mieszkam z jednym facetem od lat i gdybym tylko miała taką możliwość a on byłby tak tolerancyjny, to zamieszkałabym osobno więcej czasu dla siebie, kiedy się chce można poddać się błogiemu lenistwu, z niczego nie trzeba się tłumaczyć a tak...wieczne obowiązki :)

rus1 - ano racja.. Dlatego chciałabym zamieszkać z ukochanym przed ślubem, ale do tego pewnie jeszcze bardzo daleko.

Hehe, słodkie chili - teraz dopiero napisałaś ;)

pierwsze pol roku to byla rewelacja i ciesze sie, ze mozemy byc razem. pozniej nadeszly straszne klotnie, o balagan, o skarperki, o wszystko. po kilku misiacach sie unormowalo - i jest ok - jak sie dogadalismy (mieszkamy juz razem kilka lat)

Ancolek ile masz lat jeśli mogę spytać ?

Nie chcę zostać zlinczowana, ale mam 22 lata, kończę licencjat w tym roku, a w związku jestem od 3 lat prawie, partner ma 23.

w tym wieku raczej nic nie stoi na przeszkodzie żebyście chociaż spróbowali :) moim zdaniem najlepsze są rzeczy niedostępne :) powiedzmy, że 1) kochasz czekoladę i możesz ją zjeść raz w tygodniu 2) kochasz czekoladę więc jesz ją codziennie która opcja lepsza?

To jasne, że opcja 2. Ale on nie jest gotów na takie coś, raczej większość czasu poświęca pracy, bo chce się czegoś dorobić.

No nic, ja lecę. Dziękuję za odpowiedzi, miłego popołudnia :)

Ja mieszkam z chłopakiem od 2 lat w domu jednorodzinnym. Nie ma nic piękniejszego niż budzić się i zasypiać wtulonym do ukochanej osoby. Rano jemy śniadanko , idziemy do pracy w pracy piszemy sobie maile i sms i nie możemy się doczekać kiedy wrócimy do domu. Wieczorami oglądamy filmy, gramy na Playstation , słuchamy muzyki. Czasem się razem upijemy whisky albo winem, czasem zapalimy zioło. Codziennie uprawiamy seks gdzie popadnie. Ponieważ jest to duży dom jest pole do popisu.Razem sprzątamy, dzielimy się obowiązkami, jeździmy na zakupy. To mój facet i przyjaciel. Mam go zawsze pod ręką mogę z nim rozmawiać, mogę mu się wypłakać, mogę z nim pomilczeć, możemy razem mieć głupawkę i się śmiać non stop przez 3 godziny. Oczywiście z raz w tygodniu jest kłótnia o byle duperelki typu "twój głupi kot znów stłukł kubek", "znów walnęłeś skarpetki na podłogę" i niezłe lecą wyzwiska ale jak potem fajnie się godzi . Żeby nie popaść w rutynę chodzimy często do kina, restauracji, jedziemy nad morze, czasem zamiast w domu nocujemy w hotelu żeby było inaczej. I nie wychodzimy wspólnie tylko umawiamy się na mieście, albo konkretnym miejscu tak jakbyśmy razem nie mieszkali i umawiali się na pierwszą randkę ;] Ogólnie jest super i nie wyobrażam sobie teraz mieszkać sama, jak wcześniej...

a_ja_mam_kota - pozazdrościć ;)