Jesteśmy sobie przeznaczeni a nie możemy być razem.

Hej wam. Mam 26 lat i od 2 lat narzeczonego. Kiedy miałam 19 lat poznałam cudownego chłopaka. Byliśmy ze sobą prawie 3 lata. Kiedy nagle on musiał wyjechać za granicę do pracy. Nie wracał...nie pisał, nic. Nie mogłam się z tym pogodzić, miałam depresję, byłam na niego zła. Potem "zapomniałam" o tym (choć tak naprawdę nigdy) i poznałam mojego narzeczonego. Kocham go, ale to nie jest namiętność, prawdziwa miłość i zakochanie. 4 miesiące temu wrócił na stałe mój dawny mężczyzna. Odezwał się. Wyjaśnił, mówił że miał duże problemy i cierpiał że straciliśmy kontakt. On ma wrażenie że mnie stracił ale na nowo wyznał mi miłość. Ludzie!!! Ja wiem że to jest to. TO facet mojego życia. Co mam robić? Mam narzeczonego i zobowiązania ;/

to spierdalaj i zajmij się narzeczonym

Trochę byłaś nie fair wobec swojego narzeczonego. No, ale chyba lepiej teraz to skończyć niż potem, po ślubie. Porozmawiaj z nim, tylko szczerze, żeby nie myślał, że to jego wina

Wiesz, czasami tak bywa, że dawną miłość się idealizuje i przecenia... Nie postępuj pochopnie. Pomyśl, gdyby temu facetowi zależało na Tobie nie znalazłby sposoby, żeby skontaktować się z Tobą? Ty byś tak nie zrobiła na jego miejscu? Mogło być tak, że tam kogoś poznał i nie wyszło mu, to postanowił związać się z Tobą... wiesz jak to jest.. Z drugiej strony szkoda żebyś cierpiała całe życie z facetem którego nie kochasz. Daj sobie trochę czasu i zobacz, czy on sie stara czy nie, jeżeli też kocha Ciebie tak jak Ty jego, to na pewno znajdzie sposób, żebyście byli razem.