napady wewnetrznego niepokoju

sa takie chwile, dni ze czuje strach w sumie irracjonalny, caly czas mysle o tym co sie dzieje i zamykam sie w sobie potem przechodzi i jest ok jak walczyc z tym strachem?bardziej niepokojem?

tez tak mam czasami boje sie obawiam sama nie wiem czego zazwyczaj trwa to 1 dzień boli mnie brzuch z nerwow ale nei ma powodów do tego niepokoju nei wiem co to jest

ale czego się dokładnie boisz, może jesteś samotna/y :P

takie cos jest opisane w psychologii to zaburzenie, ktore mozna wyleczyc terapia, w gorszych wypadkach lekami i terapia pogrzeb w internecie i wybierz sie do psychologa, zeby Ci sie nie rozwinelo

Bardzo niepokojący objaw.. Nie możesz zostawić tego sobie od tak.. Liczyć, że samo przejdzie.. To musi mieć glębsze podloże.. Może problemy z przeszlosci? Może coś z dzieciństwa? Może stresująca praca? Najpierw warto zdać sobie sprawę jakie ten lęk ma wlaśnie podloże, czego jest przyczyną, a potem opracować metodę radzenia sobie z nim... Walcz z tym...

mialam to samo. straszne uczucie. u mnie to depresja, ktora lecze farmakologicznie.

dziecinstwo mialam malo ciekawe dda i te sprawy te niepokoje nie sa cczeste ale trwaja po kilka dni wtedy nawet z domu boje sie wyjsc i potem przechodzi i jest ok

a moze faktycznie czas wybrac sie do psychologa. Zaburzenia lekowe sa dosc powszechne, ale najlepiej leczyc je od poczatku, bo w starszym wieku naprawde potrafia skomplikowac zycie. Aha, i nie pisz ze jestes DDA, bo ten termin odnosi sie do osob w wieku po 30 roku zycia, i bardziej dotyczy ulomnosci spolecznej, u ktorej podstaw lezy problem alkoholowy w domu rodzinnym. O DDA moglabys mowic, gdybys byla np w zwiazku malzenskim, miala dzieci a doswiadczenia z dziecinstwa rzutowalyby na twoje funkcjonowanie w twojej wlasnej rodzinie.

mialam ojca alkoholika aktualnie mam 25 lat aprops dda

Autorko, mam podobnie...ja tez czesto boje sie spraw codziennych, wiele rzeczy mnie przerasta.Pojawiaja sie leki dotyczace przyszlosci, boje sie jutra np. czesto mysle, ze moge stracic osobe, ktora kocham-chyba boje sie smierci. Ciezko sie z tym zyje, zwlaszcza bedac jeszcze mloda osoba. Rowniez mam 25 lat i jestem dda. nie wiem czy ten stan jest spowodowany byciem dda - pewnie tak. ktos moze pomyslec, ze swoje zachowanie tlumaczymy tym syndromem, ale to nie prawda - od dawna jestem swiadoma swoich problemow a dopier od niedawna wiem o dda. Nie wiem jak mozna radzic sobie z lekami, strachem...moze pozytywnym myslleniem? wiem czasem ciezko

''boje sie spraw codziennych, wiele rzeczy mnie przerasta'' podobnie u mnie. przeraża mnie życie, to co mnie czeka. Każdy następny dzień jest jedną wielką niewiadomą i przerażeniem: co będzie, jak poradzę sobie, przecież już dzisiaj jestem na skraju załamania, a muszę przeżyć jeszcze tyle dni ...