Bardzo powazny problem.....

zwykle nie pisalam na forum o swoich problemach. wlasciwie nigdy nie pisałam...ale teraz wiem, że potrzebuje jakiejś rady, ktora bylaby mi pomocna teraz. Sytuacja wyglada tak...że chyba mam jakis problem z wlasnymi nerwami... mam chlopaka, ktorego bardzo kocham, i boli mnie ze w naszym zwiazku sa pewne przeszkody i to z mojej strony...wiem ze on mnie bardzo kocha jednak nie potrafi zrozumiec. zdarzylo mi sie od niego uslyszec ze sie dziwnie zachowuje, ze jestem spieta, ze "dziwna" i ze nie potrafie sie odnalezc w wielu sytuacjach, ze jestem zagubiona, niepewna siebie... określa mnie wtedy jako "nijaka i bez zycia" i sam przy mnie traci ochote na cokolwiek.. a ja nie mam kontroli nad tym.. jest to moja osobista tragedia Tak bardzo go kocham i chce naszego szczescia , jego szczescia a sprawiam swoim zachowaniem czasem ze on nie jest szczesliwy. To jakas glupia choroba czy co? wiem ze on mnie bardzo kocha i ma dla mnie duzo cierpliwosci, jednak czasem ja traci i znow odzyskuje. A ja ciagle sie staram .. i to ciagle wraca A bardzo chce zyc normalnie, i chyba sobie nie radze sama. Jak mam mu wytlumaczyc dlaczego tak jest? To takie dziwne i glupio o tym opowiadac... nie panujenad tym ze sie robie spieta, zdenerwowana, serce mi uderza 300 razy na sekunde;/ nie zawsze tak mam..ale czasem wroci .. nie radze sobie z tym.. staram sie bardzo i bede dalej. Ale moze moje starania to za malo zeby to minelo? CZy mial ktos podobnie? CZy to sie da wyleczyc? ;( Nie chcialabym go zostawiac, ale nie chcialabym tez byc ciezarem dla kogos kogo kocham.. Jak z tego wyjsc?