czy wiecie co się działo z waszymi dziadkami / pradziadkami w czasie wojny?

rozmawiacie na te tematy?

dziadek powiedział mi ze zamordowali go niemcy w czasie wojny

Podobnie, jak wiem ile dziadek ma lat i kim był z zawodu, zanim został dziadkiem. Rozmawia się.

a jakieś fajne historie wam opowiedzieli? mój dziadek chował się w rodzinnej wiosce na Wołyniu przed Ukraińcami, ale w końcu musiał uciekać do miasta

nie raz widzę ich w czasie snów i rozmawiam z nimi na codzień

Był w niewoli cała wojnę pracował u bogatych Niemców jako parobek za darmo . Przez cała wojnę....

moja mbabcia w wieku 11 lat zostala zabrana do niemiec na roboty na roli byla tam razem z jakas ukrainka do konca wojny pracowaly moj dziadek maz owej babci byl synem zarzadcy na kolei zreszta pochodzil z terenow bardzo pozadanych przez niemcow cala rodzina o aryjskim wygladzie preznych silnych niebieskookich jaasnych jak slonce blondynow pozatym w tym miescie nikomu nic zlego sie nie dzialo polacy byli nawet chronieni pod koniec wojny w domu rodzicow dziadka byl sztab niemiecki dziadke niemcow wspomina znosnie po kapitulajci niemiec w domu rodzicow dziadka zrobili sztab radziecki i tu juz dziadek niepochlebnie sie wypoiwiada twierdzac ze rosjanie gwalcili kradli

W Austwitz Birkenau . Spadł z wieży obserwacyjnej..

Moja babcia byla dzieckiem w czasie II wojny swiatowej. Gdy skonczyla sie wojna miala 7 lat. Opowiadala mi kiedys: Ukrywali sie wszyscy w piwnicach pewnego palacu. Byla to wlasnosc jakis niemcow. Oni opuscili palac a ludzie zaczeli zabierac rozne rzeczy z srodka. Potem musieli to wszytsko chowac w ziemie zeby ich czasem nie roztrzelali za ta kradziez. Kiedys palac byl polaczony jako calosc. Piwnice pokoje... dzis mieszka tam 5 rodzin. Oddzielone oczywiscie wszystko... (Najlepsze jest to ze moja babcia dzis tam mieszka w tym palacu) po tylu latach tam wrocila. Pamieta jeszcze ze jako dzicko dostala lizaka od rosjanina. Bronili sie z tych piwnic.. strzelali do niemow ktorzy byli tylko ok. 15 m. od nich. Rosjanie takze pomagali nam. Pamieta jesszcze jak szopa ktora stala obok nich cala sie palila. A nie byla to wcale mala szopa. Wiec musialo to wygladac 'zjawiskowo' ;) Jeszcze niedawno odkryli czaszki i inne kosci na podworku. Na dole sasiedzi robili remont i pod podlaga znalezli dwa ciala. Byly to ciala dwoch ludzi ktorzy przymusowo pracowali na tym terenie... babcia mowila jak sie nazywalo w tamtych czasach takich ludzi ale juz zapomnialam..

tak, dziadek mieszkał na Ukrainie gdy banderowcy masowo mordowali Polaków i palili polskie wioski z ludźmi w środku, jak torturowali i zabijali Polaków których udało im sie porwać. Każdej nocy kiedy pies na dworze szczekał, pradziadek prowadził swoją rodzinę do wykopanej w domu piwniczki gdzie było wyjście na ogród i mogli uciec w razie czego. Kilka razy pradziadka mieli wywozić albo wgłąb Syberii albo do obozu koncentracyjnego za takie przewinienia jak zabicie swojej świni i jej zjedzenie (sąsiedzi kochani oczywiście zakablowali) ale udało mu się wykupywać u urzędników. Raz zakablowała na nich kuzynka jego żony! była w Banderowcach, była Ukrainką. Dziadek pamięta zabawy z chłopcami ze wsi i dziecięce bitwy "polacy" kontra "żydzi", bili się grupami. Było im obojętnie do jakiego kościoła pójdą, rzymskiego czy cerkwi, nawet w rodzinach się mieszało. Potem były wywózki na nowe ziemie ale długo sie opierali bo zostawiali cały majątek, 3 grunty pod budowe, las na miejsu i to było nie do odzyskania. Dziadka mama umarła na gruźlicę bo nie było lekarstw, a pradziadek nie chciał się ruszać z Ukrainy. To był też powód rodzinnych niesnasek pózniej. W końcu w wieku ok.6 lat dziadek został przetransportowany na Dolny Śląsk razem z resztą Polaków kresowych, w bydlęcych wagonach, w środku zimy, bez dachu!!! gdzie wcześniej czekali miesiące na zimnej stacji kolejowej, a pociąg zatrzymywał się na kilka dni w polu co jakiś czas i ruszał dopiero po daniu łapówki. Pradziadek 3 razy dorabiał się w życiu i 3 razy wszystko stracił.... Tyle wiem. Dziadek niewiele może powiedzieć o swojej matce.

za to jej tata przez cala wojne byl w niewoli... wszysyc juz mysleli ze nie zyje... przez 6 lat...

pamięta jeszcze jak koegzystowali w Żydami których było wielu. Zajmowali centrum miasta. Żydowskie dzieci nie kontaktowały się z polskimi, raczej były izolowane, tylko te "bitwy". Robili też im kawały, topili wianki puszczane na wodę w czasie żydowskich świąt. Takie obrazki z dzieciństwa, oprócz ciąglego niepokoju i niepewności jutra, i nocnych zejśc do schronu...

mój dziadek jeszcze nie wrócił z wojny babka sie juz zaczyna po mału wkurwiać

Mi jest smutno jak myślę o tym, jak mój dziadek mieszkając w małej wiosce na Wołyniu musiał jako dziecko słyszeć o brutalnych mordach, a potem ukrywał się z rodzicami w lesie, czy w polu, pomiędzy grządkami ziemniaków, czasami przez wiele godzin w zimnie i deszczu. Na szczęście w lecie 1943 udało im się uciec lasem do większego miasta, a stamtąd Niemcy wzięli ich na roboty przymusowe do Lwowa. Ale to naprawdę tragedia gdy prości, uczciwi ludzie i ich dzieci muszą się ukrywać żeby przeżyć tylko dlatego, że są Polakami.

jeden z pradziadkow bral udzial w walkach partyzanckich, drugi to nie wiem, a dziadki pewnie sie chowali po stodolach