Dlaczego zdrowi ludzie odczuwaja wspolczucie wzgledem niepelnosprawnych?

Chodzi mi o taka rzecz, ze jak ktos jest brzydki, ma jakas widoczna wade, ktora swiadczy o jego niepelnosprawnosci, to zaraz ludzie odczuwaja wzgledem takiej osoby wspolczucie, zal? Ogolnie czemu np jest takie przekonanie, ze jak ktos jest brzydki, ale zdrowy, to wolno sie z niego smiac, natomiast gdy jest brzydki, ale niepelnosprawny, chory, to zaraz sie mowi ze nie wolno sie z takiej osoby wysmiewac, bo ona jest chora?

Jesli odniesc to do Polski, to u nas czesto takie wspolczucie jest robione "na pokaz", bo tak wypada, ale pozbawione przy tym szczerosci. W innych krajach, gdzie poziom tolerancji dla odmiennosci jest zdecydowanie wyzszy, takie osoby sa traktowane jak kazdy inny czlowiek.

dlatego bo widząc osobę niepełnosprawną człowiek myśli że też to może go spotkać i myśli sobie jak by tu sobie kurwa poradził i myśli że jakoś nie bardzo dlatego współczuje a co do brzydalów to po prostu nie istnieją bo pojęcie brzydoty i piękna są subiektywne

Niby pytanie na poziomie podstawowki, ale jednak odpowiedz nie jest taka jasna i oczywista. Moim zdaniem jest tak, bo tego oczekuja od nas inni i tak sie nam zawsze wmawialo.

może powiedziałabym ci tak: dzieci w przdszkolu śmieją sie ze wszystkiego, w podstawce podobnie, w gimnazjum z chorych nie śmieją sie, z brzydkich tak, w liceum przynajmniej dobrym nikt raczej nie śmieje sie z nikogo. Wsród dorosłych nie spotkałam sie z wyśmiewaniem ludzi brzydkich. Z wiekiem nabiera sie rozsądku i dojrzałości oraz empatii.