Dlaczego walczymy o ludzi, dla których niewiele znaczymy, mają nas gdzieś?

Nie rozumiem jednej kwestii, dlaczego staramy się walczyć o ludzi, którzy mają nas gdzieś? Dla których nic nie znaczymy? Dziewczyny tkwią przy facetach, faceci walczą o kobiety, które się nimi nie interesują, znajomi ciągną do osób, które mają je w głębokim poważaniu itd. Sytuacje można wymieniać w nieskończoność. Sama przez długi czas tkwiłam w relacji, które opierała się tylko na moim staraniu, a na totalnym olaniu z drugiej strony. Pseudo przyjaźń. Uzależnienie emocjonalne, bo wydawało mi się, że tylko z tą koleżanką moje życie z powrotem wróci do normalności. Wróciło, gdy zerwałam z nią kontakt. Nie warto walczyć o ludzi, których nie interesuje, co u nas, którzy nie zważają na nasze cierpienie i łzy. Na cóż to im? Zacznijmy walczyc o siebie i znajdźmy kogoś, dla kogo staniemy się ważni!

"faceci walczą o kobiety , które się nimi nie interesują, " ponieważ akurat one są piękne fizycznie

To akurat był jeden z wielu przykładów ;)

No niestety, to tkwi w naszej psychice i ciezko sie z tego wyzwolic, choc chyba mozna czego sama jestes chyba przykladem taka_jakas :) Ale sama sie zastanawiam dlaczego kolezanki maja od lat poukladane zycie a ja walcze o mezczyzn zupelnie mna niezainteresowanych i przyciagam takich ktorymi ja sie nie interesuje.

Tylko boję się, że sytuacja kiedyś się powtórzy i ponownie zacznę coś takiego... Pamiętam, że kiedyś też walczyłam o takich facetów. Wybierałam sobie określony cel i wówczas już nikim się nie interesowałam, miałam w głowie tylko tamtego. Strasznie głupie, bo pewnie odrzuciłam fajnych ludzi po drodze.

Ja walczyłam dwa lata. Dziś zostałam chamsko i ostatecznie porzucona.

Żałujesz?

Nie wiem jeszcze. narazie mam w związku z tym takie przyziemne problemy które musze rozwiazać, a potem pomyslę o uczuciach. ALe ktoś kogo dwa lata uważałam za ideał i wzór, okazał się chamem, porzucił mnie kiedy potrzebowałam jego pomocy- ktorą sam obiecywał.

Mam nadzieje, że już nie będziesz walczyła i znajdziesz kogoś, kto Cię doceni ;) o niektórych nie warto. Szkoda, że facet okazał się zwykłym dupkiem.

Nie, nie będę juz walczyła po słowach jakie do mnie skierował. ALe to nie był zwiazek i nie w tym była rzecz. Co dalej- nie mam pojecia.

porzucona ostatecznie--szkoda mi ciebie bo napewno cierpisz..ale skoro tak zrobil to daj sobie z nim spokoj bo pozniej bedziesz jeszcze gorzej ciepriala

Przecież to normalne.. Tak jak marzymy o ferrari, które też trudniej nam zdobyć niż starego opla.. Co w tym dziwnego? :O To co trudniej osiągalne zawsze wydaje się lepsze i wartościowsze.

"dlaczego walczymy o ludzi..." :D kto walczy ten walczy. ja nie. ;p trzeba przyjąć do wiadomości, że jeżeli ktoś chce się zachowywać w określony sposób to będzie się tak zachowywał niezależnie od tego ile druga strona będzie krzyczeć i płakać.

:D ja nie walczyłam nigdy ... po co mam walczyć albo ktoś mnie kocha i chce być ze mną albo nie - no przecież nic na siłę :) ja chcę żeby ktoś czuł się przy mnie szczęśliwy- o takie osoby nie trzeba walczyć trzeba TYLKO BYĆ SOBĄ :) jak ktoś ze mną nie chce być - pozostaje mi to tylko zaakceptować i i pogodzić się z tym - znaczy to że nie byłam dla tej osoby na tyle wyjątkowa żeby po prostu ze mną być i cieszyć się życiem :)

często zauważam że ludzie sami sobie lubią życie komplikować zamiast szukać prostych i oczywistych rozwiązań w związkach "walczą" o drugą osobę narzucając się lub poniżając przy tym albo kombinują jakieś chytre sztuczki.. aż "wygrają" czyli złapią "rybkę na przynętę" ;) ale wszsystko do czasu ... później tyle rozwodów i nieszczęśliwych związków ... bo gdy opadną "różowe okulary" zaczynają się problemy... dwie osoby muszą sie wzajemie o siebie starać przez całe życie... ale walczyć? nie rozumiem po co.

To chyba jest zakorzenione gdzieś w nas, w charakterach. JEdni walczą i płaczą a inny potrafią być racjonalni i dumni i odejsć. JA akurat zawsze walczyłam, ale nigdy tak ja tym razem. Ale teraz już passs.

Ludzka psychika jest strasznie zagmatwana. Ale na szczęście ludzie uczą się na błędach. Sama byłam w wyniszczającym mnie związku i dopiero po odejściu od niego zrozumiałam, jakie klapki miałam na oczach. Poza tym większość z nas kieruje się bardziej emocjami w relacjach z innymi, a te nie zawsze w parze z rozumem idą.

zefra a teraz jesteś madrzejsza i silniejsza? bo ja znam siebie i wiem, ze prawdopodobnie znow popełnię podobny bład. taka wredna natura ;-( ja jestem załamana.

"Dlaczego walczymy" - myślę, że dlatego, iż chcemy coś ZDOBYĆ (jesteśmy napastnikiem!) lub coś OBRONIĆ (obrona konieczna!). CEL UŚWIĘCA ŚRODKI! Jeżeli nie stać nas na osiągnięcie celu w NATURALNY sposób, wtedy próbujemy osiągnąć go przy użyciu SIŁY. "walczymy o ludzi, dla których niewiele znaczymy, mają nas gdzieś" - jeżeli tak bardzo nam zależy na tym aby KTOŚ nie miał nas GDZIEŚ, to ZWYCIĘSTWO dzięki walce ZAWSZE pozostawi niedosyt. A i ten "przegrany" będzie przecież tylko czekał na okazję, aby wziąć rewanż. Reasumując..... WALCZYMY, gdyż nie chce się nam PRACOWAĆ!!!

Dlaczego walczymy o ludzi, dla których niewiele znaczymy, mają nas gdzieś? BO NA TAKICH LECICIE.

Wero-nika, zgadzam się w 100%, nie można walczyć o uczucie, to jak walka z wiatrakami. A wynika z nieznajomości swoich potrzeb i siebie samego. Podążamy za jakąś ułudą, nie wiedząc do czego nam to potrzebne. Jak już wiem kim jestem, akceptuje siebie, to wiem też że nic na siłę, o ludzi się nie walczy, ludzie chcą lub nie chcą być z nami :) Życie jest proste, tylko ludzie wolą gmatwać się w jakieś dziwne klimaty Pozdrawiam,

Reasumując..... WALCZYMY, gdyż nie chce się nam PRACOWAĆ!!!" walczymy poniewaz nie jestesmy na tyle atrakcyjni fizycznie żeby dziewczynom o których marzymy bylo mokro w majtkach na sam nasz widok

niektórzy z was niestety są bardzo ograniczeni. dlaczego walczyć o kogoś to odrazu o seks? Ludzie czy nie ma świata ponad to?

Porzucona, nikt nie mówi, że będzie łatwo. Mi było cholernie ciężko na początku, ale staram się walczyć i zaczynam się cieszyć życiem. Na wszystko trzeba czasu. Zawsze możemy popełnić ten sam błąd. Ale doświadczenie to wiedza i na pewno na pewne rzeczy będziemy bardziej wyczuleni. Poza tym trzeba się nauczyć cieszyć sobą, zaakceptować siebie i nie utożsamiać z drugą osobą. Ja zrozumiałam, że w końcu mogę być sobą, że wszystkimi swoimi wadami i zaletami. Teraz wiem, że jak facet mówi, musisz zmienić to czy tamto, to jeśli ty czujesz się w jakiś sposób ograniczona, to najlepiej się wycoać z takiego układu.

GreenEye73 "...Jak już wiem kim jestem, akceptuje siebie, to wiem też że nic na siłę, o ludzi się nie walczy, ludzie chcą lub nie chcą być z nami Życie jest proste..." - ładniej i prościej bym tego nie ujęła :)

Obiło mi się o uszy kiedys taka sentencja : "Uciekamy przed tymi, którzy nas chcą, a gonimy tych, którzy uciekają przed nami..." Myślę, że cos w tym jest....i że często tak właśnie jest.

Długo miałam problemy z akceptacją siebie, może dlatego walczyłam o pewne osoby, które dawały mi wyraźne sygnały, że mnie nie chcą. Heh... może coś w tym jest.

zielonooka88 "Uciekamy przed tymi, którzy nas chcą, a gonimy tych, którzy uciekają przed nami..." i to jest prawda dlatego ZAWSZE należy dążyć do RÓWNOWAGI w dawaniu i braniu.. jeśli jedna strona przeważnie tylko bierze a druga strona przeważnie tylko daje- taki związek ZAWSZE z BIEGIEM CZASU będzie porażką dla OBU STRON strona która daje będzie się czuć niedoceniona i pokrzywdzona strona która bierze znudzona do tego stopnia że nie będzie w stanie wykrzesać z siebie nawet odrobiny ENTUZJAZMU w stosunku do drugiej osoby nie mówiąc już o miłości i oddaniu... KAŻDY CZŁOWIEK żeby się zaangażować i prawdziwie PIĘKNIE kochać MUSI coś z siebie DAĆ i MUSI coś od kogoś OTRZYMAĆ- innej opcji nie ma :)

w rezultacie obie strony w związku zaczną szukać innego partnera: - dający - kogoś kto ich doceni - biorący - kogoś twardego kto nie pozwoli sobą manipulować do wobec kogo poczują się zmuszone DAĆ coś z siebie

wero-nika... W pełni się z Tobą zgadzam.