JAK ODZYSKAC RADOŚĆ ŻYCIA PO CHOROBIE?

mam 20 lat, przez pewien czas chorowałam poważnie, w życiu zawsze dostawałam po tyłku- śmierć ojca, operacja mamy, moja choroba itp... Jedyne co mi wychodzi to szkoła. Uczę się dobrze, nie mam z tym problemów, wybieram się na studia. Jednak, czegoś mi brakuje. Niby mam znajomych, ale każdy ma jakąś swoją grupkę, a ja nie. Nie mam z kim wyjść, nie chodzę na imprezy- typem przesadnej imprezowiczki też nie jestem... Nie mam żadnej pasji, jedynie czytam książki, tv, internet, nauka...chciałam iść na basen, ale sama nie mam odwagi, nie potrafię pływać... Mój każdy dzień wygląda tak samo. Większość czasu po szkole spędzam w domu... Macie może jakieś rady dla mnie? Co ze sobą zrobić? Jak cieszyć się życiem/ znaleźć pasję?

wiele osób tak ma, niezależnie od wieku, zaraz posypią się rady: wyjdź do ludzi...ble ble, to trudne:(

Właśnie, to trudne, ale nie chcę zmarnować życia taka zamknięta w sobie:( Czasami mam ochote wyć ze smutku:(

postaraj się wychodzic częściej na spacery, na dwór, kontakt ze światem i przyroda podobno leczy chore dusze:(

znajdź sobie jakieś hobby. Coś bardziej ciekawego niż czytanie książek. Ja np jestem zapaloną ogrodniczką. akurat zaczyna się sezon:). Sama uważam, że mój każdy dzień, tydzień wygląda tak samo, a mam 25 lat. Nie imprezuje, mam mała grupkę znajomych z którą spotykam się bardzo rzadko. No i studiuję, drugie studia robie, bo wczesniejsze stwierdziłam, że to nie to, ale skończyłam je. Innych rad nie daję, bo sama ich chyba potrzebuje. A najgorsze chyba jest to, że ja w zasadzie lubie moje nudne życie:).

może spróbuj faktycznie od tego basenu, tam naprawdę przychodzą głównie pojedyncze osoby, bez znajomych i przeważnie są bardzo chętne do rozmowy może będzie akurat jakaś osóbka w twoim wieku i się zakolegujecie poza tym jeśli nie umiesz pływać to są przecież grupowe zajęcia nauki pływania, albo aerobik w wodzie dla pań gdzie nie trzeba umieć pływać głowa do góry ;-) pokonałaś chorobę to i z brakiem znajomych dasz sobie radę nie wiesz nawet kiedy a sami się znajdą powodzenia i zdrówka !

z tym basenem to dałoby radę w wakacje, moja koleżanka wróci ze studiów, więc najpierw poszłabym z nią, byłoby mi raźniej jak na pierwszy raz...A co do zainteresowań, to kiedyś byłam bardziej kreatywna- chodziłam do studia tańca na lekcje, jeździliśmy na zawody, ale wszystko przerwała mi choroba. Ostatnio zrobiłam kurs prawa jazdy, zdałam, ale znajomi z kursu nie chcą się spotykać, to była jakaś niezgrana grupka, nikt nie ma czasu:(

idz na siłownię , może tam poznasz koleżanki i się zaprzyjaźnisz najpierw z jedną a później grono się powiększy. Czy ty czasem sama troszeczkę sie nie odsunęlaś od ludzi? Ktoś kto poważnie chorował i wyszedl z tego ma ździebko inne widzenie świata -nie przejmuje się pierdołami i drażnią go inni co to płaczą nad złamanym paznokciem:D

odsunęłam się od ludzi, dlatego,że to oni sie ode mnie odsunęli kiedy chorowałam. nie wiem, może chceli mi pomóc, ale ja już byłam za bardzo "nieswoja":( Nie przejmuję się pierdołami, tylko smutno tak, wiosna idzie, a ja dalej zamknięta "za szklaną szybą".

a na co chorowałaś można wiedzieć?

wiem ,że nie przejmujesz się pierdołami bo są mało znaczące -o to mi chodziło, po tym co przeżyłaś wiesz co naprawdę jest ważnie:) inni tego nie przeżyli i tego nie wiedzą stąd brak porozumienia z innymi:) są za tobą daleko w tyle:) Jeśli zmienisz oczekiwania wobec innych (bo prawdziwe przyjaźnie zdarzają się bardzo rzadko) łatwiej ci będzie nawiązać nowe znajomości.

to sie ciesz bo ja od 8 lat jestem chora przewlekle nie chodze prawie mam 22 lata i zero znajomych brak faceta zycie tykko w domu ewentualnie na podworek wyjde na lawke tyle mam z zycia moja choroba jest nieuleczalna zanosi sie na cholernie dluga wegetacje

tez nie mam przyjaciol bo od kiedy choruje ludzie mnie unikaja heh jakbym byla dosloiwnie tredowata;/

dziewczyny a na co wy chorujecie?

zapalenie stawow

bgfbrtbto - bo myślą ,że ich zarazisz:D. ogólnie nikt nie lubi patrzeć jak inny ktoś cierpi:( maja poczucie winny ,że chcą sie bawić , wyjść gdzieś poszaleć jak to młodzi , śmiać się a przy tobie to jakoś nie teges więc wolą cie omijać żebyś nie przypominała im , że mogliby być w twojej sytuacji:( To tak troszkę ja teraz z sytuacją w Japoni, wiemy ,ze dzieją isę tak straszne rzeczy , ale my tu bezpieczni możemy sie bawić bo życie sie toczy dalej.

Małgola. bgfbrtbto - bo myślą ,że ich zarazisz . ogólnie nikt nie lubi patrzeć jak inny ktoś cierpi a pytam bo też choruję nie zeby się pośmiać jakby co

campari34 - no wiadomo:)

mam to gdzies;) niech sie bawia moze mi stracona mlodosc inaczej zostanie wynagrodzona kiedys

no ba

wierze w to chociaz nie widze jak narazie zadnych ku temu przeslanek;/

juz jestem. Ja chorowałam na chłoniaka.

wiesz , każdy byłby wściekły i każdy chory zadaje sobie pytanie : kuźwa! dlaczego ja!!!!! :D coż, cholera wie dlaczego! :D ja nauczyłam się cieszyć z tego ,że inni mogą sie bawić i niech im to na zdrowie wyjdzie, niech będą szczęśliwi:D

juz jestem. Ja chorowałam na chłoniaka. było minęło żyj dalej nie zamartwiaj się

nie było to zaawansowane, niemniej jednak choroba ta dotyka bardzo czesto młodych ludzi,co jest straszne. mimo wszystko, wiele strachu przezyłąm i ciesze się,że mam już to za sobą. Jestem zdrowa i zamierzam cieszyc sie zyciem:)

napisałaś że CHOROWAŁAŚ czyli teraz jesteś zdrowa, odważ się iść sama na basen albo zapisz się na kurs tańca..

bgfbrtbto- masz reumatoidalne zapalenie stawów?

tak a co?

Mam starszną ochote iść na ten basen, ale.... wstyd się przyznać:-( ja nigdy nie byłam na basenie... Jakoś nie chodziłam, uznałam,że jak nie umiem pływać, to po co.

wez sobie lekcje z instruktorem i chodz ja tez marze o basenie ale nie wiem kiedy to bedzie mozliwe:/