Życie to nie bajka. Związek też.

MAcie czasem takie wrażanie, że naoglądałyscie się za dużo seriali?? Albo komedii romantycznych? Gdzie wszyscy są szczęsliwi aż po grób? Chodzi mi o życie w związku/małżeństwie. Zastanawiacie się czasem, czy nadal kochacie swojego męża? Czy to właśnie ten "jedyny"? Czy tak ma wyglądać szczeście - mam na myśli kłótnie, wrzaski, problemy np. z kasą, brakiem pracy, zdrowiem, zajściem w ciażę, dziećmi, rodzicami, teściami itd. itp..... Często się kłócicie? Co myślicie po kłótni? Że go nie kochacie? Żeby spadał? Że macie go dość? Ja mam takie myśli. A może jesteście szczęśliwe, tak jak w tych naiwnych komediach romantycznych? Facet kupuje Wam kwiaty i prezenty, macie cudowne dzieci i zero problemów?

Zrób kupele i to szybko

ja tak mam

powiem tak - pawdziwa milosc nie wyglada tak jak w filmach (zreszta tak pokazuja tylko historie do momentu ,,bycia razem" - te perypetie, na koncu zawsze stwierdzaja ze sobie sa przeznaczeni - ale co jest dalej - tego nie pokazuja). i tak samo seks nie wyglada jak na filmach. nie ma sie co przejmowac (chyba ) ze nasze zycie nie jest jak w serialu czy filmie

Jasne, że tak. Tyle że ja mam jakąś dziwną skłonność do popadania w skrajność, jak się pokłócimy, od razu myślę, ze ten związek nie ma sensu, że jestem nieszczęśliwa, że jakiś tam problem jest zbyt duży, aby go razem przetrwać... A jak jest ok, to też nie potrafię się tym cieszyć. Kiedyś byłam bardzo czuła, uwielbiałam się przytulać, a teraz bywa, że mnie to irytuje. Nie jest juz tak słodko, wiem, pewnie to normalne, ale.... no właśnie zawsze jest to ALE>

jest idealnie:)

każzda szuka księcia z bajki a nie ceni tego co ma... każda tylko o pieprzeniu się myśli a nie o miłości. miłości nie ma

Jesteście nieszczęśliwe na własne życzenie. Jestem 5 lat z moim facetem i.. bardzo się kochamy. On jest czuły, szanuje mnie (to chyba norma nie sądzicie ?) jest mądry i odpowiedzialny. Ja gotuję obiadki i sprzątam, on jest od technicznych rzeczy i finansowych. Mój facet zawsze wyręcza mnie w dźwiganiu zakupów (nigdy sama na nie nie chodzę) a gdy zaczynam być złośliwa i prowokować kłótnie on zbywa mnie " nonono". Dalej uprawiamy seks, bywa, że nie mam ochoty na zbliżenia przez dwa tygodnie, a potem mam ochotę codziennie. Nie widzę nic w tym złego.